Aktualne orzeczenia sądów niemieckich i ich znaczenie dla właścicieli nieruchomości i podatników, najemców i wynajmujących.
Samochód blokuje wejście? Odpychanie jest dozwolone
Usunąć przeszkodę czy czekać? Z takim pytaniem zmierzył się najemca w garażu, do którego wjazd zablokował samochód. Brak kluczyka w stacyjce, ale nieprawidłowo zaparkowany samochód został odblokowany. Właściciel garażu działał: zwolnił hamulec ręczny, przełączył automatyczną skrzynię biegów z P na N i odepchnął przeszkodę. Sprawca później odkrył, że skrzynia biegów jego samochodu została uszkodzona, gdy dźwignia zmiany biegów była uruchamiana przy wyjętym kluczyku zapłonowym. Właściciel garażu powinien pokryć poniesione koszty. Nie musi, orzekł Sąd Okręgowy w Monachium: Sprawca parkowania naruszył prawo własności najemcy garażu. Ten ostatni był zatem uprawniony do usunięcia przeszkody w samopomocy.Najemca garażu nie musi płacić za niedbałe uszkodzenie samochodu.
Numer pliku Z132 C2617 / 18
Urząd Skarbowy nie ponosi odpowiedzialności poza rabatem
Każdy, kto przyjmuje spadek, odpowiada również za długi spadkodawcy całym swoim majątkiem prywatnym. Jednak zasada ta nie dotyczy urzędu skarbowego, wyjaśnił niedawno Federalny Trybunał Sprawiedliwości. Społeczność właścicieli zwróciła się do urzędu skarbowego o spłatę zasiłku mieszkaniowego zmarłego właściciela domu. Urząd skarbowy został wyznaczony na jedynego spadkobiercę prawnego: najpierw pobierał czynsz za mieszkanie spadkodawcy, a później, gdy nieruchomość była pusta, organizowała sprzedaż egzekucyjną. Urząd skarbowy nie chciał jednak przejąć długów z tytułu zasiłku mieszkaniowego zmarłego przekraczających wartość majątku. Zgadza się, orzekli sędziowie najwyższego szczebla: Jeśli urząd skarbowy nie wykorzystuje spadku na własne potrzeby, wypełnia jedynie swoją funkcję regulacyjną i przetwarza porzucone spadki.
Sygnatura V ZR 309/17
Ewentualna przyszła wada nie uzasadnia obniżenia czynszu
Dwóch najemców od tego samego właściciela znalazło mostki termiczne na ścianach zewnętrznych swoich mieszkań z 1968 i 1971 roku. W obu przypadkach istniało ryzyko powstania pleśni, jeśli wynajmowane pomieszczenia nie były regularnie wentylowane. Najemcy domagali się obniżenia czynszu w sądzie i usunięcia mostków termicznych. Oba procesy zakończyły się fiaskiem przed Federalnym Trybunałem Sprawiedliwości: obniżka czynszu nie wchodzi w rachubę, ponieważ konieczność regularnego wietrzenia nie jest wadą, ponadto konstrukcja przedmiotowych obiektów jest zgodna z przepisami budowlanymi z odpowiednich lat budowy. Wynajmujący nie jest zatem zobowiązany do montażu izolacji termicznej.
Sygn. Akt VIII ZR 271/17, VIII ZR 67/18
Niewłaściwa przestrzeń życiowa: kupujący otrzymuje odszkodowanie
Ponowne pomiary miałyby sens. Mieszkanie o powierzchni 98 metrów kwadratowych zostało sprzedane w Internecie w okolicach Stuttgartu. Przed zawarciem umowy, wielkość mieszkania została skorygowana do „około 89 metrów kwadratowych” przez syna właściciela, który do momentu powołania notariusza zachowywał się tak, jakby był sprzedawcą i właścicielem nieruchomości. Kupujący odkrył później, że mieszkanie miało zaledwie 78,2 stóp kwadratowych. Kupujący pozwał syna właściciela i miał rację przed Sądem Okręgowym w Stuttgarcie: Każdy, kto udziela informacji o wielkości mieszkania na niebiesko i nie zdradza swojej niewiedzy na ten temat, działa w sposób zawiniony i wpływa na decyzję o zakupie. Syn jest winien kupującemu odszkodowanie.
Sygnatura 14 U 44/18
