Szparagi: pochodzenie, przetwarzanie i przechowywanie - Your-Best-Home.net | Wskazówki dotyczące gospodarstwa domowego 2024

Szparagi to po prostu luksusowe warzywo. Już w starożytności było to jedno z najdroższych warzyw w Europie Środkowej. Czasami zapotrzebowanie w Cesarstwie Rzymskim było tak duże, że w 304 r. Cesarz Dioklecjan. nawet ustawić maksymalną cenę, aby regulować handel. Szparagi nadal nie są tanie, ale prawdopodobnie są tańsze niż 2000 lat temu. Tutaj dowiesz się, jak szparagi trafiają na nasze talerze.

Skąd pochodzą szparagi?

Wiele lat przed naszymi czasami, około 3000 lat pne, dawne szparagi zielone lilii - dziś szparagi - były używane jako roślina lecznicza i przysmak w jego ojczyźnie, regionie śródziemnomorskim i na Bliskim Wschodzie, i były uprawiane na wydmach morskich i na słonych stepach. Szparagi cieszyły się opinią afrodyzjaku i zwiększały potencję, dlatego Grecy poświęcili je swojej bogini miłości. Szparagi dotarły do starożytnej Germanii przez Rzymian. Warzywo było wówczas tak popularne, że cesarz Dioklatian musiał w IV wieku ustalić cenę maksymalną. Nawet dzisiaj szparagi należą do najdroższych warzyw - być może dlatego, że nie ma możliwości ich zbioru maszynami.

1.760 to rok urodzenia tak popularnych wśród nas białych szparagów. Rolnicy chcieli chronić swoje uprawy przed szkodnikami i niskimi temperaturami, dlatego uprawiali szparagi pod glinianymi okapami. Odkryli, że warzywa nie produkują chlorofilu bez światła i pozostają białe. Smak był znacznie delikatniejszy, więc rolnicy zaczęli uprawiać białe szparagi. Obecnie białe szparagi rosną w ścianach ziemi pod czarną folią. Zasada jest taka sama jak wtedy w przypadku glinianych okapów: ściana ziemi i folia zatrzymują ciepło w gruncie i chronią przed promieniami słonecznymi.

Dziś szparagi są uważane za najlepsze ze wszystkich warzyw i mają również bardzo niską kaloryczność - 100 gramów zawiera tylko 25 kalorii. Zamiast tego jest bogaty w kwas asparaginowy, olejki eteryczne i sole potasu, które nie tylko dobrze smakują, ale także pobudzają pracę nerek. Szparagi zielone zawierają więcej witaminy C niż białe, mają ostrzejszy smak i nie wymagają obierania.

Jak zbiera się szparagi?

Krajalnica do szparagów - skąd się wzięło to określenie? Podczas żniw pomocnicy dźgają kopiec nożem, aby pokroić szparagi. Co robią maszyny? Pomimo pomocy technicznej zbiór szparagów jest pracochłonną pracą fizyczną. Żniwiarze muszą nakłuwać każdą łodygę indywidualnie, tj. Ścinać pędy jak najgłębiej w ziemi długim nożem do szparagów. Maszyny do zbioru wjeżdżają między ściany, ale tylko transportują kosze i podnoszą folię do zbioru. Pręty są również sortowane ręcznie u producenta według klasy handlowej. Niektórzy hodowcy szparagów obierają warzywa maszynowo, ale skraca to okres przydatności do spożycia - obrane szparagi muszą być szybko sprzedawane i gotowane lub mrożone. Jeśli chcesz samodzielnie zamrozić warzywa, zaleca się tokup obrane i zapakowane próżniowo - mrożone szparagi trudno obrać.

Kup odpowiednie szparagi

Na pierwszy rzut oka szparagi powinny mieć lekki połysk, główki powinny być zamknięte, a cięcie nie powinno być zdrewniałe i suche. Wykonaj test na skrzypienie: Umieść dwie łodygi szparagów na krzyż i potrzyj je o siebie. Kiedy piszczy, w komórkach jest jeszcze wystarczająca ilość wody, a batony są świeże. Ponadto szparagi są sprzedawane w Niemczech w różnych klasach jakości:

Z klasy Extra szparagi najwyższa jakość nazywa, każdy bar ma taką samą długość, biały i od 16 do 26 milimetrów grubości. Skóra może być jasnoróżowa.
W klasie I włócznie szparagów mają grubość od 12 do 26 milimetrów, wyrastają prosto i mogą mieć jasnoróżowy kolor.
Klasa II to słupy z lekką krzywizną i różowym kolorem. Pręty muszą mieć co najmniej dwanaście milimetrów grubości.

Przechowuj szparagi w odpowiedni sposób

Białe szparagi najlepiej przechowywać w chłodnym i ciemnym miejscu: obrać, zawinąć w wilgotną szmatkę i wstawić do lodówki. Zielone szparagi umieszcza się pionowo w szklance z wodą. W ten sposób można go przechowywać do trzech dni. Obrane szparagi można również wspaniale zamrozić.

Tradycyjnie szparagi gotuje się na miękko w osolonej wodzie, a następnie podaje się z szynką.

Gotowanie szparagów

Istnieją różne sposoby przygotowania szparagów:

Tradycyjnie szparagi gotuje się na miękko w słonej wodzie. W zależności od upodobań do gotowanej wody można dodać szczyptę cukru (w celu zneutralizowania gorzkich substancji) lub masła (podtrzymuje smak). W tym naparze szparagi gotują się w niskiej temperaturze (nie gotować). Nie używaj cytryny do gotowania wody: kwas zapobiega gotowaniu.
Sprawdził się garnek do szparagów, w którym szypułki gotuje się pionowo. Dzięki temu patyczki są równomiernie ugotowane, a miska nie przypala się, gdy koniec jest jeszcze twardy.
Każdy, kto posiada parowiec, ma szczęście. Szparagi są w nim delikatnie ugotowane i pozostają twarde do ukąszenia.
Świetna alternatywa: gotuj szparagi w piekarniku. Aby to zrobić, ułóż obrane szparagi na blasze do pieczenia, dopraw solą, jeśli lubisz trochę cukru, nałóż kilka (lub więcej) płatków masła. W piekarniku o temperaturze 180 stopni Celsjusza (cyrkulacja powietrza około 160 ° C) paluszki gotuje się w ciągu około 20 do 25 minut. Jeśli chcesz, możesz przełączyć się na funkcję grilla na kilka ostatnich minut, aby szparagi nabierały wspaniałego aromatu prażenia.
Alternatywa dla sosu holenderskiego lub brązowego masła? Zamiast tego polej wierzch olejkiem orzechowym lub awokado. Są nie tylko wyjątkowo zdrowe, ale także nadają szparagom inną nutę. Oliwa z oliwek zamiast szparagów jest raczej nieodpowiednia, ponieważ zarówno szparagi, jak i oliwa z oliwek zawierają wiele gorzkich substancji.
Można wyczarować szeroką gamę doznań smakowych, zwłaszcza zielonych szparagów, toleruje wiele przypraw i smaków. Zielone szparagi z imbirem, czosnkiem i chilli nie stanowią problemu, nasiona kopru włoskiego i wiele świeżych ziół wiosennych, takich jak koper, trybula i czosnek niedźwiedzi, dobrze komponują się ze sobą. Smakuje bardziej egzotycznie, np. Z pieprzem syczuańskim lub azjatyckim klasycznym pudrem 5 przypraw (pieprz, anyż, goździki, cynamon, koper włoski).