Odważny projekt, zachwycony parlament miejski, potworne koszty, gorąca debata - po dekadzie skandali mieszkańcy Hamburga wzięli sobie Elbphilharmonie do serca.
Bundesstiftung Baukultur przedstawia …
Otwarcie Elbphilharmonie 2017 poprzedziła dziesięcioletnia historia projektu, pod koniec której koszty budowy wyniosły 866 mln - ponad dziesięciokrotność szacowanej kwoty.
Dziś najmniejsze z mieszkańców cierpią z powodu kosztów i debat minionych dni: dzięki Elbphilharmonie miasto zyskało punkt orientacyjny, jakiego pragnęło - budynek stulecia. Zaprojektowali go szwajcarscy architekci Jacques Herzog i Pierre de Meuron, których projekt przekonał władze Hamburga i miasta do tego stopnia, że zdecydowali się na rezygnację z konkursu i zajęli się skomplikowanym projektem. Budynek oparty jest na skorupie całkowicie wypatroszonego Kaispeichera A autorstwa Wernera Kallmorgena, o funkcji magazynu kakao i kawy mówią jedynie półbramowe dźwigi na skraju nabrzeża. Połyskujący szklany korpus unosi się nad ceglaną ścianą, a jego charakterystyczny kształt przywołuje skojarzenia z odbijającymi się falami wody, żaglami na wietrze czy olbrzymim kryształem.
Koncert w Elbphilharmonie.
Hamburgery są dumne ze swojego „Elphi”
Na wysokości 37 metrów publiczny plac otaczający cały budynek oferuje spektakularny widok na port. W samym sercu szklanej bryły dochodzi się do dużej sali koncertowej, w której żaden z 2100 słuchaczy nie siedzi dalej niż 30 metrów od dyrygenta dzięki układowi kondygnacji jak w winnicy. Zapiera dech w piersiach stalowa konstrukcja, która całkowicie oddziela akustycznie salę koncertową od reszty budynku.
Czule znana jako „Elphi” w języku narodowym, muzyczna świątynia co roku przyjmuje na koncerty 850 000 gości i przyciąga kolejne 4,5 miliona osób na plac, aby podziwiać panoramę. Elbphilharmonie pokazuje, że dobra architektura promieniuje identyfikacją, porusza emocje i wskazuje na przyszłość.
Bundesstiftung Baukultur to niezależna instytucja, która opowiada się za wysokiej jakości planowaniem i budową. Dąży do tego, aby środowisko zbudowane, jako istotny czynnik jakości życia, stało się przedmiotem wspólnej troski.