Tylko kilka roślin przeciwstawia się lodowi i śniegowi i rozwija swoje kwiaty w środku zimy. Tak zwane kwitnące zimą upiększają jednak Twój ogród kwiatami lub cudownym zapachem, gdy jest jeszcze w głębokiej hibernacji. Przedstawiamy tutaj najpiękniejsze drzewa ozdobne, krzewy i kwiaty cebulowe.
Pachnący zimowy bloomer: zimowa kula śnieżna
Popularnym zimowcem w ogrodzie jest śnieżka zimowa (Viburnum bodnantense), która po raz pierwszy rodzi delikatne kwiaty w listopadzie, a następnie od stycznia do połowy kwietnia ukazuje się w pełnej okazałości i rozwija swój wspaniały zapach. Szczególnie popularna jest późno kwitnąca odmiana „Dawn”, która rośnie bujnie i gęsto, tworząc imponujący krzew. Zimowa kula śnieżna o wysokości trzech metrów i szerokości dwóch świetnie wygląda jak pasjans - ale jest również świetnym elementem przyciągającym wzrok w kwitnącym żywopłocie. Ci, którzy sadzą kwitnące zimowe kwiaty na ścieżkach ogrodowych lub na chodnikach, korzystają z słodkiego zapachu biało-różowych kwiatów za każdym razem, gdy wychodzą na zewnątrz. „Świt” to również prawdziwy klejnot jesienią: kolor liści waha się od czerwonego do ciemnofioletowego. Bez wątpienia,drewno ozdobne to jedna z najpiękniejszych roślin, które zimą budzą pierwszą wiosenną gorączkę!
Lokalizacja i pielęgnacja zimowej kuli śnieżnej
„Świt” lubi go chronić w miejscach nasłonecznionych lub częściowo zacienionych. Drewno jest mało wymagające na ziemi i właściwie poradzi sobie ze wszystkim. Wilgotna, przepuszczalna i bogata w składniki odżywcze gleba pozwala krzewowi najlepiej rosnąć. Ponieważ śnieżka tworzy biegaczy, powinieneś sadzić ją w pewnej odległości od innych drzew. Mało wymagający bloomer zimowy nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Regularne przycinanie również nie jest konieczne, chyba że przez lata krzew stracił swój kształt. Następnie możesz go przyciąć wiosną po kwitnieniu.
Zimowa kula śnieżna (Virburnum bodnatense 'Dawn') jest jednym z najpopularniejszych kwitnących zimą dzięki intensywnemu zapachowi delikatnych kwiatów.
Bloomer wczesnozimowy: świąteczna róża
Dość wcześnie pojawia się również bożonarodzeniowa róża (Helleborus niger), która już w okresie świątecznym pokazuje swoje miskowe białe, jasnożółte, różowe lub fioletowe kwiaty - niektóre odmiany już w listopadzie. Wcześniej był również znany jako „ciemiernik”, ponieważ z jego korzeni wytwarzano proszek do kichania. Ten zimowy kwiatek od wieków był symbolem nadziei.
Lokalizacja i pielęgnacja świątecznej róży
Róża śnieżna kwitnie najlepiej, gdy może rosnąć w tym samym miejscu przez lata, tak niezakłócona, jak to tylko możliwe. Idealne jest miejsce w półcieniu. Przed drzewami, pod drzewami, razem z paprociami i trawami, kwitną zimą. Róża śnieżna potrzebuje przepuszczalnej dla wody, bogatej w próchnicę gleby. Kwitną od listopada do lutego. Później kwitnące odmiany to róża wiosenna (Helleborus-Orientalis) i ciemiernik liściasty.
Bloomer zimowy prezentuje się bardzo klimatycznie w zimowych aranżacjach kubełkowych. Po kwitnieniu świąteczną różę można sadzić w ogrodzie, aby w przyszłym roku znów przyciągała wzrok.
Róże bożonarodzeniowe idealnie sprawdzą się jako rośliny balkonowe, ale powinny być umieszczone w cieniu.
Egzotyczny bloomer zimowy: zimowy jaśmin
Chcesz trochę koloru w swoim ogrodzie podczas zimnej, szarej pory roku? Żółte kwiaty jaśminu ozimego (Jasminum nudiflorum) pojawiają się od grudnia do marca. Przypominają nieco forsycję - jednak jaśmin zimowy ma tendencję do wspinania się i szczęśliwie oplata ściany domów i pergole o wysokości do czterech metrów. Jeśli pozwolisz mu rosnąć bez pomocy przy wspinaczce, utworzy szeroki, niski krzew. Imponujące obrazy ogrodu powstają, gdy długie, smukłe pędy żółtego gafa zimowego rosną jak kaskady na szczycie ściany.
Nazwa botaniczna nudiflorum oznacza gołe kwiaty i wskazuje, że ten zimowy bloomer zakwita, zanim liście wystrzelą. Poszczególne gałęzie można dobrze przyciąć do wazonu - do dekoracji kwitnącego stołu z własnego ogrodu.
Lokalizacja i pielęgnacja jaśminu zimowego
Bloomer zimowy najlepiej rozwija się w osłoniętym, słonecznym lub częściowo zacienionym miejscu. Jaśmin ozimy należy regularnie rozrzedzać. Aby to zrobić, usuń pędy, które są zbyt blisko siebie. Niewielkie przycinanie wiosną - co dwa do trzech lat - sprzyja kwitnieniu drewna ozdobnego.
Kwiaty jaśminu ozimego zachwycają również zimną porą roku.
Bloomer zimowy filigranowy: przebiśnieg
Kiedy od stycznia pierwsze przebiśniegi (Galanthus) rozciągają się na światło dzienne, wiosna nie wydaje się już daleko. Serce każdego ogrodnika bije szybciej na widok filigranowych kwiatów cebuli. Ponieważ małe kwitnące zimą występują w 18 różnych gatunkach i 500 odmianach. Całkiem podobne na pierwszy rzut oka, ale zauważalne różnice stają się widoczne dla uważnego obserwatora. Niektóre kwitną podwójnie (Galanthus nivalis 'Flore Pleno'), inne z zielonymi paskami (Galanthus elwesii), a jeszcze inne z wzorem półksiężyca (Galanthus caucasicus). Prawdziwa radość ze zbierania rozwinęła się wśród ogrodników hobbystów. Zwłaszcza, że prawdziwym przebiśniegom grozi wyginięcie i są objęte ochroną przyrody.
Okres kwitnienia przebiśniegów zmienia się w zależności od gatunku i odmiany od jesieni (Galanthus reginae-olgae) do marca (Galanthus plicatus). Gafa zimowa nie boi się śniegu i lodu.
Lokalizacja i opieka nad przebiśniegiem
Posadź małe cebulki w grupach od 10 do 15 centymetrów od siebie, jeśli chcesz stworzyć zamknięty dywan. Przebiśnieg nie rozwija własnych żarówek wtórnych, a naturalne rozmnażanie się przez mrówki zajmuje dużo czasu. Jedynie odmiana „Maximus” jest wystarczająco silna i wysoka, aby nadawać się do naturalizacji między okrywami. Jeśli w pewnym momencie wzrost przebiśniegów jest zbyt duży, można je podzielić, wykopać i przenieść jak byliny. Jednak nie należy kosić ani siekać gleby przed majowym okresem kwitnienia. Bloomer zimowy jest idealny do sadzenia drzew liściastych i między krzewami w miejscach nasłonecznionych.
Przebiśnieg nawet na śniegu i lodzie rozciąga swoje delikatne kwiaty ku słońcu.
Trwałe kwitnienie zimą: wrzos śnieżny
Zamiast kolorowych kwiatów, ten zimowy bloomer charakteryzują stonowane kolory. Śnieżny lub zimowy wrzos (odmiany Erica carnea) to wolno rosnący krzew karłowy, który tworzy dywany z kwiatów o wysokości do 30 centymetrów. Kwitnienia dzwonów wrzosu śnieżnego nie powstrzyma nawet przenikliwy mróz. Spektrum kolorów waha się od bieli poprzez różne odcienie różu do ciemnego czerwono-fioletowego. Ci, którzy łączą odmiany o różnym czasie kwitnienia, mogą cieszyć się tą rośliną od listopada do kwietnia. Cienkie, igiełkowate liście są wiecznie zielone i atrakcyjne dla oka nawet poza okresem kwitnienia. W niektórych odmianach w zimnych porach roku zmienia kolor na ozdobny brązowo zielony.
Lokalizacja i pielęgnacja wrzosu śnieżnego
Ta roślina zimowa kwitnie w osłoniętych miejscach w ogrodzie. W doniczkach wrzos śnieżny to wiecznie zielona roślina, również kolorowa ozdoba na balkonie i tarasie. Niewielkie przycinanie po kwitnieniu stymuluje tworzenie nowych łodyg kwiatowych.
Śnieżny wrzos tworzy dywany z kwiatów o wysokości do 30 centymetrów i dlatego idealnie nadaje się do ogrodu przed domem.
Mniej znana roślina zimowa: slimeberry
Zimozielony krzew jest bardziej poufną wskazówką wśród ogrodników. W rzeczywistości od stycznia do marca małe biało-różowe kwiaty pojawiają się między błyszczącymi liśćmi pionowych gałęzi. W porze lunchu wydzielają cierpki, słodki zapach miodu i wanilii. Jeśli w wiaderku przy wejściu pojawi się himalajska śliwka (Sarcococca hookeriana var. Humilis), to wszyscy są mile widziani. W rabacie ogrodowym rośnie zwarty i krzaczasty jako samotnik lub w połączeniu z krzewem i wrzecionowatym krzewem jako żywopłot. Po okresie kwitnienia tworzą się małe czarne jagody, których śluzowate wypełnienie nadało jej nazwę.
Lokalizacja i pielęgnacja slimeberry
Kwitnący zimą nie jest szczególnie wymagający i kwitnie zarówno w słońcu, jak iw cieniu. Roślina preferuje dobrze przepuszczalną, bogatą w próchnicę i wilgotną glebę, ale dobrze radzi sobie również w wannie. Następnie odporne jagody śluzowe należy przykryć zimową ochroną roślin doniczkowych. Można je sadzić na zewnątrz w dni bez mrozu przez cały rok.
Śliwka himalajska kwitnie również zimą, ale nie jest jeszcze znana w tym kraju.
Bloomer zimowy z ochroną przed mrozem: oczar wirginijski
Nitkowate kwiaty oczaru wirginijskiego (oczaru wirginijskiego) zwijają się na mrozie - dzięki czemu bez uszkodzeń wytrzymują temperatury do -10 stopni Celsjusza. Ich kolorystyka waha się od żółtej przez pomarańczową po czerwoną.W okresie kwitnienia od stycznia / lutego do początku wiosny kwiaty przyciągają liczne pszczoły i trzmiele. Niektóre rodzaje oczaru wirginijskiego, takie jak „Pallida” i „Harry”, mają nawet aromatyczny zapach i dlatego dobrze nadają się do pasjansów pod oknem.
Kwitnący zimą występuje w wielu odmianach, od zwartych krzewów karłowatych do małych ogrodów, poprzez wąskie rośliny żywopłotowe, po rozległe krzewy o wysokości do trzech metrów. Widoczny jest również kolor jesieni: w zależności od odmiany liście oczaru wirginijskiego mają kolor od jaskrawożółtego do pomarańczowo-czerwonego.
Lokalizacja i pielęgnacja oczaru wirginijskiego
Oczar wirginijski to bardzo wymagające drewno ozdobne, ale także jedna z najlepszych roślin zimą. Gleba powinna być przepuszczalna, świeża lub lekko wilgotna, bogata w próchnicę i głęboka - w żadnym wypadku gliniasta lub gliniasta. Ta zimowa roślina nie radzi sobie dobrze z zagęszczeniem, podmoknięciem i suszą. Zaleca się warstwę ściółki z próchnicy kory.
Jeśli chodzi o lokalizację, oczar wirginijski lubi, gdy jest słonecznie lub w cieniu i chroniony na ścianie domu. Przyzwyczajenie się do nowej lokalizacji i właściwe wypędzenie może zająć im nawet trzy lata. Po tym nie powinieneś już ich przeszczepiać. W tym celu po trzech latach można wykorzystać rośliny wieloletnie i okrywowe jako sadzonki. Należy jednak pamiętać, że roślina kwitnąca zimą nie jest zbyt konkurencyjna i jest bardziej podatna na więdnięcie w pobliżu silnie zjadaczy lub roślin, które są skłonne do rozprzestrzeniania się.
Oczar wirginijski (Hamamelis) ma jaskrawoczerwone, pomarańczowe lub żółte kwiaty, nawet w mroźne dni.
Przynosząc szczęście: chiński kwiat zimy
W Japonii gałęzie chińskiego zimowego kwiatu (Chimonanthus praecox) ścięte na Nowy Rok są symbolem szczęścia. Również w tym kraju blask kwitnących zimą kwiatów powinien dawać radość, gdyż półotwarte, gwiaździste kwiaty wydzielają przyjemny zapach wanilii. W łagodne zimy pojawiają się po raz pierwszy przed Bożym Narodzeniem i zachwycają swoim nektarem liczne pszczoły i inne owady. Zwykle jednak okres kwitnienia trwa od stycznia do marca. Zimowy kwiat rośnie słabo rozgałęziony jako krzew o wysokości do trzech metrów i prawdopodobnie nadaje się do sadzenia na rabacie lub jako roślina pojemnikowa. Zimą należy chronić tylko młode rośliny.
Lokalizacja i pielęgnacja chińskiego zimowego kwitnienia
W przeciwieństwie do większości innych drzew i krzewów ozdobnych, które kwitną zimą, w okresie zimowym zaleca się sadzenie roślin na wiosnę, aby egzotyczne rośliny dobrze zakorzeniły się już w pierwszą zimę. W pierwszych dwóch do trzech latach młode rośliny należy również zaopatrzyć w runo ochronne, po którym roślina jest odporna. Preferuje stanowiska słoneczne lub częściowo zacienione na luźnym, piaszczysto-gliniastym podłożu. Ani susza latem, ani zalanie wodą zimą nie mają wpływu na drewno ozdobne. Jeśli chcesz, możesz trochę rozrzedzić kwitnienie zimowe po kwitnieniu, jeśli stanie się zbyt gęste, lub możesz regulować wysokość. Jednak regularne przycinanie nie jest konieczne.
Chiński kwiat zimowy (Chimonanthus praecox) jest ozdobą ogrodu i powinien stać się nieco bardziej znany w tym kraju.
Delikatny bloomer zimowy: hiacynt gwiaździsty
Hiacynt gwiaździsty (Chionodoxa), znany również pod nazwami Schneeglanz lub Schneestolz, od lutego do kwietnia zapewnia dywan z niebieskich, białych lub fioletowych kwiatów. Roślina bulwiasta jest często używana jako podkład pod kwitnące drzewa lub w połączeniu z zimowymi kwiatami, krokusami i przebiśniegami. Dzięki cebulkom potomnym i samosiewowi, goniec zimowy rozmnaża się bardzo szybko. Do mniejszych ogrodów lepiej nadaje się Chionodoxa luciliae, która jest mniej podatna na rozprzestrzenianie się. Pochodzący z Turcji i Azji Mniejszej hiacynt gwiaździsty jest szczególnie polecany do alpejskiego ogrodu skalnego, ale jest również przydatny jako pastwisko dla pszczół w naturalnym ogrodzie.
Lokalizacja i pielęgnacja hiacyntu gwiazdowego
Kwiat cebulowy jest niezwykle łatwy w pielęgnacji - w rzeczywistości nie znosi nadmiernej pielęgnacji. Najlepiej pozostawić go samemu sobie, na skraju drewna, w jasnym cieniu pod drzewami liściastymi, a nawet w miejscach nasłonecznionych szybko się rozprzestrzenia i szaleje. Dobrze dogaduje się z przepuszczalną, bogatą w próchnicę glebą ogrodową, ale nie toleruje podlewania. Dlatego w rabatach bylinowych należy mieszać cięższe gleby z piaskiem. Po kwietniowym okresie kwitnienia należy jednorazowo zapłodnić gafa ozimą, aby rozwinąć cebulki potomne i przygotować się na długi okres odpoczynku.
Hiacynt gwiaździsty (Chionodoxa) jest jednym z kwitnących późno zimą i od lutego nadaje ogrodowi uroczy, niebieski dywan kwiatów.
Później gafa zimowa: niska leszczyna
Wczesną wiosną leszczyna niska (Corylopsis) otwiera swoje jasnożółte dzwonki kwiatowe. Od marca do kwietnia wydzielają lekki zapach wiesiołka, który przyciąga liczne pszczoły i trzmiele. Kolejną wizualną atrakcją są pędy liści w winno-czerwonych pąkach, które otwierają się na jasnozielone liście. W październiku następuje kolejna zmiana koloru, kiedy liście stają się intensywnie pomarańczowe.
Orzech leszczyna (Corylopsis pauciflora) o szerokości i wysokości półtora metra jest raczej delikatnym drewnem i najlepiej sprawdza się w poszczególnych pozycjach. Inne gatunki leszczyny rosną bardziej ekspansywnie i mogą osiągnąć wysokość trzech metrów. Jednak późno zimowy kwiatostan nie jest zbyt konkurencyjny i dlatego nie nadaje się do żywopłotu kwiatowego. Trudno wyobrazić sobie bez niego naturalny ogród jako cenne pastwisko dla pszczół.
Fałszywa leszczyna (Corylopsis), która kwitnie od marca, jest prawie jednym z kwitnących wiosną.
Lokalizacja i pielęgnacja fałszywej leszczyny
Bloomer późno zimowy jest jedną z bardziej wrażliwych roślin drzewiastych i powinien znajdować się blisko ściany domu, najlepiej zwróconej na południe lub zachód. Ponieważ lodowate wiatry północne i wschodnie opóźniają okres kwitnienia. Późny kwietniowy przymrozek może spowodować nieodwracalne uszkodzenie świeżo porośniętych liści - z tego powodu leszczyna leszczyna powinna być zabezpieczona runem, jeśli mróz ponownie ogłosi się przed majem. Drewno ozdobne należy podlewać latem podczas dłuższych okresów suszy. Gdy już przyzwyczai się do miejsca, nie wolno go przesadzać, ponieważ kwitnienie zimowe będzie odrastać bardzo słabo. Podobnie jak zimowa kula śnieżna, fałszywa leszczyna nie wymaga regularnego przycinania.
