90 lat LBS! Od tego czasu Niemcy stały się krajem oszczędzających na towarzystwach budowlanych, z prawie 27 milionami umów na towarzystwa budowlane. Około jedna trzecia z nich pochodzi z LBS. Przeczytaj tutaj, jak rozpoczęła się historia sukcesu budowania oszczędności w społeczeństwie.
Bausparen jest typowo Niemcem, przynajmniej według liczb. Sama Grupa LBS - czyli 8 regionalnych towarzystw budowlanych - obsługuje około 8 milionów klientów i zarządza prawie 10 milionami kontraktów. W rzeczywistości idea towarzystw budowlanych od dawna jest znana gdzie indziej: w XVIII wieku w Anglii pojawiły się towarzystwa budowlane, które są uważane za prekursorów naszych towarzystw budowlanych.
W 1885 r. Pastor Friedrich von Bodelschwingh podjął próbę powołania podobnego instytutu w Niemczech: „Bausparkasse für Jedermann”. Wybitnych naśladowców znaleziono dopiero w latach dwudziestych XX wieku.
Założenie LBS
Brakowało mieszkań, a powojenna inflacja kosztowała wiele osób oszczędności. Sytuacja uległa poprawie wraz z wprowadzeniem znaku rentowego pod koniec 1923 roku. Okoliczności te doprowadziły do ucieczki w aktywa materialne i do przełomu w budowaniu oszczędności towarzystw budowlanych, do których od 1929 r. Przyczyniły się publiczne towarzystwa budownictwa społecznego (zwane później państwowymi towarzystwami budowlanymi).
W 1930 roku mieli około 23 000 kontraktów, rok później prawie dwukrotnie więcej. Warunki ramowe były trudne w obliczu światowego kryzysu gospodarczego. Począwszy od 1934 r. Oszczędzający na kasach budownictwa mieszkaniowego po raz pierwszy korzystali z dotacji państwowych: składki oszczędnościowe były uznawane za wydatki specjalne z obniżeniem podatków.
Liczba umów pożyczki hipotecznej i umów oszczędnościowych LBS nadal rosła - do 1938 r. Do prawie 100 000. W tym momencie udzielono już prawie 30 000 pożyczek.
Obywatele coraz częściej chcą mieć własny dom z ogrodem.
Zadania LBS
Obszar biznesowy kas mieszkaniowych początkowo nie został jasno określony. Niektóre w większości oferowały pełne finansowanie. LBS skoncentrował się bardziej na udzielaniu pożyczek podporządkowanych kasom mieszkaniowym oprócz tradycyjnego kredytu budowlanego (kasa oszczędnościowa).
To uczyniło go pionierem: w 1938 roku zadanie finansowania podrzędnego zostało zapisane w prawie. Chociaż towarzystwa budowlane istniały nadal podczas II wojny światowej, rzadko udzielały pożyczek. Jednak po reformie walutowej w 1948 r. Instytuty szybko odbudowały swoją działalność.
Boom na oszczędności w domu
Rozmiary zabudowy mieszkaniowej zniszczonej w czasie wojny były ogromne, a państwo musiało zmobilizować wszystkie siły do odbudowy. Pożyczka dla kasy mieszkaniowej powinna również odgrywać istotną rolę w finansowaniu, dlatego dotacje były stopniowo zwiększane wraz z reformą walutową i po niej.
Wkrótce ludność zajęła się oszczędzaniem na własne cztery mury: w latach 1949-1960 liczba kontraktów LBS wzrosła 15-krotnie do 1,5 miliona. Boom trwał dalej. W latach sześćdziesiątych LBS współfinansowało średnio 18,5 tys. Zakupów domów rocznie, aw latach siedemdziesiątych aż 53,2 tys. Liczba umów kredytowych i oszczędnościowych wzrosła do prawie 9 mln do czasu zjednoczenia.
Zawieranych jest coraz więcej umów kredytowych i oszczędnościowych, a archiwa się zapełniają.
Bausparen we wschodnich Niemczech
W NRD istniało tylko towarzystwo budowlane do 1970 r. Wraz z LBS Ost, pierwszą spółdzielnią budowlaną z siedzibą w nowych krajach związkowych, rozpoczęła się w 1990 r. W 1992 r. Utworzono wschodnio-zachodni niemiecki LBS Hesja-Turyngia (wcześniej LBS Hesja). W całym kraju LBS odnotował w tym roku 1,25 mln nowych kontraktów. Ten rekordowy wynik został pobity w 1996 roku. W tamtym czasie państwo wprowadziło dodatek mieszkaniowy, aby zachęcić ludzi do kupowania mieszkań dla siebie. W 2005 r. Zasiłek został ponownie zniesiony.
Aby uzyskać jednolity wygląd, siedziba główna w Stuttgarcie otrzyma ogólnokrajowe logo LBS.
Początek dotowanych przez firmę Riester oszczędności w kasach mieszkaniowych
Trzy lata później, jako alternatywa dla klasycznej emerytury Riester, oddano strzał w postaci dotowanych przez Riester oszczędności w kasie mieszkaniowej, tzw. Wohn-Riester. W tym czasie oprocentowanie budynków wynosiło około 5 procent, co uznano za niskie w porównaniu z latami 80. i 90. LBS musiał w coraz większym stopniu dostosowywać się do niskich stóp procentowych i dostosowywać swoje produkty. Dzisiejsi oszczędzający ze spółdzielni mieszkaniowych wybierają obecnie głównie taryfy finansowania, a tym samym zapewniają długoterminowe niskie oprocentowanie kredytów. Kredyt mieszkaniowy i umowa oszczędnościowa są i pozostaną wypróbowanym i przetestowanym narzędziem, które pomoże Ci znaleźć drogę do nieruchomości.