Zaprawa cienkowarstwowa to specjalna zaprawa przeznaczona do specjalnych zastosowań. Ujawniamy, z czego składa się zaprawa cienkowarstwowa, gdzie jest stosowana i jak prawidłowo jej używać.
Do niektórych prac potrzebni są prawdziwi specjaliści. Dotyczy to również ścian z niektórymi rodzajami kamienia. Ponieważ czy to wewnątrz, czy na zewnątrz - w przypadku muru z kamienia naturalnego lub betonu komórkowego, takiego jak Ytong, nie można uniknąć zaprawy cienkowarstwowej. Tylko w ten sposób można uzyskać niezbędne szczeliny o grubości od jednego do trzech milimetrów grubości ścian. Nazwa „legowisko” zdradza coś na temat muru - masę nakłada się na powierzchnię styku pojedynczej cegły i służy ona jako podkład pod kolejną warstwę cegły. Tak więc zaprawa jest wykonywana tylko na dylatacjach - poziomych. Pionowe szczeliny doczołowe są wypełniane tylko w niektórych przypadkach, takich jak nadproża okienne, w przeciwnym razie kamienie te są układane blisko siebie na chrupnięcie.
Co to jest zaprawa cienkowarstwowa?
Zaprawa murarska łączy cegły jako rodzaj sztucznej skały, tworząc solidną ścianę. Piasek, cement, woda - zaprawa cienkowarstwowa nie różni się składem od tzw. Zwykłej zaprawy, która jest wykorzystywana np. Do przerobu konwencjonalnych cegieł wapienno-piaskowych za pomocą wiadra i kielni. A także nie z betonu, który oprócz piasku zawiera żwir.
Cechą szczególną zaprawy cienkowarstwowej jest jej ziarnistość - wszystko jest mniejsze i drobno zmielone. Największe ziarno w mieszance nie może być większe niż 1 milimetr, co tworzy rodzaj ekstremalnego kleju do kamienia, który wytrzymuje nacisk, siły rozciągające i ścinające oraz umożliwia spoiny o grubości od 1 do 3 milimetrów. W przypadku zwykłej zaprawy największe ziarenka piasku mogą mieć maksymalnie 4 milimetry, poziome spoiny mają grubość od 1 do 3 centymetrów.
Zaprawa może na ogół zawierać inne spoiwa niż cement, na przykład wapno. Ta zaprawa wapienna jest najczęściej stosowana do tynkowania ścian, a nie do ścian odpornych na nacisk. Podczas gdy zwykła zaprawa murarska była dziewczyną do wszystkiego, obecnie jest używana głównie do ścian wewnętrznych lub zewnętrznych, które mają dodatkową izolację. Stosunkowo gęsta zwykła zaprawa nie izoluje dobrze.
Zaprawę murarską dzieli się na trzy duże grupy zapraw o rosnącej wytrzymałości na ściskanie - w zależności od tego, jak dobrze zaprawa wytrzymuje siły ściskające. Te grupy to I, II, IIa, III i IIIa. Odpowiada to nazwom handlowym zaprawa wapienna (I), cement wapienny (II), zaprawa wapienno-cementowa (IIa) oraz zaprawy cementowe z grup III i IIIa.
Zaprawa cienkowarstwowa jest dostępna tylko w jednej klasie wytrzymałości, która z grubsza odpowiada bardzo odpornej na nacisk III grupie. Niemniej jednak mur jest nadal stabilniejszy lub bardziej odporny na nacisk - w końcu sama ściana jest znacznie masywniejsza.
Zaprawę cienkowarstwową nakłada się tylko na powierzchnie nośne cegieł. Praktycznie tworzy podłoże dla warstwy kamieni powyżej - stąd nazwa.
Do czego potrzebujesz zaprawy cienkowarstwowej?
Zaprawę cienkowarstwową stosuje się zawsze przy budowie muru z idealnie dopasowanych kamieni. Mogą to być bloki wapienno-piaskowe, bloki wapienno-piaskowe, elementy płaskie, bloczki z betonu komórkowego, płaskie płyty budowlane lub inne bloki murarskie, takie jak cegły - wszystko, co można szlifować na gładko i pozwala na wyjątkowo małe odchylenia wymiarowe poniżej 1 milimetra. Beton komórkowy, taki jak Ytong, jest idealnie dopasowany ze względu na swoją produkcję, inne kamienie są specjalnie do tego szlifowane.
Coraz popularniejsze na ściany elementy KS plan, czyli wielkoformatowe cegły wapienno-piaskowe, ważą do 25 kg i więcej. Gdybyś miał nałożyć na te kamienie zwykłą zaprawę o zwykłej grubości około 1 centymetra, po prostu zostałaby wypchnięta ze spoin pod ciężarem kamieni.
Zalety i wady
Zaprawa cienkowarstwowa zmniejsza spoinowanie ściany lub ściany. Dzięki temu są bardziej stabilne, a także zmniejsza ogólnie wyższe przewodnictwo cieplne połączeń w porównaniu z cegłami. Energetyczna przewaga nad zwykłą zaprawą, której nie należy lekceważyć. Dzięki dużym kamieniom typu KS, ściana jest wykończona znacznie szybciej niż w przypadku mniejszych kamieni. Ściany z cegły wapienno-piaskowej z cienkimi spoinami stają się bardzo równe w spoinach doczołowych, szczególnie w przypadku stosowania kamieni z systemem pióro-wpust. Ściany te można później bez problemu otynkować niedrogim tynkiem cienkowarstwowym podczas budowy wnętrz - w bardzo małej, a tym samym oszczędnej, ale całkowicie wystarczającej grubości.
Kolejna bardzo praktyczna zaleta: ponieważ potrzebna jest tylko niewielka masa, ściana również wysycha szybciej i można ją później szybciej obrabiać.
Jednak nierówności w kamieniach nie da się wyrównać, kamienie zbyt dobrze do siebie przylegają, a cienka warstwa zaprawy nie pozostawia pola manewru. Dlatego konieczne jest, aby użyte kamienie były dokładne wymiarowo. Zaprawa nie wypełnia szczelin i nie nadaje się do wyrównywania kamieni z wyszczerbionymi narożnikami lub krawędziami.
Tutaj można zamówić zaprawę cienkowarstwową Sakret GMS / KMS firmy Amazon.
Jak prawidłowo przygotowywać zaprawę cienkowarstwową?
Zaprawę cienkowarstwową kupuje się najczęściej w postaci proszku w workach i miesza z wodą na placu budowy. Ważne informacje na temat przetwarzania danego produktu można znaleźć na opakowaniu, którego należy oczywiście przestrzegać. Podczas obróbki należy nosić rękawiczki i półmaskę filtrującą cząsteczki, aby chronić przed drobnym pyłem. Jest to ważne, ponieważ pył jest bardzo zasadowy.
Zwykłą zaprawę nakłada się kawałek po kawałku kielnią, kamień umieszcza w zaprawie i wbija na miejsce. Prawdą jest, że zaprawę cienkowarstwową można również nakładać kielnią zębatą, ale sprawdziło się nakładanie zaprawą saneczkową, która wytrzymuje dobre 25 kilogramów wagi. Można to zrobić szybko i precyzyjnie za pomocą precyzyjnie dopasowanej szyny zębatej na suwaku zaprawy. Szerokość wozu zaprawy musi być dokładnie dopasowana do grubości kamienia, co gwarantuje równomierną grubość warstwy i ogranicza do minimum ewentualne straty zaprawy.
Nie jest możliwe wyrównanie nierówności terenu. Pierwszą warstwę kamienia, tak zwaną warstwę kominową, układa się więc w zwykłej zaprawie murarskiej, która niweluje nierówności i zapewnia dokładne dopasowanie płaskich kamieni.
Tutaj możesz zamówić zjeżdżalnie zaprawy wykonane ze stali nierdzewnej do zaprawy cienkowarstwowej firmy Amazon.
W celu przetworzenia wykonaj następujące czynności:
- Wlej wymaganą ilość wody zgodnie z instrukcją producenta do wiadra murarskiego i wysyp proszek z worka.
- Przetwórz wszystko na jednorodną masę i dobrze wymieszaj. Mieszadło z małą prędkością jest szczególnie wydajne, dzięki czemu unika się wtrąceń powietrza w zaprawie.
- Przed aplikacją trzeba odczekać okres dojrzewania, zwykle dziesięć minut. Zwróć także uwagę na czas przetwarzania, który często wynosi cztery godziny. Możesz przetworzyć masę tylko w tym czasie.
- Na warstwie komina ułóż kamienie projektowe lub gazobeton. Kamienie muszą być wolne od kurzu i tłuszczu. Dlatego dobrze zamieść powierzchnie styku, aby okruchy nie blokowały wąskich połączeń, a kamienie nie będą już pasować.
- Zaprawę nanieść o grubości od 3 do 4 milimetrów, co daje ostateczną grubość spoiny wynoszącą 2 milimetry.
- Połączenia łóżek powinny być zawsze całkowicie zamknięte. Kotwy w murze lub elementy łączące należy dopasować do spoin cienkowarstwowych.
Istnieją również tak zwane pady do zaprawy o grubości od jednego do trzech milimetrów, z którymi łatwo i wygodnie się pracuje: zwilżyć istniejący rząd kamieni, nałożyć suche pady, podlać je i położyć kolejne kamienie na wierzchu. Eliminuje to konieczność mieszania i uciążliwego czyszczenia narzędzi. Poduszki wzmocnione włóknem szklanym i klejem.
