Każdy, kto ściółkuje swoją glebę, zapewnia, że nie rosną żadne chwasty i dostarcza pożywienia pożytecznym stworzeniom na ziemi. Ponadto rośliny lepiej rosną. Poniżej możesz dowiedzieć się, jakie inne zalety ma mulczowanie.
Czy to w ogrodzie na rabatach, między roślinami, pod krzakami lub na ścieżkach: ściółka wygląda dobrze i zapewnia porządek. Ale to tylko pożądany efekt uboczny, a nie jego główna rola. Ściółkowanie to skuteczny sposób ochrony gleby, utrzymywania jej żyznej i zdrowej oraz zapobiegania kiełkowaniu nieznośnych chwastów. W przeciwnym razie chwasty prawie nie mają szans pod grubą warstwą liści. Dodatkowo ściółka dostarcza legowiskom składników odżywczych, a co ważniejsze - humusu.
Jesienią ściółkowanie oszczędza rozkopywanie ogrodu warzywnego, ponieważ krucha struktura rozwija się z czasem pod regularnie ściółkowanym łóżkiem. Na zboczu, a także oczywiście w ogrodzie, ziemia jest chroniona przed erozją warstwą liści lub innych materiałów.
Jak działa mulczowanie?
Ściółka to najlepsze, co może się przydarzyć życiu w glebie, zwłaszcza gdy jest gorąco. Wiesz o tym od siebie, kiedy jesteś w palącym słońcu, stajesz się leniwy, spragniony i absolutnie nie masz ochoty pracować. Tylko parasol lub coś do ochłodzenia sprawi, że będziesz szczęśliwy i sprawi, że ciepło stanie się przyjemnością. To samo dotyczy organizmów glebowych, niezależnie od tego, czy są to zwykłe pierwotniaki, czy dżdżownice. Jeśli gleba nie jest chroniona, nagrzewa się, tworzy suche pęknięcia, takie jak gleba pustynna, a niezbędne żywe istoty stają się spowolnione lub cofają się w głębsze warstwy gleby. Tam jednak zapomina się o swojej pracy - a mianowicie o produkcji kruchej gleby, która pozostaje luźna i nie zbryla się nawet podczas długotrwałego deszczu.
Parawan ochronny wykonany z ściółki działa cuda, łóżka nie nagrzewają się, nie trzeba tak dużo podlewać, a organizmy glebowe dają z siebie wszystko. W przypadku ulewnego deszczu materiał warstwy ściółki amortyzuje krople deszczu, aby ziemia nie zamieniła się w błotnistą pustynię.
Jeśli mulczujesz swój ogród, nie wyschnie, jeśli będzie zbyt gorąco. Dżdżownice, które poprawiają jakość gleby, są również szczęśliwe.
Co nadaje się do mulczowania?
W rzeczywistości w ogrodzie jest bardzo mało odpadów organicznych, które nie mają tego, co jest potrzebne do pokrycia ściółki. Obejmuje to chwasty korzeniowe, takie jak perz i trawa mielona, a także wszystkie części rośliny, które zawierają nasiona lub są chore. W przeciwnym razie wszystko działa, co można rozsądnie rozsmarować. Najbardziej znana jest ściółka z grubej kory, ale ze względu na zawarte w niej substancje hamujące rozwój zarazków nie wszędzie jest idealna i nie na rabaty warzywne.
Wysuszone ścinki trawy to doskonała ściółka w ogrodzie warzywnym i pod krzewami jagodowymi. Nigdzie gleba nie jest uprawiana tak często, jak w grządce warzywnej. Więc ściółkuj tam miękkimi ścinkami trawy. Grube okruchy ściółki z kory zawsze w jakiś sposób zakłócają grządkę warzywną i mogą zakwaszać glebę nawet po latach rozrzucania. To mniejszy problem w przypadku łóżka wieloletniego.
Grys, lawa lub żwir:Do ściółkowania nadają się również materiały mineralne. Jednak zapewniają jedynie chłodzenie i utrzymują wilgotność gleby, nie dostarczają trwałej próchnicy ani składników odżywczych. W rzeczywistości żwir jest praktyczny tylko jako trwały materiał między bylinami.
Jakiej słomy używasz do ściółkowania?
Słoma jest dostępna w belach od rolnika lub jako ściółka dla gryzoni. Zgniecione i ostro zakończone łodygi trzciny chińskiej są idealne, ponieważ nadają się jako warstwa ściółki dla wszystkich roślin i odstraszają ślimaki i chwasty. Suche ścinki traw są również rodzajem słomy i dlatego są odpowiednie wszędzie tam, gdzie zalecana jest słoma do łóżek.
Słoma jest idealna do mulczowania grządki warzywnej - nie tyle ściółki z kory.
Czy wszystkie rośliny tolerują ściółkę z kory?
Które rośliny dobrze sobie radzą z grubą warstwą kory mulczowej można wywnioskować z ich wymagań lokalizacyjnych: byliny, paprocie lub trawy w cieniu lub półcieniu uwielbiają ściółkę, która przypomina im ich naturalne położenie - lasy lub skraj lasu, gdzie jesień właściwie zawsze zapewnia naturalne pokrycie gleby dba. Rododendrony i większe krzewy również uwielbiają ściółkę z kory, a róże, podobnie jak wiele bylin rabatowych i skalnych, uwielbiają otwartą glebę. Dzięki nim podczas mulczowania należy unikać węższego obszaru korzenia. Z drugiej strony próchnica z kory nie stanowi problemu.
Kiedy należy mulczować?
Wiosną po raz pierwszy rozłóż cienką warstwę ściółki na rabatach i pod krzakami zaraz po posadzeniu. Należy jednak unikać zbyt grubej warstwy w okresie wegetacji, ponieważ jest to idealna kryjówka dla ślimaków nagoskrzelnych. Ściółkowanie lepiej powtarzać częściej. Jesienią po spulchnieniu gleby ponownie nałożyć warstwę ściółki, która tym razem może być grubsza niż wiosną. W ten sposób dostarczasz grządce składników odżywczych, ograniczasz parowanie i przeciwdziałasz zagęszczaniu gleby. Warstwa mulczowa to także doskonała ochrona przed zimą roślin sadzonych jesienią, które już pierwszej zimy mogą być nieco wrażliwe. Wiosną pracuj w materiale, który jeszcze się nie rozłożył.
Nie (jeszcze) mulczuj, kiedy chcesz siać w łóżku. Poczekaj, aż rośliny osiągną co najmniej pięć do dziesięciu centymetrów wysokości lub użyj grabi, aby odciągnąć istniejącą pokrywę ściółki do siewu. Ściółka ma działanie izolujące, ale też powinna, w przeciwnym razie nie osłaniałaby ciepła. Ale po zimie może spowolnić nagrzewanie się gleby przez słońce. Dlatego z grubsza - w zależności od aktualnej pogody - nie mulczuj przed końcem marca.
Po raz pierwszy możesz ściółkować cienką warstwą na wiosnę. Jesienią warstwa ściółki może być wtedy grubsza.
Nie mulczuj zbyt grubo lub zbyt cienko
Nie mulczuj zbyt nieśmiało, w zależności od materiału ściółki, może to być dziesięć centymetrów. W przeciwnym razie chwasty nie zostaną skutecznie spowolnione. Jeśli jest zbyt mało liści lub innych materiałów, latem woda nadal będzie odparowywać z ziemi. Jednak zbyt duża ilość ściółki przyciąga ślimaki. Suszone ścinki traw są idealne w warzywniaku lub między krzewami, ponieważ są obfite i łatwe do rozrzucenia. Ale najpierw pozwól trawnikowi wyschnąć i rozprowadź go tylko na pięć centymetrów grubości. Trawnik nie może być zbyt szorstki, w przeciwnym razie, podobnie jak słoma, przyciąga ślimaki, które pełzają pod nim w upale. Ściółka z kory, podobnie jak ściółka lub tania ziemia doniczkowa, jest nakładana na dobre dziesięć centymetrów, cieńsze warstwy są bezużyteczne.
Czyste ścinki mogą stać się zgniłe i oślizgłe, jeśli ściółkujesz je o grubości ponad dwóch cali. Wymieszaj ścinki trawy z wiórami drzewnymi lub ściółką z kory, wtedy możesz zrobić to grubiej. Zawsze pozwól, aby ścinki trawy wyschły przed ich ściółkowaniem.
Zbyt intensywne mulczowanie może również przyciągać ślimaki.
Niedobór składników odżywczych pomimo ściółkowania
Warstwa ściółki może być złodziejem składników odżywczych. Organizmy glebowe są tak głodne materiału węglowego, że rozmnażają się szczęśliwie i potrzebują dużo azotu do swojego metabolizmu, który dostają gdzieś z ziemi - rośliny mogą skończyć z pustymi rękami. Dlatego wcześniej rozprowadź wióry rogowe zawierające azot. Łatwo rozpoznać materiał ściółkowy zawierający węgiel; w zasadzie jest to wszystko, co jest brązowe: plewy, słoma, jesienne liście lub gałązki. Z kolei materiałem ściółkowym zawierającym azot jest zielona trawa, resztki pożniwne warzyw, resztki krzewów, zielone sadzonki lub pokrzywy.
Praktyczne wskazówki dotyczące mulczowania
Aby zapłodnić ściółkę, odciągnij ściółkę za pomocą grabi, a następnie zsuń ją ponownie. Jeśli chcesz ściółkować istniejący krzew, a krzewy nie są duże, możesz przykryć rośliny odwróconymi doniczkami lub wiadrami, aby nie zostały zakopane przez ściółkę.
