Wielu przyszłych naukowców pracuje równolegle ze swoimi studiami. Jeśli zarobki i czas są ograniczone, organy podatkowe i fundusze ubezpieczeń społecznych wstrzymują.
Praca w niepełnym wymiarze godzin jest ważnym źródłem dochodu dla wielu studentów. Każdy, kto ma umowę o pracę na czas określony, nie opłaca składek na ubezpieczenie społeczne. Wysokość zarobków nie ma znaczenia. Warunek wstępny: praca jest ograniczona do dwóch miesięcy lub 50 dni roboczych.
Podatki
Każdy, kto jako minipracownik nie zarabia więcej niż 450 euro miesięcznie, nie płaci podatków, a jedynie niewielką składkę na ubezpieczenie emerytalne. Pracodawca wpłaca ryczałt na ubezpieczenie społeczne, w tym składkę na emeryturę. Jeśli zarabiasz więcej niż 450 euro miesięcznie, wykonując pracę w niepełnym wymiarze godzin, ale pracujesz maksymalnie 20 godzin tygodniowo, składki na ubezpieczenie zdrowotne, opiekę długoterminową i bezrobocie nie są należne. Ty i Twój pracodawca wpłacacie po 9,45 procent zarobków brutto na ubezpieczenie emerytalne. Przy zarobkach w tak zwanej strefie przesuwnej (450,01 - 850 euro) pracownicy płacą zwykle tylko zmniejszony udział w składce na ubezpieczenie społeczne. Więcej informacji na www.rentenblicker.de oraz w bezpłatnej broszurze „Wskazówki dla studentów: praca i nauka”: online pod adresem www.deutsche-rentenversicherung.de.
* w sektorze komercyjnym źródło: niemieckie ubezpieczenie emerytalne
Zalety: od 2013 r. Miniprace podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu. Mini-robotnik płaci tylko niewielką część ubezpieczenia. Możesz się tego pozbyć. Jednak uzyskujesz pełne okresy składkowe do emerytury i jesteś bezpośrednio uprawniony do emerytury Riester.