Wiosną pierwsze zabarwienie dają hiacynty winogronowe. Często są pomijane w ogrodzie, ale krasnale robią duże wrażenie jako dekoracja.
Wiosna mieści się w małej doniczce i czeka na odbiór na cotygodniowym targu lub w kwiaciarni. Zanim natura znów stanie się bardziej kolorowa, kwitnące cebule ze szklarni zapewniają kolor.
Hiacynty winogronowe są szeroko rozpowszechnione głównie w Azji Południowo-Zachodniej, Europie Południowej, Południowo-Wschodniej i Afryce Północnej. Hiacynt z winnicy jest u nas w domu od dawna. Jak sama nazwa wskazuje, często rośnie w winnicach, ale także w lasach i na łąkach.
Wygląd i postawa
Niebieskie plamki hiacyntów winogronowych, zwanych również hiacyntami perłowymi, przyciągają wzrok pomimo ich miniaturowych rozmiarów. W ogrodzie małe cuda otwierają swoje kwiaty w kwietniu - pod warunkiem, że jak najwięcej cebulek zostało posadzonych w ziemi poprzedniej jesieni w słonecznym, ciepłym miejscu z luźną, przepuszczalną i niezbyt wilgotną glebą. Jednak wczesne okazy kwitną od późnej zimy.
Większość odmian ma niebieskie lub białe winogrona, niektóre mają uderzający kształt i puszyste kwiaty, takie jak brokuły. Tak duży wysiłek hodowlany nie byłby konieczny, ponieważ kwiaty są wzruszające z powodu ich prostego piękna. Zapach tych kwiatów cebuli, które należą do botanicznego rodzaju Muscari, jest również dyskretny. W przeciwieństwie do ich bliskich krewnych, hiacyntów o silnym zapachu, delikatny zapach hiacyntów winogronowych można wyczuć tylko z bliska. Jeszcze jeden powód, aby wprowadzić - zwykle bardzo tanie - wczesne kwitnące do domu jako dekorację.
Białe, puszyste niebieskie spódnice poszczególnych kwiatów układają się na łodydze jak kiść winogron. Jeśli zbliżysz się bardzo blisko wiech, poczujesz ich delikatny zapach.
Pielęgnacja hiacyntów winogronowych
Hiacynty winogronowe są bardzo skromne. Nawóz jest prawie niepotrzebny, ponieważ cebula zgromadziła wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Kwiaty karłowate potrzebują tylko wody, aw razie wątpliwości wolą ją mniej. Nawożenie możliwe jest dopiero wiosną, kiedy cebulki zaczynają rosnąć. Zwłaszcza w pojemnikach bez otworu drenażowego należy ostrożnie podlewać, aby korzenie nie stały na mokro i nie zaczęły gnić. Jeśli chcesz być po bezpiecznej stronie, przykryj cebulę mchem i zwilż ją delikatną mgiełką z butelki z rozpylaczem. W ten sposób rośliny są chronione przed wysychaniem, a także dekoracyjnie eksponowane.
Sadzenie hiacyntów winogronowych
Po dekoracji jest życie - na zewnątrz. Cebulki hiacyntów winogronowych, które wyblakły lub są używane jako kwiaty cięte, są zbyt dobre do kosza na odpady organiczne. Posadź je razem z liśćmi w łóżku lub w wiadrze z wysokiej jakości ziemią. Po kwitnieniu cebula napełnia się substancjami odżywczymi i następnej wiosny ponownie kiełkuje.
Idealny czas na sadzenie hiacyntów winogronowych to okres od października do listopada. W odległości około dziesięciu centymetrów umieść małą cebulkę na głębokości od pięciu do ośmiu centymetrów. Jeśli gleba jest bardzo ciężka, przed sadzeniem należy popracować w próchnicy i piasku - dzięki temu gleba będzie bardziej przepuszczalna. W przeciwnym razie hiacynty winogronowe nie pozostaną wierne tej lokalizacji.
Choroby i szkodniki
Hiacynty winogronowe to naprawdę wytrzymałe rośliny, więc szkodniki i choroby prawie na nie nie wpływają. Jednak podczas obstawiania ważne jest, aby pozostawić między nimi wystarczającą przestrzeń. Jeśli rośliny są zbyt blisko, istnieje możliwość, że zachorują na grzyby głowni. Możesz to rozpoznać po czarnych lub białych plamkach. W takim przypadku po prostu usuń wszystkie zainfekowane części rośliny i wyrzuć je do kosza na śmieci.