Elementy podtynkowe do toalet to praktyczny wynalazek. Rury i cysterny znikają jak najdalej za ścianą. Praktyczny schowek na górze to pozytywny efekt uboczny. Oto na co należy zwrócić uwagę podczas montażu.
Nie działa bez planowania
Elementy podtynkowe są standardem w nowych budynkach i renowacji starych budynków od kilku lat © Marco2811, fotolia.com
Przed zakupem elementu podtynkowego lub nawet wzięciem narzędzia należy sprawdzić, czy element podtynkowy w ogóle da się zamontować. Jeśli w tym miejscu wcześniej znajdowała się toaleta stojąca z odpływem w podłodze, podłogę należy wyłamać, aby ułożyć rurę spustową przed ścianą pod elementem podtynkowym. Aby to zrobić, zwykle trzeba podważyć wylewkę - i jest to ingerencja w tkaninę budynku, którą najlepiej omówić z inżynierem budowlanym, aw każdym razie z właścicielem domu do wynajęcia.
Następnie należy sprecyzować dokładne położenie elementu podtynkowego. Szczególnie w przypadku toalety z grubą rurą odpływową korzystne jest umieszczenie elementu podtynkowego dokładnie pośrodku przed odpływem. W przeciwnym razie musisz wypróbować, czy połączenie o wystarczającym nachyleniu można wykonać za pomocą rur kanalizacyjnych. Należy to zapewnić również w przypadku innych elementów sanitarnych, takich jak umywalki, ale zwykle jest to mniej trudne.
Instalacja podtynkowa dla obiektów sanitarnych 
Instalacja podtynkowa: eleganckie ukrycie rur
W pionie i poziomie - i to nie tylko z grubsza
Kiedy wszystko zostanie wyjaśnione i zaplanowane, wszystko może się w końcu rozpocząć. Najlepiej jest najpierw umieścić element podtynkowy dokładnie w miejscu, w którym ma być zamocowany. Już teraz powinieneś ustawić go w poziomie i pionie tak dokładnie, jak to możliwe. Istnieją modele, które można później dostosować, ale różni się to w zależności od producenta. Dlatego najlepiej pracować tak precyzyjnie, jak to tylko możliwe. Nie działa bez poziomicy.
Jeśli element podtynkowy jest wyrównany na miejscu, zaznacz na ścianie pisakiem miejsca, w których otwory na śruby mocujące mają być wkręcone w ścianę. Od czasu do czasu zaleca się nie umieszczanie elementu podtynkowego na podłodze, ale umieszczenie go w jednym z profili aluminiowych, do którego później będzie mocowana okładzina z płyt gk. Nie jest to konieczne we wszystkich przypadkach, ale jest zalecane w ciasnych warunkach, jeśli nie ma dużo miejsca na dodatkowe profile. W takim przypadku nie można jednak zapominać o umieszczeniu między podłogą a profilem specjalnie zaprojektowanej taśmy z gumy piankowej, która ogranicza przenoszenie dźwięku przez drgania materiału.
Po wywierceniu otworów element podtynkowy umieszcza się na miejscu i mocno przykręca. Te śruby muszą być mocno dokręcone , gdyż element WC w szczególności później jest narażony na niektórych obciążeń. Jeśli masz wątpliwości co do stabilności ściany, być może będziesz musiał zainstalować specjalne kołki do porowatych ścian lub zobaczyć, jak możesz zapewnić większą stabilność dzięki dodatkowym metalowym kątownikom w odpowiednich miejscach.
Wskazówka: znajdź najtańsze firmy hydrauliczne, porównaj oferty i zaoszczędź.Należy uważać na rury
Po zamocowaniu i wyrównaniu elementu podtynkowego najpierw instalowana jest rura spustowa. Rzadko dostaniesz dokładnie dopasowane rury w sklepach z narzędziami, ale przy użyciu piły z małymi zębami nie ma problemu z umieszczeniem rur we właściwym miejscu. Odcięte miejsca należy przed montażem wygładzić papierem ściernym, aby rzeczy nie utknęły na postrzępionych krawędziach i nie zatykały odpływu. Składanie rur jest znacznie łatwiejsze dzięki smarowi.
Następnie podłącza się rurę wodną od spłuczki do toalety i podłącza spłuczkę do wodociągu. Na próżno szukać tam zaworu kątowego, bo nie spełnia on żadnej funkcji, jeśli zniknie w elemencie przedniej ściany. Musisz więc sprawdzić, gdzie zakręcić wodę przed rozpoczęciem tej pracy . Nie wolno o tym zapominać, w przeciwnym razie nastąpi nieprzyjemna powódź.
Pewne jest to, że wszystkie połączenia w elemencie podtynkowym muszą być w 100% szczelne. Później, gdy wszystko jest już zakryte, nie możesz już dostać się do rur. Jeśli woda wypływa kropla po kropli, prawdopodobnie przez lata, może spowodować poważne szkody. Jeśli nie ufasz sobie, że to zrobisz, powinieneś zatrudnić instalatora do wykonania tego kroku. Najlepiej postawić wiadro tam, gdzie rura prowadzi do toalety i sprawdzić, czy wszystko jest naprawdę szczelne.
Następnym krokiem jest zainstalowanie przycisku, który służy do spłukiwania toalety. Różni się w zależności od modelu, dlatego najlepiej jest skorzystać z instrukcji instalacji. Zwykle nie jest to trudne. Ale zdecydowanie powinieneś sprawdzić, czy wszystko działa poprawnie - znowu z wiadrem pod fajką wodną.
Dzięki elementom naściennym można również ustawić akcenty wizualne © caifas, stock.adobe.com
Ponadto dysze przedłużające są teraz umieszczane na dwóch rurach wodnych, które prowadzą do właściwej toalety. Te dysze są ponownie usuwane później. Na razie zapobiegają przedostawaniu się brudu do rur podczas dalszych prac. Może być również pomocny przy zaznaczaniu wnęk w panelach okładzinowych. Dodatkowo wkręca się teraz pręty gwintowane, na których później spocznie toaleta.
Farsz nie musi być
Od czasu do czasu zaleca się zaślepienie pustych przestrzeni w elemencie podtynkowym w celu zmniejszenia hałasu i pochłaniania wilgoci. Nie jest to obowiązkowe - najgłośniejsze dźwięki powstają w momencie uruchomienia spłukiwania i nie można ich wtedy wytłumić. Wewnątrz nie może znajdować się wilgoć - gdyby została wchłonięta przez wełnę mineralną, w końcu uległaby przemoczeniu. Jednak zatkanie ubytków nie może zaszkodzić.
Następnie można wykonać okładzinę elementu przedściennego. W większości przypadków powierzchnia ściany przed nią wystaje poza element, dlatego potrzebny jest szkielet, na którym można zamocować panele okładzinowe. Do tego celu najlepiej wykorzystać oferowane profile aluminiowe, które są łatwe w obróbce i niedrogie. Ze względu na izolację akustyczną nie należy zapominać o paskach z gumy piankowej między profilami a ścianami lub podłogą.
Specjalne panele do wilgotnych pomieszczeń
Zwykłych płyt gipsowo-kartonowych nie należy montować w łazience jako okładziny. Tak zwane panele odporne na wilgoć , które można rozpoznać po jasnozielonym kolorze, były przez długi czas powszechne. Obecnie oferowane są płyty gipsowo-kartonowe, na przykład pod nazwą „Aquapanel”, które jeszcze lepiej radzą sobie z wilgocią w pomieszczeniu. Nie są drogie i równie łatwe w obróbce jak konwencjonalne płyty gipsowo-kartonowe.
W łazience można zamontować zielone panele przeciwwilgociowe - ale dostępny jest również lepszy materiał © Marco2811, fotolia.com
Otwór na popychacz można łatwo wyciąć w płycie gipsowo-kartonowej za pomocą wyrzynarki, otwory na rury można wykonać za pomocą nasadek do otworów, które są mocowane w wiertarce. Niektórzy producenci dostarczają szablon, za pomocą którego można po prostu zaznaczyć otwory na płycie gipsowo-kartonowej. W przeciwnym razie musisz postępować bardzo ostrożnie - otwory, które są zbyt duże lub nieprawidłowo ułożone, w ogóle się nie przydadzą.
Aby uzyskać naprawdę stabilne rozwiązanie, zaleca się wykonanie ściany z płyt gk w dwóch warstwach - zgodnie z zasadami obowiązującymi przy takiej płycie gk. Wreszcie mogą być otynkowane lub wyłożone kafelkami. Zaleca się jednak uprzednie zagruntowanie płyty gipsowo-kartonowej za pomocą głębokiego gruntu. Jeśli dno łazienki uszczelnisz płynnym tworzywem sztucznym, należy go podciągnąć kilka centymetrów pionowo pod tynk lub płytki na płycie gk. Po ułożeniu płytek lub tynku zdejmij przedłużki z rur i zamontuj toaletę.
