Co powinieneś wiedzieć o postępowaniu nakazowym - Your-Best-Home.net

Procedura nakazu sądowego to procedura sądowa, która umożliwia uproszczoną egzekucję roszczeń pieniężnych. Dowiesz się tutaj, kto może z niego korzystać, jak działa procedura monitu sądowego i ile to kosztuje.

W przypadku nieuregulowanych roszczeń pieniężnych bardzo prostym sposobem na zmuszenie dłużnika do zapłaty jest procedura nakazu sądowego. Może być używany zarówno przez osoby prywatne, jak i firmy, oszczędzając zarówno wysiłek, jak i koszty.

Jaka jest procedura nakazu sądowego?

Procedura nakazu sądowego może być stosowana wyłącznie do wyegzekwowania roszczeń pieniężnych. Nie nadaje się do innych roszczeń, takich jak przekazanie mienia lub ewakuacja mieszkania.
Procedura nakazu sądowego jest uregulowana w Kodeksie postępowania cywilnego (ZPO), §§ 688 i nast. Konieczne jest wyraźne rozróżnienie między roszczeniami windykacyjnymi a upomnieniem pozasądowym, na przykład od firm.

Kiedy obowiązuje procedura nakazu sądowego?

Procedura nakazu sądowego ma miejsce, gdy wierzyciel lub jego prawnik złoży odpowiedni wniosek do sądu. Aby było to możliwe, muszą być spełnione dwa warunki:

  1. Roszczenie jest uzasadnione.
  2. Pozasądowe próby otrzymania pieniędzy (na przykład poprzez wydanie przypomnienia) nie przyniosły skutku.

Aby roszczenie było uzasadnione, usługa, za którą istnieje zaległa płatność, musi być wykonana w całości i wolna od wad. Nie można wszcząć postępowania sądowego z powodu roszczeń pieniężnych z tytułu zaległych usług.
Ponadto wierzyciel musiał najpierw podjąć próbę wyegzekwowania roszczenia pieniężnego poza sądem. W tym celu najpierw należało prawidłowo wystawić fakturę. Powinien był wtedy wydać przypomnienie, w którym określono termin płatności lub termin płatności (prawny termin to 30 dni). W przypadku upływu terminu i przesłania dłużnikowi zgodnego z prawem monitu, można wszcząć procedurę nakazu sądowego i wydać upomnienie oraz, w razie potrzeby, nakaz wykonania.

Zanim będzie można wszcząć postępowanie sądowe, należy podjąć próbę odebrania pieniędzy poza sądem, na przykład za pomocą przypomnienia.

Procedura nakazu sądowego: gdzie się o nią ubiegać

W celu wszczęcia procedury monitu wierzyciel lub jego prawnik składa wniosek do właściwego centralnego sądu federalnego do spraw nakazów. Jest to sprawdzane tylko pod kątem formalnej poprawności. Nie sprawdza się, czy roszczenie pieniężne jest rzeczywiście uzasadnione.
Wniosek można złożyć w formie pisemnej (odpowiednie formularze są dostępne w sklepach papierniczych) lub elektronicznie na stronie www.online-mahnfrage.de.

Procedura nakazu sądowego: który sąd jest właściwy?

Centralny sąd nakazowy kraju związkowego, w którym mieszka wnioskodawca, jest zawsze odpowiedzialny za złożenie wniosku o wydanie nakazu sądowego. W tym celu w każdym kraju związkowym wyznaczono co najmniej jeden sąd rejonowy, który będzie działał jako centralny sąd nakazowy.
Który sąd jest odpowiedzialny w poszczególnych przypadkach, można sprawdzić na portalu nakazów krajów związkowych pod adresem www.mahngerichte.de.

Jakie informacje zawiera wniosek o wydanie nakazu sądowego?

Wnioskodawca lub jego adwokat muszą podać we wniosku następujące informacje, aby postępowanie sądowe w sprawie nakazu mogło zostać prawidłowo wszczęte i aby sąd lokalny mógł wydać upomnienie:

  • Data złożenia wniosku
  • Wnioskodawca (w razie potrzeby z przedstawicielem prawnym)
    Dla firm i osób prawnych: forma prowadzenia działalności, informacje o prawie do odliczenia podatku naliczonego
  • Pozwany (w razie potrzeby z przedstawicielem prawnym)
    Dla firm i osób prawnych: formularz biznesowy
  • Nazwa reklamacji / specyfikacja reklamacji
  • ewentualnie odsetki od roszczenia
  • w razie potrzeby roszczenia dodatkowe
  • Wskazanie, czy należy przeprowadzić procedurę w przypadku sprzeciwu, a jeśli tak, to gdzie
  • Adres właściwego centralnego sądu monitowego
  • w razie potrzeby wskazanie prawnego przedstawiciela wnioskodawcy (wraz z numerem akt)
  • podpis

Należy zachować najwyższą ostrożność przy wszystkich informacjach, ponieważ błędy mogą nie tylko prowadzić do opóźnień, ale także powodować niepotrzebne wydatki finansowe. Pomoc prawnika nie jest obowiązkowa, ale wskazana w bardziej skomplikowanych przypadkach. Jeśli dłużnik nie zostanie prawidłowo nazwany, cała procedura nakazu zapłaty może na przykład zakończyć się niepowodzeniem. Jeżeli istnieje jakakolwiek niepewność co do nazwy firmy, należy to zweryfikować przeglądając rejestr handlowy lub handlowy.

Jeśli złożenie wniosku okaże się szczególnie skomplikowane, najlepiej jest poprosić o to prawnika.

Przebieg postępowania w sprawie nakazu sądowego

Procedura nakazu sądowego zawsze rozpoczyna się od złożenia wniosku do sądu nakazowego. Poniższe dalsze kroki następują w normalnym toku procedury:

  1. Rozpatrzenie wniosku
    Jeżeli wniosek o wydanie nakazu sądowego wpłynął do właściwego sądu rejonowego, sprawdzane są zawarte w nim informacje oraz niezbędne wymagania. Jednak, jak już wspomniano powyżej, nie ma kontroli, czy roszczenie jest zasadne.
  2. Doręczenie upomnienia
    Jeżeli informacje zawarte we wniosku o wydanie nakazu sądowego są zgodne z prawdą, miejscowy sąd niezwłocznie wyda i doręczy upomnienie. Wnioskodawca zostanie poinformowany o terminie dostawy.
  3. Reakcja dłużnika

Dalszy przebieg procedury nakazu sądowego zależy teraz od zachowania wezwanego dłużnika:

  • Dłużnik płaci pieniądze
    Jeżeli dłużnik spłaci zaległe roszczenie pieniężne, sądowe postępowanie nakazowe zostaje zakończone.
  • Dłużnik nie reaguje na nakaz zapłaty
    Jeżeli dłużnik nie zareaguje, wierzyciel ma możliwość wystąpienia o nadanie tytułu egzekucyjnego w ciągu najbliższych sześciu miesięcy. Dokument ten, wcześniej znany również jako „nakaz egzekucji”, upoważnia do odbioru pieniędzy w razie potrzeby u komornika. Nie jest do tego potrzebny ani pozew, ani orzeczenie (art. 794, ust. 1, nr 4 ZPO).
    Jeżeli jednak dłużnik w terminie dwóch tygodni wniesie sprzeciw wobec tytułu egzekucyjnego, nastąpi postępowanie cywilne, czyli rozprawa sądowa.
  • Dłużnik sprzeciwia się nakazowi zapłaty
    Jeżeli dłużnik wniesie sprzeciw wobec nakazu zapłaty w terminie 14 dni od otrzymania nakazu w całości lub w części, sprawa zostanie rozpoznana przez właściwy sąd w postępowaniu cywilnym. Ma to jednak zastosowanie tylko wtedy, gdy wierzyciel zażądał tego we wniosku. W tym przypadku zwykle właściwy jest sąd miejscowy właściwy dla miejsca zamieszkania lub siedziby dłużnika. Jeżeli wniosek nie wskazywał na rozprawę, po wniesieniu sprzeciwu postępowanie odwoławcze kończy się. W takim przypadku jednak wnioskodawca jest zobowiązany do pokrycia kosztów postępowania w przedmiocie upomnienia.

Ile kosztuje postępowanie sądowe w zakresie monitu?

Z chwilą wpłynięcia do sądu wniosku o wszczęcie procedury nakazu sądowego powstają koszty. Zależą one od kwoty nieuregulowanego roszczenia (tzw. Wartość przedmiotu sporu) oraz, zgodnie z art. 34 ustawy o opłatach sądowych (GKG) i. V. z listą kosztów 1100 GKG połowę opłaty sądowej, ale co najmniej 32 euro. Skutkuje to takimi kosztami postępowania sądowego w sprawie monitu:

Kwota będąca przedmiotem sporu

Koszty procedury nakazu sądowego

do 1000 euro

32,00 euro

do 1500 euro

33,50 euro

do 2000 euro

44,50 euro

do 3000 euro

54,00 euro

do 4000 euro

63,50 euro

do 5000 euro

73,00 euro

Co do zasady opłaty te obciążają dłużnika w momencie wysłania wezwania do zapłaty.
Jak wysokie są dokładne przewidywane koszty postępowania w przypadku nakazu sądowego w przypadku innych kwot będących przedmiotem sporu, można określić za pomocą kalkulatora, który został udostępniony na stronie internetowej sądów nakazowych: www.mahngerichte.de/de/kostenrechner.html
Prawnik działa jako doradca prawny zaangażowanych w dochodzenie roszczeń, należy również wziąć pod uwagę pieniądze.

Jak długo trwa procedura monitu sądowego?

Zaletą tej możliwości wyegzekwowania roszczenia i doprowadzenia do zapłaty dłużnika jest bardzo krótki czas trwania postępowania upadłościowego z zaledwie kilkoma krokami (upomnienie, nakaz egzekucyjny).
Jeżeli wniosek został złożony do centralnego sądu nakazowego (ewentualnie przez prawnika), decyzja zostanie wysłana niezwłocznie. Okres sprzeciwu mija w ciągu dwóch tygodni. Jeśli dłużnik zapłaci pieniądze, procedura już się kończy - już po dwóch tygodniach. Jeśli sprzeciwia się, dotyczy to również sprawy, ponieważ sąd rozstrzyga sprawę. Jeżeli dłużnik nie zareaguje na nakaz zapłaty, można wystąpić o tytuł egzekucyjny.
Ponownie dłużnik ma tylko dwa tygodnie na wniesienie sprzeciwu. Jeżeli wniesie sprzeciw wobec nakazu wykonania, procedura nakazu zostanie zakończona i następuje rozprawa sądowa. Jeśli zamiast tego zapłaci, procedura monitu również zostanie zakończona. Jeśli nie zareaguje, następuje egzekucja.
W niektórych przypadkach procedura nakazu sądowego może zakończyć się po dobrych 14 dniach. W najgorszym przypadku kończy się on dopiero po dobrych czterech tygodniach, jeśli dłużnik zaprzecza nakazowi egzekucyjnemu lub w ogóle na niego nie reaguje.
Nie można ogólnie określić, jak długo należy przyjąć, że sprawa ma być rozpatrzona w sądzie, ponieważ zależy to od możliwości czasowych poszczególnych sądów.

Interesujące artykuły...