Jeśli stan dróg będzie coraz gorszy, wcześniej czy później gmina zaplanuje i przeprowadzi odnowienie jezdni. Jednak nie ponosi za to samych kosztów: może przerzucić niemałą część kosztów na mieszkańców poprzez wkład w budowę dróg. Przeczytaj tutaj, w jakim stopniu jest to możliwe i jak samodzielnie obliczyć wkład w rozwój dróg.
Jaki jest wkład w modernizację drogi?
Składka na budowę drogi lub na budowę drogi lub w skrócie „Strabs” to podatek miejski. Muszą być płacone przez mieszkańców za budowę lub odwodnienie dróg.
Udział w inwestycji drogowej jest prawnie uzasadniony w gminnych ustawach podatkowych krajów związkowych oraz w lokalnych statutach gmin. Jednak nie we wszystkich krajach związkowych planowana jest opłata, w niektórych zniesienie już nastąpiło.
Które kraje związkowe pobierają składkę na rozwój dróg?
Obecnie (od maja 2020 r.) Opłata za modernizację dróg jest płatna w następujących krajach związkowych:
- Brema
- Hesja
- Dolna Saksonia
- Nadrenia Północna-Westfalia
- Nadrenia-Palatynat
- Saarland
- Saksonia
- Saksonia-Anhalt
- Szlezwik-Holsztyn
W następujących krajach związkowych nie ma już opłaty za modernizację dróg:
- Badenia-Wirtembergia (nigdy)
- Bawaria (od 2018)
- Berlin (od 2012)
- Brandenburgia (od 2019)
- Hamburg (od 2016)
- Meklemburgia-Pomorze Przednie (od 2018)
- Turyngia (od 2019)
Kto musi płacić składkę na rozwój dróg?
W przypadku wkładu w rozwój drogi biorą udział wszyscy bezpośredni właściciele gruntów drogi, którzy uzyskają przewagę dzięki temu działaniu. Dotyczy to zarówno właścicieli, jak i najemców lub beneficjentów rzeczywistych. Zakłada się, że ta grupa osób odniesie korzyści z usprawnień, więc partycypacja w kosztach jest uzasadniona.
Środek jest zawsze uznawany za korzystny dla nieruchomości, jeżeli do nieruchomości mogą się dostać pojazdy w celu dostawy lub zbycia za pośrednictwem danej drogi. Ale zyskują na tym także nieruchomości leżące za nim, tzw. Nieruchomości młotkowe czy też nieruchomości leżące na tyłach, przez co ich właściciele, dzierżawcy i beneficjenci muszą wnosić wkład w rozwój drogi.
Wkład w budowę drogi: nieruchomość narożna dla przypadku specjalnego
Jeśli nieruchomość znajduje się na rogu ulicy, zwykle zakłada się, że skorzysta również na środkach zastosowanych na obu ulicach. W związku z tym, w razie potrzeby, zostałyby pobrane dwie składki za rozbudowę dróg, gdyby podjęto działania naprawcze na obu drogach.
Czym różnią się jednorazowe i cykliczne składki na rozbudowę dróg?
Co do zasady, mieszkańcy ulicy, której dotyczy inwestycja, proszeni są o jednorazowe opłacenie poniesionych kosztów. Alternatywnie, według KAG, gminy mogą czasami żądać powtarzających się wpłat na budowę dróg. Płacą je nie tylko ci, którzy mieszkają bezpośrednio na ulicy, ale wszyscy lokalni mieszkańcy. W tym celu gmina przenosi wszystkie koszty podlegające podziałowi na wszystkich mieszkańców, w tym tych, których nieruchomość nie znajduje się bezpośrednio przy danej ulicy. Ta procedura znacznie zmniejsza kwotę, jaką należy zapłacić za każdego obywatela. Kwota do rocznej zapłaty jest również łatwiejsza do obliczenia.
Kto powinien zapłacić za rozbudowę lub remont ulicy? Mieszkańcy, gmina czy kraj?
Jaki udział w kosztach przyjmuje gmina?
Jeśli środek ma być realizowany na ulicy, część całkowitych kosztów zwykle pokrywa gmina, a drugą część ze składek mieszkańców.
Wysokość kosztów rozdzielonych między mieszkańców i gminę można znaleźć w odpowiednich statutach gminy. Kluczowe są dwie rzeczy:
- Jaki rodzaj akcji jest wykonywany?
Rodzaj środka jest niezbędny, ponieważ niektóre projekty jako takie wymagają od gminy większego lub mniejszego udziału w kosztach. Chociaż całkowite koszty prac są generalnie dzielone między mieszkańców, czasami obowiązują specjalne zasady, na przykład przy budowie kanalizacji. - Jakie znaczenie ma ulica, na której trwają prace budowlane?
Znaczenie drogi jest również istotne, jeśli ma zostać określony wkład właściciela gruntu w rozwój drogi. Obowiązuje następująca zasada: Im niższy procent użytkowania ulicy przez mieszkańców w stosunku do całkowitego wykorzystania ulicy, tym mniejszy udział mają one w inwestycji drogowej. Innymi słowy: im większy jest ruch zagraniczny, tym mniej mieszkańcy muszą płacić.
W tym celu dana ulica została podzielona na jedną z trzech klas. Zajęcia te dostarczają informacji o tym, jaki rodzaj ruchu przeważa na ulicy, a co za tym idzie, jaka część kosztów rozbudowy drogi ponosi gmina.
1. ulica mieszkalna (gmina pokrywa zwykle około 25 procent całkowitych kosztów)
2.
Główna droga dojazdowa (udział gminy wynosi około 40 do 50 procent) Trzecia główna arteria (do 75 procent jest zwykle pokryta przez gminę)
Jeśli chodnik zostanie odnowiony lub zostaną utworzone zatoki parkingowe, mieszkańcy wnoszą opłatę za modernizację drogi. Wyjątek: za prace kanalizacyjne zwykle płaci gmina.
Kalkulacja: jaka jest należna składka na budowę dróg?
To, jaka część wkładu drogowego faktycznie przypada na każdego mieszkańca, zależy od różnych czynników. Są one określone w statucie gminy. Z reguły te punkty są decydujące:
- Wielkość nieruchomości
- Zakres użytkowania terenu (liczba pięter)
- Rodzaj użytkowania (komercyjne lub prywatne)
Ze względu na liczbę kondygnacji i sposób użytkowania do obliczeń wykorzystuje się informacje zawarte w planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku planu rozwoju obowiązują rzeczywiste warunki.
Odpowiednie statuty gminne wskazują czynnik, z jakim podany jest stopień i rodzaj użytkowania. Na przykład dom parterowy może mieć współczynnik 1, podczas gdy budynek dwupiętrowy ma współczynnik 1,25 zgodnie ze statutem. Trzy wymienione powyżej czynniki (wielkość, zasięg, rodzaj użytkowania) mnoży się dla każdej nieruchomości. Daje to ważoną liczbę metrów kwadratowych.
Następnie obliczana jest suma ważonych metrów kwadratowych wszystkich nieruchomości na danej ulicy. Koszty, które poniosą mieszkańcy, są następnie dzielone przez tę sumę, tak aby wkład w rozwój drogi wynikał z ważonego metra kwadratowego. W ostatnim kroku obliczeniowym wartość tę mnoży się przez liczbę metrów kwadratowych poszczególnych działek, co daje w wyniku odpowiedni wkład w rozbudowę drogi.
Tylko kilku właścicieli domów bierze pod uwagę wkład w rozwój dróg w swoich planach finansowych.
Wzór: jak obliczyć wkład w modernizację drogi
- Powierzchnia nieruchomości A x współczynnik I (liczba kondygnacji) x współczynnik II (rodzaj użytkowania) = wynik ważony dla nieruchomości A
- Formowanie sumy wszystkich wyników ważonych (od właściwości A do …)
- Koszty do podziału / suma wszystkich ważonych wyników (działki od A do …) = wkład w rozwój drogi na ważony metr kwadratowy
- Wkład w inwestycję drogową na metr kwadratowy ważony * liczba metrów kwadratowych nieruchomości A = wkład w inwestycję drogową w nieruchomość A
Przykładowe obliczenia 1
Para Müllerów ma 800 metrów kwadratowych nieruchomości przy Musterstrasse 3. Jest na nim domek. Ma tylko jedno piętro, co odpowiada współczynnikowi I (liczba pięter) = 1. Your-Best-Home.net jest wykorzystywane wyłącznie do celów prywatnych, więc współczynnik II (rodzaj użytkowania) = 1. Na ulicy ma zostać wdrożony środek na 400 000 euro.
- 800 metrów kwadratowych x 1 (współczynnik liczby pięter) x 1 (współczynnik rodzaju użytkowania) = 800 metrów kwadratowych powierzchni ważonej
- Suma wyników ważonych wszystkich działek na ulicy wynosi 80 000 metrów kwadratowych
- 400 000 euro / 80 000 ważonych metrów kwadratowych = 5 euro za metr kwadratowy ważonej powierzchni
- 5 euro * 800 metrów kwadratowych = 4000 euro
Para Müllerów musi zatem spodziewać się kosztów w wysokości 4000 euro.
Przykładowe obliczenia 2
Jednym z sąsiadów Müllera jest stowarzyszenie właścicieli mieszkań. Mieszka w dwupiętrowym domu przy Musterstrasse 4 na 800 metrowej posesji. Zgodnie z przykładowymi ustawami odpowiada to czynnikowi I (liczba kondygnacji) = 1,25. Wszystkie lokale mieszkalne są użytkowane prywatnie, dlatego należy zastosować współczynnik II (rodzaj użytkowania) = 1. Ponieważ jest to ta sama ulica, środek ten ma również wpływ na stowarzyszenie właścicieli domów, które będzie kosztować 400 000 euro.
- 800 metrów kwadratowych x 1,25 (współczynnik liczby pięter) x 1 (współczynnik rodzaju użytkowania) = 1000 metrów kwadratowych powierzchni ważonej
- Suma ważonych wyników dla wszystkich nieruchomości, ponieważ jest to ta sama ulica co ulica Müllera, odpowiada 80 000 metrów kwadratowych.
- 400 000 euro / 80 000 ważonych metrów kwadratowych = 5 euro za metr kwadratowy ważonej powierzchni
- 5 euro * 1000 metrów kwadratowych = 5000 euro
Stowarzyszenie właścicieli domów musi wpłacić 5000 euro wkładu na budowę dróg.
Jaka jest różnica między wkładem drogowym a wkładem rozwojowym?
Wkład rozwojowy należy odróżnić od wkładu z tytułu rozwoju drogowego. Jest to zbierane, gdy na przykład ulice, place lub tereny zielone powstają po raz pierwszy na nowym terenie zabudowy. Zgodnie z kodeksem budowlanym (BauGB) te koszty zagospodarowania muszą być proporcjonalnie ponoszone przez właścicieli placów budowy na danym obszarze. Wkład w rozwój drogi jest jednak należny, jeśli istniejący system lub obiekt zostanie następnie ulepszony, odnowiony lub rozbudowany.
Jeśli na przykład ulica jest wytyczana po raz pierwszy, należy uiścić opłatę za zagospodarowanie terenu. Jeśli 30 lat później na tej ulicy zostaną utworzone zatoki parkingowe, mieszkańcy będą musieli uiścić opłatę za modernizację drogi.
|
Koszty zagospodarowania starych ulic Późniejsze rozliczanie ulic, które są |
Czy składkę na modernizację drogi można odliczyć od podatku?
Wynajmujący mogą wykorzystać wpłacone składki na budowę dróg w zeznaniu podatkowym w obszarze „najem i dzierżawa” jako wydatki o charakterze dochodowym. Osoby, które same mieszkają w przedmiotowym majątku, mają możliwość odliczenia kosztów jako rękodzieło związane z gospodarstwem domowym. Jednak w tym celu muszą być spełnione pewne warunki:
- Zmodernizowano istniejącą ścieżkę lub ulicę.
- Środek musi być przestrzennie powiązany z gospodarstwem domowym.
- Koszt środka należy podzielić na koszty pracy i koszty materiałów.
Czy można sprzeciwić się wkładowi drogowemu?
Mieszkańcy mają możliwość wniesienia sprzeciwu od decyzji o wniesieniu wkładu drogowego w ciągu miesiąca. Jeśli zostanie to odrzucone, możesz ponownie złożyć pozew w ciągu jednego miesiąca.
Należy zaznaczyć, że ani sprzeciw, ani wniesiony pozew nie odraczają wymaganej zapłaty. Właściciele nieruchomości muszą więc w pierwszej kolejności opłacić składkę drogową, jeśli nie złożyli wniosku o wstrzymanie realizacji, a ta została przyznana.
Zasadniczo gminy mogą uwzględnić w statucie przepisy dotyczące trudności. W zależności od tego, jak zostanie to ustalone w indywidualnym przypadku, składki mogą być również wnoszone w ratach lub odroczone. Warto przyjrzeć się odpowiednim statutom.