Osłona przeciwbryzgowa zapewnia nie tylko czyste elewacje w domu, ale także suchy mur. Obramowanie domu wykonane ze żwiru jest często przydatne, ale jest inny sposób. W każdym przypadku osłona przeciwbryzgowa powinna spełniać określone wymagania.
Osłona przeciwbryzgowa wokół domu powinna zapobiegać rozpryskiwaniu się wody deszczowej na ścianę domu lub jego podstawę i brudzenie elewacji. Wszyscy znają rozpryskiwanie się wody pod prysznicem - dość mocno rozchodzi się po okolicy. Dzieje się tak również w domu, gdy krople odbijają się od ziemi jak najdelikatniejszy strumień i łatwo osiągają 50 centymetrów wysokości. Ale woda niesie też brud. W skrajnych przypadkach, zwłaszcza przy stojącej wodzie, wilgoć może nawet wniknąć do muru i spowodować uszkodzenie konstrukcji.
Listwa chroniąca przed rozpryskami zapewnia, że woda deszczowa nie rozpryskuje się lub jest spowalniana w taki sposób, że nie spadnie na elewację.
Czy w domu jest potrzebna osłona przeciwbryzgowa?
Wilgoć i elewacje to zawsze złe połączenie. Brakująca lub nieprawidłowo wykonana granica domu szybko prowadzi do zabrudzenia i glonów na elewacji. Dlatego przy budowie domu należy zaplanować listwę przeciwrozbryzgową, zbudować ją później lub wymienić, aby elewacja pozostała czysta i nienaruszona przez długi czas. Najpóźniej w kontekście ogrodu zacznij od granicy domu.
Najczęstszą granicą domu jest pas żwiru. Kamienie skutecznie spowalniają krople deszczu dzięki swojej okrągłej lub stromej powierzchni. Dobre odprowadzanie wody pod żwir jest bardzo ważne, aby po deszczu nie gromadziła się tam woda. Na glebach gliniastych, które mają tendencję do podlewania, często istnieje dodatkowy system odwadniający, dzięki czemu pas żwiru nie tylko rozprowadza wyciekającą wodę po domu i nie może jej spłynąć. W razie wątpliwości zapytaj architekta, ogrodnika krajobrazu lub inżyniera budownictwa. Wie, czy w lokalnych warunkach odwodnienie ma sens. Piasek i żwir należy oddzielić włókniną chwastów, aby nie mogły się mieszać.
Pojedynczy rząd kamieni jest teoretycznie wystarczający jako osłona przeciwbryzgowa podczas deszczu, najważniejsze jest to, że deszcz nie rozpryskuje się na ziemi, może szybko przesiąkać i pozostawić elewację w spokoju. Oczywiście w praktyce pojedynczy rząd nie gwarantuje szybkiego drenażu.
Jeśli nie lubisz żwiru jako osłony przeciwbryzgowej, możesz również wybrać wariant z kratką.
Siatka jako osłona przeciwbryzgowa
Jeśli ze względów optycznych nie podoba Ci się obramowanie domu wykonane ze żwiru, osłonę przeciwbryzgową możesz przykryć kratką. Zasadniczo masz wtedy kanał wypełniony żwirem z kratką, po której można chodzić na specjalnej powierzchni nośnej. Wykluczone jest zatem rozpryskiwanie wody. Listwę można układać wokół domu lub tylko pomiędzy tarasem a ścianą domu. Oznacza to, że woda nie przedostaje się do domu przez drzwi na poziomie gruntu.
Granica domu z kostki brukowej
Pod szerokimi zwisami dachów można układać nawierzchnię do ściany domu, jeśli nachylenie wynosi co najmniej 2%, a ściana domu ma warstwę ochronną i drenażową, na przykład przez folię bąbelkową. Odwodnienie należy zabezpieczyć pod nawierzchnią tak, aby mur był zabezpieczony przed uszkodzeniem przez mróz.
Możesz również położyć kostkę brukową do ściany domu. Warunek wstępny: Twój dach dobrze wystaje, nachylenie wynosi co najmniej dwa procent, a ściana domu jest chroniona folią bąbelkową.
Jak szeroka powinna być osłona przeciwbryzgowa w domu?
Zbuduj osłonę przeciwbryzgową o szerokości co najmniej 30 centymetrów i równie głębokiej. Należy zabezpieczyć drenaż i, jeśli to możliwe, odprowadzić wodę przeciekową z dala od domu. Jest to szczególnie ważne w przypadku spoistej, gliniastej gleby.
Które kamienie są najlepsze i ile kosztuje osłona przeciwbryzgowa do domu?
Weź żwir o uziarnieniu 16/32, aby woda szybko spłynęła i nawet nie przyszło Ci do głowy, że gdzieś utknęła. Kolor i kształt kamieni to kwestia gustu, mniejsze kamienie mogą zapychać się brudem i gorzej odprowadzać wodę.
Koszty różnią się w zależności od rodzaju i rodzaju paska ochronnego przed rozpryskami oraz użytego żwiru. W zależności od projektu kraty kosztują około 25 euro za metr w górę. Za klasyczny pas żwiru obrzeżony krawężnikami można spodziewać się dobrych 40 euro za metr. Jeśli osłona przeciwbryzgowa biegnie po całym domu, możesz liczyć na koszty około 1500 euro.
Jakich błędów powinieneś unikać?
Możesz sam założyć osłonę przeciwbryzgową po wcześniejszym uzgodnieniu planu z architektem lub ogrodnikiem. Zasadniczo wykopuje się rów o głębokości około 80 centymetrów i szerokości 50 centymetrów i najpierw wypełnia go grubym piaskiem, a następnie warstwą żwiru o grubości do 40 centymetrów.
Uniknąć:
- Za mało żwiru: podczas ulewnego deszczu woda nie odpływa wystarczająco szybko.
- Rośliny chronione przed rozpryskami: Rośliny blisko ścian domu zapewniają wysoką wilgotność. Co najwyżej krótka trawa jest możliwa, jeśli pod spodem znajduje się żwir jako odpływ wody.
- Zapomnij o krawędzi trawnika: pas żwiru powinien być oddzielony od sąsiednich rabat lub trawników krawężnikami lub innymi kamieniami. Jeśli żwir zmieszał się z wymytą ziemią, woda już nie wycieka, a pas żwiru działa jak trwała gąbka bezpośrednio na ścianie domu.
- Budowa zbyt wąska: jeśli osłona przeciwbryzgowa jest zbyt wąska, woda może na nią pluskać i cała praca poszła na marne.
- Zapomnij o uszczelnieniu ściany: osłona przeciwbryzgowa nie zastępuje uszczelnienia muru, zawsze musi być budowana oddzielnie.
- Zaufaj zbytnio dachowi zwisającemu: deszcz rzadko pada prosto z nieba. Zawsze jest jakiś wiatr wiejący krople pod nawisem dachu.
