Wykluczenie szybko sprowadza wierzyciela do swoich pieniędzy. Przeczytaj tutaj, jak rozpocząć procedurę i dlaczego powinieneś polegać na kilku typach przywiązania.
Najważniejsze rzeczy w skrócie
- W przypadku egzekucji wierzyciele mogą wymusić płatność lub podjąć działanie.
- Nie jest do tego potrzebny radca prawny.
- W przypadku zajęcia majątku wierzyciel może określić, w jaki sposób należy to zrobić.
Co to jest wykluczenie?
W przypadku egzekucji wierzyciel może wyegzekwować swoje roszczenia wobec dłużnika. W tym celu korzysta z pomocy państwa. Wierzyciel zazwyczaj stosuje egzekucję, jeśli dłużnik nie wywiązuje się ze swoich (głównie finansowych) zobowiązań nawet po kilku upomnieniach. Zamknięcie może zostać zainicjowane przez osobę prywatną, firmę lub organ. Dłużnik musi również ponieść koszty egzekucji.
Jak działa wykluczenie?
Wykonanie wykluczenia zależy od odpowiednich warunków w indywidualnym przypadku. Zasadniczo proces wygląda tak:
- Wierzyciel uzyskuje tzw. „Tytuł” do egzekucji w sądzie.
- Ten tytuł egzekucyjny doręcza się dłużnikowi.
- Po doręczeniu tytułu komornik może zająć majątek dłużnika, tj. Pieniądze i towary, i wykorzystać je do zaspokojenia roszczenia wierzyciela. Za pomocą tytułu można również dokonać pewnych działań lub zaniechań dłużnika.
- Jeśli dług zostanie spłacony w całości lub działanie lub zaniechanie zostanie osiągnięte, wykluczenie kończy się.
Nawet jeśli zalegasz z płatnością, wierzyciele nie mogą natychmiast rozpocząć egzekucji.
W jaki sposób wierzyciel może zainicjować wykluczenie?
Prawo egzekucyjne daje każdemu wierzycielowi możliwość wszczęcia egzekucji.
W tym celu wierzyciel najpierw wszczyna procedurę nakazu zapłaty. Jeżeli dłużnik nadal nie wypełnia swoich obowiązków lub zobowiązań, wierzyciel może wszcząć egzekucję, zwracając się do właściwego sądu o nadanie tytułu egzekucyjnego.
Wskazówka: procedura monitowania, a także wykluczenie są możliwe bez pomocy prawnej. Wierzyciel nie musi zatem szukać porady ani reprezentacji prawnej. To sprawia, że procedura nakazu zapłaty, a także wykluczenie są bardzo nieskomplikowanym i niedrogim sposobem zmuszenia dłużnika do zapłacenia zaległych roszczeń.
Jakie są powody wykluczenia?
Zasadniczo istnieją dwa powody wykluczenia. To są:
- Zamknięcie z powodu roszczeń pieniężnych
Niezapłacone faktury mogą być powodem wykluczenia, podobnie jak długi podatkowe lub zaległe roszczenia sądowe. - Zamknięcie
dostępu do rynku z powodu innego działania lub zaniechania Możliwe jest również wykluczenie, jeśli druga strona powstrzyma się od określonego działania lub - wręcz przeciwnie - zostanie nakłoniona do podjęcia określonego działania. Częścią tego jest również wykluczenie z wydania rzeczy.
Kto przeprowadza wykluczenie?
W zależności od tego, co ma podlegać egzekucji - roszczenie pieniężne czy działanie lub zaniechanie - egzekucję zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego (ZPO) wykonują różne tzw. „Organy egzekucyjne”.
Jeżeli majątek ruchomy ma zostać zajęty z powodu roszczenia pieniężnego, zadanie to przejmuje komornik (§ 808 ZPO). Jeżeli nieruchomość ma zostać zajęta, odpowiedzialność ponosi sąd egzekucyjny i księga wieczysta (§ 867 i § 869 ZPO).
Jeśli chodzi o działanie lub zaniechanie, w niektórych przypadkach komornik przejmuje również egzekucję. Dotyczy to na przykład sytuacji, gdy majątek ruchomy (§ 883 i kolejny ZPO) ma zostać przekazany (§ 885 ZPO).
Jeżeli złożenie oświadczenia woli (§ 894 i po ZPO) ma zostać wyegzekwowane lub ma zostać uzyskana inna czynność (§ 888 ZPO), tolerancja lub zaniechanie (§ 890 ZPO), za wykonanie odpowiada sąd pierwszej instancji.
Zanim dojdzie do egzekucji, zadłużenie prywatne często poprzedza postępowanie sądowe lub postępowanie nakazowe.
Jakie są rodzaje wykluczenia?
Różne czynniki determinują rodzaj wykluczenia w każdym indywidualnym przypadku. Dla dłużnika ma to czasem znaczące skutki. Odpowiedni rodzaj ma również wpływ na czas trwania wykluczenia.
Podsumowując, można porównać te dwa różne rodzaje wykluczenia:
- Indywidualne wykluczenie lub całkowite wykluczenie
- Zamknięcie lub egzekwowanie administracyjne
Indywidualne i pełne wykluczenie: jaka jest różnica?
W zależności od tego, ilu wierzycieli uzyskało wykluczenie, rozróżnia się między indywidualnym a całkowitym wykluczeniem.
Indywidualne wykluczenie uzyskuje się tylko od jednego wierzyciela. Wykorzystuje indywidualny majątek dłużnika, aby zaspokoić swoje roszczenia.
W przypadku całkowitego wykluczenia za środkiem stoi kilku wierzycieli. Masz dostęp do całego majątku dłużnika.
Jaka jest różnica między wykluczeniem a egzekucją administracyjną?
Ponadto rozróżnia się różne rodzaje wykluczenia w zależności od tego, od kogo pochodzi. Jeśli jest wierzący, który chce wyegzekwować roszczenia na mocy prawa cywilnego, nazywane jest to wykluczeniem na mocy prawa prywatnego. Z kolei w przypadku egzekucji administracyjnej na gruncie prawa publicznego egzekwowane są tzw. Akty administracyjne i umowy administracyjne.
Specjalnością egzekucji administracyjnej jest to, że organ może sam stworzyć tytuł egzekucyjny. Nie musisz się martwić o sąd do monitowania. Również w tym przypadku wnioskodawca jest często identyczny z organem wykonującym. Daje to organowi dużo czasu na załatwienie sprawy z dłużnikiem.
Jakie są rodzaje przywiązań?
Jeżeli egzekucja obejmuje otwarte roszczenie pieniężne, możliwe są różne rodzaje zajęcia. Zasadniczo wierzyciel może zdecydować, którą metodę należy zastosować. W zależności od wysokości roszczenia i specyficznych warunków w indywidualnym przypadku sensowne jest połączenie kilku procedur.
Następujące rodzaje przywiązania są dostępne do wykluczenia:
- Doczepianie worków
Jeśli reklamacja dotyczy tylko niewielkiej kwoty, skutecznym środkiem jest przypięcie toreb. Komornik przejmuje rzeczy, które dłużnik nosi przy sobie, czyli dosłownie w kieszeniach. Obejmuje to pieniądze z portfela, a także kosztowności w kurtce lub torebkach.
Zdobywanie wynagrodzenia W tym przypadku pracodawca jest zaangażowany w zajęcie. Odtąd nie przekazuje dłużnikowi całej pensji, a jedynie część niepodlegającą zajęciu, jak w przypadku upadłości prywatnej. Reszta zostanie przekazana bezpośrednio wierzycielowi.
Przy mniejszych kwotach zajęcie kieszonkowe jest najłatwiejszym sposobem otrzymania pieniędzy jako wierzyciel.
- Zajęcie
rachunku Po zajęciu rachunku sytuacja dłużnika szybko zagraża życiu. Ponieważ tutaj początkowo nie ma części niepodłączalnej. Aby zapobiec przejęciu przez wierzyciela całości pieniędzy z rachunku, dłużnicy powinni zapewnić sobie minimum egzystencji. Aby to zrobić, musisz przekształcić konto w tak zwane konto P w ciągu czterech tygodni od otrzymania zlecenia zajęcia. Skrót oznacza „Pfändungsschutzkonto”. Zwolnienie z zajęcia wynosi obecnie (stan na sierpień 2020 r.) 1178,59 euro. Kwota ta nie może zostać następnie odebrana z konta podczas egzekucji. - Zajęcie majątku
W przypadku zajęcia majątku komornik sprawdza prywatne i, w stosownych przypadkach, komercyjne pokoje dłużnika. Identyfikuje wartościowe przedmioty, które nadają się do przywiązania. Może natychmiast zabrać ze sobą mniejsze przedmioty, takie jak biżuteria, ale zwykle większe przedmioty są zabierane później, a następnie sprzedawane. Nie wolno mu jednak chwytać rzeczy niezbędnych do życia. Obejmują one: - telewizor
- Radia
- Pralka
- Profesjonalna elektrotechnika (telefon komórkowy, laptop)
- niezbędne meble (łóżko, stół, krzesło)
Skonfiskowane przedmioty są sprzedawane, a dochód przekazywany wierzycielowi.
Pralka to jeden z przedmiotów niezbędnych do życia.
- Zajęcie
zastępcze Jeżeli dłużnik posiada przedmiot o szczególnie wysokiej cenie, komornik może go wymienić na tańszy. Typowym przykładem jest tutaj samochód. Jeśli prowadzisz naprawdę nowy i drogi samochód, być może będziesz musiał go oddać i zadowolić się znacznie tańszym używanym samochodem.
Dochód ze sprzedaży drogiego pojazdu trafia do wierzyciela. - Zajęcie nieruchomości / zajęcie nieruchomości
Jeżeli dłużnik jest właścicielem domu, mieszkania lub części gruntu, nieruchomość może również podlegać zajęciu. Kwota uzyskana na aukcji wykluczenia wraca następnie do wierzyciela.
Szczególnie drogie przedmioty, takie jak drogie auto, można zastawić i zastąpić tańszym modelem.
Jak długo trwa wykluczenie?
Nie można odpowiedzieć na wszystkie pytania, ile czasu zajmuje wykluczenie. Zależy to od tego, kiedy wierzyciel wszczyna procedurę nakazu zapłaty, czy dłużnik sprzeciwi się wysłanemu nakazowi zapłaty i czy odbędzie się rozprawa sądowa.
Jeżeli dłużnik nie ustosunkuje się do nakazu zapłaty, wierzyciel może uzyskać tytuł egzekucyjny i zlecić egzekucję komornikowi. Jeśli jednak toczy się proces w sądzie, czas do wykluczenia może się znacznie wydłużyć.
Jeżeli jednak wierzyciel otrzymał tytuł egzekucyjny, to również ogólnie trudno jest określić, jak długo potrwa faktyczna egzekucja. Ponieważ zależy to od różnych czynników:
- Ile wynosi dług?
- Ile majątku ma dłużnik?
- Jaka forma wykluczenia jest używana?
- Czy komornik przeprowadza egzekucję lub sąd?
Zasadniczo można powiedzieć, że wykluczenie może zająć kilka tygodni, ale także kilka lat. Instrument dłużny można wyegzekwować przez pełne 30 lat.
Wykluczenie kończy się dopiero po spłaceniu wszystkich długów wierzyciela.
Czy wierzyciel może przyspieszyć egzekucję?
Jeżeli wierzyciel chce jak najszybciej odzyskać swoje niespłacone długi finansowe, może jedynie przyspieszyć egzekucję, wszczynając jak najszybciej procedurę nakazu zapłaty i wybierając kilka metod zajęcia w trakcie faktycznej egzekucji. Może to umożliwić szybsze ściągnięcie pełnej kwoty należnej.