Puszyste ogony, guziki w oczach i urocze szczotki - wiewiórki znają wszyscy. To, co zoologowie nazywają Sciurus vulgaris, znajduje się na szczycie listy popularności wśród ludzi. Popularne gryzonie, które lubią też zatrzymywać się przy naszych ogrodach, na portretach.
Sciurus vulgaris - nazwa naukowa brzmi raczej mało spektakularnie, ale kryje w sobie jedno z najpopularniejszych dzikich zwierząt w ogrodzie, wiewiórkę europejską. Wszędzie tam, gdzie w ogrodzie pojawia się wiewiórka, przyciąga wzrok, po prostu nie można oderwać wzroku. Nie ma znaczenia, czy rogalik pracowicie wspina się po drzewie, zwinnie przedziera się przez drobne gałęzie, czy siedzi prosto, skubiąc orzech. W razie niebezpieczeństwa zwierzęta uciekają do następnego drzewa, skąd często narzekają głośno iz bezpiecznej odległości poniżej.
Wiewiórki są rodzajem rodziny wiewiórek i mają wiele gatunków na całym świecie. Z tych gatunków występuje tylko wiewiórka europejska w Europie Środkowej, ale w kilku podgatunkach.
Garden and Co.: Tutaj możesz dostrzec wiewiórki
Wiewiórki naturalnie żyją w lasach, zwłaszcza w lasach liściastych i mieszanych. W międzyczasie jednak żyją również w parkach i ogrodach, których drzewa często zapewniają lepsze zaopatrzenie w żywność na ograniczonej przestrzeni. W ogrodzie wiewiórki można spotkać zwłaszcza jesienią, gdy zbierają krzewy leszczyny lub zimą żerują.
No hej! Wiewiórki najczęściej występują w ich głównym domu, w lesie.
Wygląd i charakterystyka wiewiórki
Najbardziej uderzającą rzeczą w wiewiórce, oprócz koloru, jest krzaczasty ogon, który jest prawie tak długi jak całe ciało. I to nie tylko dekoracja, ale rodzaj multitoola: ogonek odprowadza nadmiar ciepła z ciała latem, a zimą służy jako przytulny koc, którym rogalik może się prawie całkowicie zakryć. Podczas przeskakiwania z gałęzi na gałąź, co jest odważne jak na ludzkie standardy, ogon służy jako kontrolka i spadochron, aw cienkich gałęziach drzew jako drążek równoważący. Croissanty mają przyciągające wzrok szczotki na uszach tylko zimą, latem kępki włosów są albo bardzo małe, albo ich nie ma.
Wiewiórki europejskie mają różne umaszczenie, ale zawsze biały lub jasno kremowy brzuch. Reszta futra może być różnie ubarwiona, a kolor może się różnić w zależności od pory roku lub środowiska - możliwe są wszystkie odcienie od rudobrązowego do rudego lisa do prawie czarnego.
Co to są szare wiewiórki?
Wiewiórka szara (Sciurus carolinensis) w rzeczywistości należy do gatunku północnoamerykańskiego, ale została naturalizowana na Wyspach Brytyjskich, a także we Włoszech. Większe i silniejsze wiewiórki szare stopniowo wypierają rodzime gatunki z drzew, a także atakują wirusem ich czerwone gatunki współplemieńcze. Ponieważ szare wiewiórki przenoszą wirusa ospy wiewiórkowej, na który są odporne, ale wiewiórki nie.
Coraz częściej w przydomowych ogrodach i lasach można spotkać wiewiórki szare.
Wiewiórka: To ich sposób na życie
Wiewiórki to codzienne, ruchliwe i przystojne osoby, które zawsze wydają się być w ruchu. Z drugiej strony, wiewiórki mają regularne chłodzenie w porze lunchu latem - tak musi być. Jesienią gryzonie spędzają cały dzień i szukają pożywienia na drzewach w lesie równie pilnie, jak w ogrodzie. Zimą zwierzęta przeważnie śpią, ale szukają pożywienia godzinami. Ponieważ wiewiórki tylko hibernują, a nie hibernują. Dlatego zimą przychodzą do karmnika dla ptaków.
Specjalne wąsy na twarzy i innych częściach ciała uzupełniają dobre oczy i poszerzają poczucie przestrzeni u wiewiórek - i zamieniają je we wspinaczkowe platformy sensorowe z swego rodzaju panoramicznym widokiem 3D - nic dziwnego, że gryzonie odnajdują się wśród drzew o gęstych gałęziach.
Kobel - apartamenty wiewiórki na ostatnim piętrze
Wiewiórki budują penthouse'y wielkości piłki nożnej z chrustu i mchu, tak zwanych goblinów w koronach drzew, ale przenoszą się też do nieużywanych dziurów lub budek lęgowych. Kobel ma dwa wejścia, więc zawsze jest wyjście awaryjne. Jeśli kuna leśna - główny wróg obok jastrzębia, sowy i łasicy - podejdzie zbyt blisko goblina, rogaliki mają wyjście awaryjne, aby uciec. I jeszcze więcej Kobel jako kwater alternatywnych. Kobel są używane przez cały rok jako mieszkanie, a wiosną i latem również jako żłobek.
Krycie i potomstwo
Okres godowy wiewiórek często rozpoczyna się wiosną i jest to burzliwy okres dla zwierząt, które w innym przypadku żyją samotnie. Po dzikich gonitwach wokół pnia grubych drzew ukochany zostaje ostatecznie uwiedziony przez Kobel i prawie 40 dni później rodzi do pięciu młodych. Ojciec musiał opuścić Kobel przez długi czas, Hörnchen są samotnymi rodzicami. Starsze samice często mają drugi miot późnym latem. Młode zwierzęta są niezależne po 4 miesiącach.
Pokarm dla wiewiórek
Wiewiórki jedzą wszystko, co daje im las: owoce, orzechy, nasiona, szyszki, grzyby czy młodą korę. Wszechstronny, ale nie zawsze wegetariański, bo gryzonie żyją też owadami i zdarza się, że zjadają one nie tylko ptasie jaja, ale także pisklęta. To chyba jedyny odliczony punkt w dużej skali słodkości, ale jest to naturalny i zgodnie z obecnym stanem wiedzy nie zagraża populacji ptaków.
Pyszne, orzechowe! Wiewiórka jest tam szczęśliwa.
Wiewiórki zbierają zapasy na zimę
Wiewiórki wykorzystują jesienią nadwyżkę pożywienia i zaopatrują się w zapasy na zimę, zakopując porcjami orzechy długowieczne lub bukowe. Zwierzęta są tak chętne, że tworzą setki magazynów żywności. Rogaliki znajdują orzechy z doskonałym węchem i kierunkiem nawet pod grubą warstwą śniegu, ale nie wszystkie. Te kiełkują po zimie i odmładzają las - mała sztuczka natury.
Jak możesz pomóc wiewiórkom w ogrodzie?
Przy niewielkim wysiłku możesz zrobić dobrze wiewiórkom w ogrodzie. Posadź rodzime drzewa, takie jak orzechy laskowe lub orzechy włoskie, i zapewnij wodopój w upalne lato, wystarczy kąpiel dla ptaków. Zimą można karmić wiewiórki: istnieją specjalne automatyczne karmniki, z których sprytne zwierzęta mogą uzyskać własne orzechy.