Świeże powietrze w łazience bez okien
Łazienka bez okna to grzech konstrukcyjny - głównie z przeszłości. Jeśli więc nie ma światła dziennego i świeżego powietrza wpadającego do łazienki przez okno, trzeba sobie pomóc w inny sposób. Jest to również obowiązkowe: DIN 18017 i wytyczne krajów związkowych regulują, że pomieszczenia bez okien muszą być wentylowane za pomocą systemu mechanicznego. W przypadku łazienek zalecany jest przepływ objętościowy 40 lub 60 metrów sześciennych na godzinę.
Mała łazienka bez światła dziennego © Photographee.eu, fotolia.com
Ma to na celu nie tylko usuwanie wilgotnego powietrza i nieprzyjemnych zapachów z łazienki bez okien, ale także ochronę materiału budowlanego i zapobieganie tworzeniu się pleśni. Wilgotność w łazience powinna wynosić od 50 do 70 procent (w innych salonach od 40 do 60 procent). Podczas kąpieli tymczasowo wzrasta do 80 procent i więcej, ale szybko spada, gdy tylko nastąpi skuteczna wymiana powietrza. W celu samodzielnego wyjaśnienia rzeczywistych warunków warto zaopatrzyć się w higrometr, który w dowolnym momencie pokazuje wilgotność. Przeczytaj więcej wskazówek, jak wprowadzić powiew świeżego powietrza do łazienki bez okien.
Możesz zmierzyć wilgotność za pomocą higrometru
„Wentylacja pasywna” nie wystarczy
W starych budynkach nadal jest często stosowany w łazienkach wewnętrznych: tak zwana wentylacja pasywna: wymiana powietrza odbywa się przez otwór do szybu wentylacyjnego. W ten sposób nie jest jednak gwarantowana wystarczająca cyrkulacja powietrza, w tym usuwanie wilgotnego powietrza z prysznica. Dlatego też należy zastosować co najmniej jedną z poniższych metod osuszania powietrza.
Unikaj pleśni w łazience za wszelką cenę © nadisja, fotolia.com Wskazówka: znajdź najtańszego specjalistę od urządzeń sanitarnych, porównaj oferty i zaoszczędź.
Zdecentralizowany system wentylacji łazienek ze ścianą zewnętrzną
Jako najskuteczniejszą alternatywę dla okna zalecany jest zdecentralizowany system wentylacji, który wyciąga wilgotne powietrze na zewnątrz i umożliwia dopływ świeżego powietrza z zewnątrz do łazienki. Nadaje się również do późniejszego montażu, ponieważ nie trzeba instalować rur wydechowych. Wentylator łazienkowy montowany jest na ścianie zewnętrznej, co można wykonać niewielkim wysiłkiem. Wystarczy wywiercić rdzeń lub przebić ścianę, aby utworzyć kanał wymiany powietrza. W systemie znajduje się mały wentylator, który wytwarza podciśnienie w pomieszczeniu i tym samym wysysa wilgotne powietrze. Wyciągane powietrze jest następnie odprowadzane na zewnątrz przez kanał powietrza wywiewanego.
Ważne w łazience bez okien: zainstaluj system wentylacji
Instalując zdecentralizowaną wentylację, powinieneś zdecydować się na model z odzyskiem ciepła. W ten sposób system wentylacji odbiera ciepło z powietrza wywiewanego i tym samym ogrzewa napływające świeże powietrze. Oznacza to, że zatrzymywane jest do 90 procent ciepła. Mimo wymiany powietrza nie ma obaw o znacznie wyższe koszty ogrzewania. Kontrolowana wentylacja się opłaca: czujniki mierzą wilgotność i temperaturę w pomieszczeniu, dzięki czemu wentylacja włącza się i wyłącza automatycznie.
Ważne: kupując wentylatory, zdecydowanie należy zwrócić uwagę na emisję hałasu. Zwłaszcza w małych mieszkaniach ciągły szum wentylacji w łazience może działać na nerwy. Ci, którzy nie zdecydują się na najtańsze urządzenie na rynku, zwykle skorzystają na większej wygodzie.Centralny system wywiewu powietrza do łazienek wewnętrznych
Centralny system wywiewu można zainstalować w łazience bez okien i ścian zewnętrznych: powietrze wywiewane jest doprowadzane przez szyb wentylacyjny lub niezajęte przyłącze rurowe i w ten sposób wywiewane jest na zewnątrz. Ten proces wymaga szczelin wentylacyjnych, na przykład w drzwiach łazienki, aby mogło wpływać świeże powietrze. Centralny system wywiewu powietrza jest niedrogim rozwiązaniem do łazienek wewnętrznych, ponieważ nie ma potrzeby tworzenia specjalnych kanałów powietrza nawiewanego. Jednak w ten sposób nie jest możliwy odzysk ciepła.
Zasada działania centralnego systemu wentylacji z odzyskiem ciepła © black-me, fotolia.com
Zapewnia również świeże powietrze
Po kąpieli lub prysznicu otwierasz drzwi łazienki i okna w sąsiednim pokoju. Stwarza to również niezbędną wymianę świeżego powietrza. Należy jednak upewnić się, że drzwi do wszystkich innych pomieszczeń pozostają zamknięte, aby para wodna nie mogła się tam przemieszczać, ale faktycznie na zewnątrz w sposób kontrolowany. Osuszacze pokojowe pomagają również w filtrowaniu wilgoci z powietrza.
Pomocne mogą być elektryczne osuszacze
Osuszacze elektryczne są bardzo wydajne iz łatwością pochłaniają duże ilości wody z powietrza gromadzącego się w zbiorniku. Są podłączone do sieci i często mają tryb automatyczny. Urządzenie włącza się lub wyłącza automatycznie, gdy tylko zostanie osiągnięta wartość progowa. Niektóre urządzenia można również przymocować do ściany. Osuszacze chemiczne zawierają specjalny granulat, który wyciąga wodę z powietrza i pozwala jej ściekać do pojemnika zbiorczego. Granulki należy wymieniać co około dwa do trzech miesięcy.
Wskazówka: po kąpieli lub kąpieli należy osuszyć płytki i ściany prysznica szmatką, a mokre ręczniki w osobnym pomieszczeniu.
