Każdy fundament wymaga ochrony przed mrozem. Betonowe płyty podłogowe zwykle nie osiągają głębokości chroniącej przed mrozem; fartuch przeciwmrozowy wykonuje za nie pracę. Dowiedz się, co sprawia, że fartuch mroźny i jak go używać w praktyce.
Woda ma bardzo szczególną właściwość - rozszerza się, gdy zamarza. W trakcie tego procesu powstają siły, które mogą nawet rozerwać masywne kamienie. Jeśli dzieje się tak z wodą gruntową pod fundamentem, po rozmrożeniu może ona dosłownie unieść się i opadać. Żaden fundament nie wytrzyma takich wzlotów i upadków przez długi czas, istnieje ryzyko uszkodzenia budynku. Dlatego niezbędna jest ochrona przed mrozem. Ryzyko wystąpienia mrozu jest oczywiście różne w zależności od regionu i położenia geograficznego, dlatego rodzaj ochrony przed zamarzaniem ustala właściwy projektant domu. W przypadku gruntów niezagrożonych mrozem jako podkonstrukcję wystarczy podkonstrukcja ze żwiru mrozoodpornego.
Co to jest fartuch mroźny i kiedy go potrzebujesz?
Fartuch mrozowy jest potrzebny do ochrony przed mrozem w przypadku budynków niepodpiwniczonych na płaskich płytach betonowych, ponieważ te fundamenty zwykle nie sięgają do głębokości wolnej od mrozu wynoszącej 80 do 120 centymetrów. Szczególnie podatne na mróz są gleby o drobnej strukturze, tj. Gleby gliniaste, gliniaste i mułowe lub drobnoziarniste.
Fartuch mroźny jest jak tortownica wykopana wokół płyty podstawy z kuchni, po prostu wykonana z betonu lub żelbetu. Jednak stycznik nie biegnie obok, ale jako pierścień obwodowy poniżej płyty podstawy i może również przyjmować funkcje statyczne. Fartuch mrozowy może być również izolowany, ale nie musi. Jako alternatywę dla betonowego fartucha przeciwmrozowego można go również zbudować z tłuczonego szkła - ale pod całą płytą podstawy i spełniać funkcję nośną. Fartuch mrozowy często przejmuje również uziemienie i wyrównanie potencjałów budynku, z wlewanym gruntem fundamentowym.
W każdym przypadku fartuch mrozowy zapewnia ochronę narażonej na mróz krawędzi płyty betonowej. Wymagana głębokość fartucha przeciwmrozowego w każdym przypadku zależy od rzeczywistego ryzyka wystąpienia przymrozków w regionie; na obszarach zagrożonych rozciąga się na mrozoodporną głębokość gleby od 80 do 120 cm. Szerokość fartucha przeciwmrozowego i specyficzna grubość materiału izolacyjnego zależą, oprócz możliwych wymagań statycznych, od spodziewanego ryzyka zamarznięcia.
Ilekroć izolowane są budynki lub elementy stykające się z gruntem, mówi się o izolacji obwodowej, która jest nakładana jako rodzaj zewnętrznej powłoki na zewnątrz i pod uszczelnieniem budynku. Wymagania dotyczące takiej izolacji są wysokie; można stosować tylko atestowane materiały izolacyjne. Nie mogą one wchłaniać wody, muszą być odporne na warunki atmosferyczne, a także bardzo odporne na ciśnienie, jeśli biegną pod budynkiem.
Ekran mrozu
Oprócz fartucha przeciwmrozowego istnieje również opcja osłony przeciwmrozowej, która nie musi sięgać do głębokości 80 cm i jest możliwa w przypadku termicznych paneli podłogowych. Wykonuje się obwodową warstwę o szerokości od 60 do 100 cm z poziomo ułożonych paneli izolacyjnych, którą przykrywa się ziemią o grubości dobrych 30 cm. Osłona przeciwmrozowa przebiega na zewnątrz płyty podstawy. Rosnąca energia geotermalna chroni obszar poniżej osłony przeciwmrozowej przed mrozem i zapobiega jej zamarzaniu. Żwir z pianki szklanej nadaje się również jako osłona przeciwmrozowa, przejścia do fartucha szronowego. Możliwa jest pełna izolacja termiczna lub mostki termiczne pod płytą stropową przy zastosowaniu osłony przeciwmrozowej. Działanie ekranu polega na tym, że rosnące ciepło podłogi jest zatrzymywane pod izolacją,który chroni podłoże, a tym samym krawędź płyty podstawy, przed szronem.
Jak zbudowana jest fartuch mróz?
Istnieją różne możliwości ustawienia ochrony przed mrozem: W przypadku gruntów niezagrożonych mrozem, pakiet balastowy może być wystarczający jako ochrona, jeśli płyta podłogowa jest w inny sposób izolowana od dołu, aby pod fundamentem nie gromadziła się woda. Na podłogach narażonych na mróz nic nie działa bez fartucha.
Większość fartuchów mrozowych działa jako rodzaj ciągłego fundamentu paskowego pod płytą podłogową i jest budowana na warstwie zaślepiającej. Zasadniczo wykopuje się otaczający rów i wypełnia go betonem lub żelbetem. Typowa szerokość wykopu to 40 cm, fartuch przeciwmrozowy i warstwa zaślepiająca są wtedy odporne na mróz, często sięgają 90 cm. W ten sposób woda gruntowa nie może przedostać się pod płytę stropową i zbierać się pod betonem.
Jako alternatywę dla głębokości posadowienia poniżej linii mrozu istnieje możliwość ocieplenia fartucha przeciwmrozowego, co pozwala na małą głębokość. Taśma betonowa jest izolowana z boku, a płyta podłogowa od dołu.
Podstawa może również stać na tzw. Oddzielonej termicznie podstawie listwowej. Płyta stropowa jest całkowicie izolowana dookoła, a także od dołu, a tylko odsłonięta podstawa listwowa wystaje nieizolowana w ziemię. W takim przypadku ciężar budynku spoczywa całkowicie na warstwie izolacji.
Innym sposobem na zbudowanie fartucha mrozowego jest żwir ze szkła piankowego. Składa się w dużej mierze ze szkła pochodzącego z recyklingu, jest odporny na ciśnienie, izolujący ciepło, niepalny, mrozoodporny i ma dużą zdolność przesiąkania, dzięki czemu może być również stosowany jako warstwa przełamująca kapilarnie, zapobiegająca przedostawaniu się wilgoci pod płytą podłogową. Ściśle mówiąc, żwir szklany jest alternatywą dla fartucha przeciwmrozowego i działa jak osłona przeciwmrozowa - w większości przypadków nie jest konieczne stosowanie podkładu paskowego. Drenaż jest konieczny, jeśli poziom wód gruntowych lub gleby gliniaste są wysokie. Odpady szklane są dostępne nie tylko w postaci tłucznia, ale także w postaci arkuszy ze szkła piankowego, które wytrzymują jeszcze większy nacisk i są stosowane na podłogach ze stojącą lub napierającą wodą. Aby płyta podstawy była naprawdę mrozoodporna na piance szklanej,warstwa balastowa musi wystawać po bokach dobry metr.
Żwir z pianki szklanej nie przepuszcza wody do elementów, które mają być chronione.
Fartuch mrozowy przez żwir ze szkła piankowego: Oto jak
W praktyce ochrona przed mrozem żwirem ze szkła piankowego wygląda następująco: Po wykonaniu wykopu, założeniu uziomów fundamentowych i uwzględnieniu innych przewodów, na wyrównanym terenie rozwijana jest geowłóknina. To musi wystawać z boku dobry metr. Następnie żwir szklany jest wsypywany zgodnie ze specyfikacjami projektowymi i zagęszczany zgodnie z instrukcjami producenta. Warstwa może mierzyć 50 centymetrów i więcej. Geowłóknina jest odwracana, aby następnie została zamknięta we wszystkich punktach styku z ziemią. Przed wylaniem płyty podłogowej na żwir kładzie się folię PE lub inną geowłókninę jako zabezpieczenie.