Zachowanie się materiałów izolacyjnych w przypadku pożaru
Materiały izolacyjne nie powinny palić się jak drewno opałowe © Marius Graf, fotolia.com
Podczas budowy domów we wszystkich obszarach stosuje się materiały palne i niepalne. Najprostszym przykładem jest drewno konstrukcji dachu i kamienie ścian. Nie inaczej jest z materiałami termoizolacyjnymi: są też materiały palne i niepalne. Należy to uwzględnić podczas planowania. Aby było to możliwe, materiały podzielono na różne klasy materiałów budowlanych.
Klasy materiałów budowlanych do klasyfikacji zagrożenia pożarowego
Od niepalnych do normalnie łatwopalnych
Klasyfikacja klas materiałów budowlanych pod względem odporności na ogień opiera się na normie DIN 4102-1. W tej normie najpierw rozróżnia się dwie główne klasy materiałów budowlanych:
- A - niepalne materiały budowlane
- B - palne materiały budowlane
Te dwie klasy materiałów budowlanych są dodatkowo zróżnicowane. W klasie materiałów budowlanych A na zajęciach
- A1 - materiały budowlane bez składników palnych (np. Żwir, żelazo, czyste włókna mineralne)
- A2 - materiały budowlane w niewielkim stopniu z elementami łatwopalnymi (np. Płyta gk w wykonaniu specjalnym)
W klasie B występuje rozróżnienie na klasy
- B1 - trudnopalne materiały budowlane (np. Materiały izolacyjne ze sztywnej pianki z dodatkami uniepalniającymi, specjalne tynki z żywicy syntetycznej, różne wykładziny podłogowe)
- B2 - normalnie palne materiały budowlane (np. Materiały izolacyjne ze sztywnej pianki bez dodatków uniepalniających, różne naturalne materiały izolacyjne, kable elektryczne, drewno w określonych wymiarach)
- B3 - łatwopalne materiały budowlane (wszystkie materiały budowlane, których nie można zaliczyć do żadnej innej grupy)
Różne materiały izolacyjne są podzielone na różne klasy w zależności od ich właściwości. Na poziomie europejskim klasy materiałów budowlanych są klasyfikowane za pomocą skali od A do F.
Zagrożenie pożarowe różnych materiałów izolacyjnych
