Domy z przełomu XIX i XX wieku - problem remontowy i rozkładowy
Budynki z przełomu XIX i XX wieku, z dużymi fasadami i planami pięter, charakteryzują obszar śródmiejski, zwłaszcza w dużych miastach, i są popularnymi kompleksami mieszkalnymi. Specyficzna atmosfera panująca w kwartałach, jak również w samych mieszkaniach sprawia, że domy są popularnymi projektami remontowymi. W zależności od budynku istnieją jednak wysokie wymagania modernizacyjne.
Dom z wczesnych lat około 1920 roku © bluedesign, fotolia.com
Masywne konstrukcje z charakterystycznymi cechami
Zewnętrzne ściany domów, które zostały zbudowane na przełomie XIX i XX wieku, w czasach Wilhelmina, wyglądają jak masywne konstrukcje z kamienia na kamieniu. Stropy kondygnacji tworzą drewniane belki, strop piwnicy był już często projektowany jako strop belkowy. Klasycznie toalety znajdowały się pierwotnie na podestach schodów. Mieszkania nie miały łazienek i były ogrzewane indywidualnymi piecami.
Renowacja domów z przełomu wieków: renowacja w centrum uwagi
W kontekście urbanizacji domy w stylu wilhelmińskim są najczęściej projektowane jako bloki obwodowe o czterech do sześciu kondygnacjach; uderzające są fasady bogato zdobione sztukaterią, często zwężające się ku górze. Nierzadko kondygnacje mają wysokość pomieszczeń 4,0 m. Renowacja polega głównie na utrzymaniu elewacji przy jednoczesnej poprawie standardu energetycznego przegród zewnętrznych budynku. Osiąga się to za pomocą izolacji wewnętrznej, która - jeśli zostanie wykonana profesjonalnie - znacznie optymalizuje współczynnik U ściany. Okna również zazwyczaj wymagają wymiany i dostosowania do najnowszych standardów.
Budowanie izolacji wewnętrznej Wskazówka: W zależności od stanu oryginalnych okien, zamiast ich wymiany, warto je odnawiać. Aby poprawić izolację termiczną, należy rozważyć produkcję i adaptację okien zimowych. Jeśli nie jest to możliwe, można odtworzyć oryginalne okna. Wskazówka: znajdź najtańszych regionalnych rzemieślników i specjalistyczne firmy, porównaj oferty i zaoszczędź do 30%. Zapytaj teraz bez zobowiązań
Koncentruje się na remoncie w domu w stylu wilhelmińskim
Budowa starego budynku zawsze wiąże się ze specjalnymi priorytetami renowacji, które należy wziąć pod uwagę przy planowaniu renowacji. W domach zbudowanych na przełomie XIX i XX wieku konieczna jest wymiana technologii usług budowlanych. Dotyczy to instalacji grzewczej i elektrycznej oraz wodociągów. Podobnie należy często planować uszkodzenia spowodowane wilgocią w obszarze cokołu i piwnicy. Energetyczna renowacja elewacji wraz z kolorystyką oraz renowacja dachu należą do standardowych działań.
Stary budynek około 1900 roku: po lewej odnowiony, po prawej niehigieniczny © tektur, fotolia.com
Konieczne mogą być również następujące środki:
- Renowacja stropów drewnianych stropów belkowych, często występują tu szkodniki
- Renowacja elementów drewnianych w dachu, szczególnie w przypadku uszkodzenia pokrycia dachowego
Często bogato zaprojektowane sztukaterie elewacji tych domów są w większości przypadków warte zachowania. Wewnątrz znajduje się również wiele detali, takich jak kominy, boazeria i sztukaterie na suficie. Odnawianie i odnawianie tych elementów może powodować wysokie dodatkowe koszty.
Dodatkowe koszty remontu domów z przełomu wieków
Nowe plany pięter dla starych domów
Nowe plany pięter dla starych domów © Torsakarin, fotolia.com
Domy, które powstały na przełomie XIX i XX wieku, są bardzo obszerne pod względem rzutu. Stwarza to dziś szczególne wymagania dla renowacji: jeśli mają być budowane mniejsze mieszkania, z jednej strony konieczne są złożone modyfikacje konstrukcyjne, z drugiej strony lokalizacja klatki schodowej często ogranicza renowację. Na samym początku planowania należy porównać istniejące plany pięter mieszkań i planowane przeznaczenie.
WSKAZÓWKA
Skorzystaj z naszej bezpłatnej wyceny: porównaj ceny od rzemieślników i zaoszczędź do 30 procent
Energetyczny remont w domu w stylu wilhelminowskim
Izolacja termiczna jest dziś bardzo ważna w każdym remoncie. Aby zachować elewacje, w domach z przełomu wieków stosuje się przeważnie izolację wewnętrzną. Oto kilka niebezpiecznych punktów czekających na renowatora. Niewłaściwa konstrukcja może prowadzić do kondensacji między ścianą zewnętrzną a poziomem izolacji i spowodować szkody następcze.
Mostki termiczne przechodzące przez otwarte złącza sprzyjają rozwojowi pleśni we wnętrzu. Dzięki starannemu planowaniu i zastosowaniu paroprzepuszczalnych materiałów izolacyjnych można osiągnąć dobre wyniki w połączeniu z profesjonalnym montażem. Panele silikatowe są często używane do izolacji w starych budynkach.
Standardowa konstrukcja izolacji wewnętrznej składa się z następujących poziomów:
- Konstrukcja nośna jako konstrukcja drewniana lub aluminiowa
- Panele izolacyjne otwarte dyfuzyjnie
- Przebranie
Dach w starym budynku również wymaga izolacji termicznej. W zależności od tego, czy poddasze rozbudowywane jest na cele mieszkalne, izoluje się bezpośrednio połacie dachowe lub strop najwyższej kondygnacji zgodnie z wymaganiami EnEV dla starych budynków. W wielu przypadkach do izolacji dachu wybiera się kombinację izolacji między krokwiami i pod krokwiami. Poziom pod krokwiami można również wykorzystać jako poziom montażowy.
Wskazówka: Kreditanstalt für Wiederaufbau (KfW) oraz Federalny Urząd Kontroli i Ekonomii Eksportu (BAFA) promują środki izolacji termicznej. W przypadku wszystkich dotacji ważne jest, aby przed rozpoczęciem budowy złożyć odpowiedni wniosek.Domy w stylu wilhelmińskim i ochrona zabytków
Ochrona zabytków © Doc Rabe, fotolia.com
Jeśli budynek jest budynkiem wpisanym na listę zabytków, właściciel ma specjalne obowiązki, które rozpoczynają się od renowacji. Plany remontu i modernizacji muszą być uzgodnione z organem ochrony zabytków. Celem każdego środka musi być zachowanie substancji historycznej. W przypadku domów z epoki wilhelmińskiej dotyczy to często elewacji. Nie chodzi tylko o ostateczny wygląd po modernizacji, odpowiednie muszą być również techniki i materiały budowlane. Więcej informacji na temat starej zabudowy i ochrony zabytków można znaleźć tutaj
Wskazówka: Dotacje i ulgi podatkowe na modernizację zabytkowych budynków są przyznawane tylko wtedy, gdy ogólne działanie zostanie oficjalnie uznane przez konserwatora zabytków. Wczesny kontakt z odpowiedzialnymi władzami zwiększa szanse na harmonijną współpracę.