Liliowy kwitnie głównie w maju i jest jedną z typowych roślin wiosennych. Swoim cudownym zapachem i wspaniałą barwą prezentuje swój pełen blask w przydomowych ogrodach.
Wielu ogrodników w ostatnich latach unikało bzu, ponieważ urok wiejskiego ogrodu nie pasował do nowoczesnej atmosfery nowych ogrodów. Dziś bz ponownie zdobi różne ogrody. W ostatnich latach na rynku pojawiło się wiele nowych odmian bzu, które nie tylko zachwycają wyjątkowym zapachem, ale także nowymi kolorami i długim okresem kwitnienia. Zasadniczo liliowy jest jednym z drzew oliwnych i lubi stać na słońcu lub w półcieniu zacienionego od wiatru miejsca w ogrodzie. Zebraliśmy przegląd tego, co należy wziąć pod uwagę podczas sadzenia, cięcia i rozmnażania bzu.
Profil bzy (Syringa)
- należy do rodziny oliwek
- istnieje ponad 20 gatunków i ponad 100 odmian
- najczęstszym bzem jest Syringa vulgaris, pospolity liliowy
- Liliowy występuje jako krzew lub jako małe drzewo
- może dorastać do siedmiu metrów wysokości
- główny okres kwitnienia przypada na maj i czerwiec
- wiechy kwiatowe mają do 25 cm długości
- liliowy jest dostępny w wielu kolorach, także z podwójnymi lub dwukolorowymi kwiatami
- Większość kwiatów bzu jest pachnąca, czasami bardzo silna
Tak wygląda liliowy
Z biegiem czasu z bzu, krzewu liściastego, wyrasta duży krzew lub rzadziej małe drzewo. W zależności od rodzaju bzu wielkość waha się znacznie od jednego do siedmiu metrów. Liście mają kształt od owalnego i okrągłego po jajowate lub sercowate.
Ogólny wygląd jest bardzo kompaktowy i wyprostowany. Pąki kwiatowe znajdują się na końcach gałęzi, które utworzyły się w poprzednim roku i, w zależności od regionu, otwierają się od końca kwietnia do połowy maja. Otwarte kwiaty wydzielają wtedy swój kwiatowy zapach. Okres kwitnienia kończy się na początku czerwca. Następnie bz tworzy owocowe kapsułki z nasionami.
W zależności od odmiany kwiaty bzu mają różne kolory.
Gatunki i odmiany bzu
Na dwór wiedeński bz został przywieziony przez Austriaka z Turcji w 1565 r. I stamtąd wprowadzony do ogrodów Europy Środkowej. Pod koniec XIX wieku pojawiło się wiele różnych odmian, głównie w wyniku hodowli we francuskiej szkółce drzew. Obecnie istnieją odmiany szlachetnego bzu o ulepszonych właściwościach. Są nie tylko bardziej zwarte i wytrzymałe, ale często mają dwukolorowe kwiaty.
Obecnie istnieje ponad 20 gatunków i ponad 100 odmian. Podejmując decyzję o zakupie, nie wystarczy patrzeć na piękne kwiaty. Ponieważ wiele krzewów bzu może rosnąć na wiele metrów, co wygląda brzydko w małych ogrodach.
a) Lawenda szlachetna (Syringa vulgaris)
Lawenda szlachetna jest krzewem liściastym, rosnącym pionowo i ma średnio od trzech do czterech metrów wysokości, niektóre odmiany nawet do sześciu metrów. Jej kwiaty pojawiają się od połowy maja i mają typowy kwiatowy liliowy zapach.
b) Lilak hiacyntowy (Syringa hyacinthiflora)
Kwiaty bzu hiacyntowego pojawiają się nieco wcześniej niż bzu szlachetnego. Ich ogólny wygląd jest często bardziej krzaczasty i bogatszy.
b) Węgierski bez (Syringa josiflexa josikaea)
Węgierski bez ma około 2,5 metra wysokości i posiada długie, silnie pachnące pojedyncze kwiaty. Nieotwarte kwiaty są szczególnie piękne. Ten gatunek bzu doskonale nadaje się również do mniejszych ogrodów lub do trzymania w doniczkach.
c) Bez kanadyjski (Syringa x prestoniae i Syringa x josiflexa)
Ten gatunek bzu jest szczególnie odporny na ekstremalną zimotrwalosc. Ich okres kwitnienia rozpoczyna się dopiero po dwóch do trzech tygodni od powstania szlachetnego bzu i wydziela swój własny, szczególny zapach. Liliowy kanadyjski może osiągnąć wysokość do 2,5 metra. Ten liliowy nadaje się również szczególnie do mniejszych ogrodów lub do przechowywania doniczek.
d)
Liliowiec królewski (Syringa chinensis) Liliowiec królewski jest jednym z najpiękniejszych rodzajów bzu iz czasem tworzy okrągłe krzewy o wysokości do czterech metrów. Ten gatunek bzu jest ogólnie bardzo mało wymagający i może być również używany jako żywopłot wiatrołapowy.
Właściwa lokalizacja i gleba dla bzu
Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie gatunki bzu preferują słoneczne miejsce i tolerują nawet suche upały. Możesz umieścić bzu w cieniu, ale nie ma gęstej korony i znacznie mniej kwiatów. Ponadto szlachetne bzy są szczególnie odporne na wiatr i dlatego są często używane jako żywopłot chroniący przed wiatrem w północnych Niemczech.
Jeśli chodzi o wymagania na właściwej glebie, liliowy jest ogólnie dość tolerancyjny i radzi sobie również z mniej korzystną glebą. Tylko zagęszczenie lub podmoknięcie gleby w ogóle nie toleruje bzu. Jednak w zależności od gatunku bzu potrzeby bzu zachowują się bardzo różnie. Podczas gdy szlachetne bzy preferują bogatą w składniki odżywcze, raczej suchą, gliniastą glebę z dużą zawartością wapna, na przykład bzy Preston najlepiej rosną na glebach ubogich w wapno i bardziej wilgotnych.
Jak dbać o bzu
Liliowy to bardzo łatwa w pielęgnacji roślina, która czasami radzi sobie bez podlewania w suche lato. Bz potrzebuje dodatkowych składników odżywczych w postaci wiórów rogowych nawozu tylko wtedy, gdy jest sadzony na glebach piaszczystych. Opcjonalnie można poprawić zdolność magazynowania wody i składników odżywczych, wzbogacając wiosenny kawałek drzewa cienką warstwą dojrzałego kompostu.
Wytnij liliowy
Liliowy już w zeszłym roku rozwijał pąki kwiatowe. Bzu nie należy przycinać do końca maja, aby nie zmniejszać bezsensownie liczby kwiatów. Podczas cięcia wszystkie wyblakłe wiechy należy usunąć, jeśli to możliwe. Zapobiega to tworzeniu się nasion i zachęca bzu do tworzenia nowych pąków.
Po prostu wycinaj ładny bukiet od czasu do czasu podczas kwitnienia. To automatycznie zapobiega starzeniu się bzu.
a) Prawidłowe cięcie, aby kwiaty kwitły
Bezpośrednio po kwitnieniu zwiędłe kwiaty można odciąć sekatorem. Jednak upewnij się, że żadne młode pędy nie są zranione. Ponieważ już tworzą pąki kwiatowe na nadchodzący sezon.
Ale nawet bez przycinania bzy rozwijają nowe kwiaty do późnej starości. Z czasem jednak starsze gałęzie starzeją się, a wewnątrz korony gałęzie boczne obumierają. W efekcie krzew z biegiem lat obnaża od wewnątrz, a korona ma na zewnątrz mocne gałęzie. Aby temu zapobiec, po okresie kwitnienia należy nieco przyciąć około co trzeci pęd kwiatu.
Wskazówka:Jeśli po prostu odetniesz ładny bukiet od czasu do czasu w okresie kwitnienia, automatycznie można uniknąć starzenia.
b) Odmłodzić stare bzy, przycinając
stare krzewy, przycinając główne gałęzie na długość od 40 do 60 centymetrów. Cięcie odmładzające najlepiej rozłożyć na okres od dwóch do trzech lat. Pozwoli to uniknąć całkowitej awarii kwiatu.
c) Podnoszenie młodych bzów za pomocą przycinania drzew
Jeśli chcesz wyhodować bzy jako drzewo jednopienne, wszystkie gałęzie wtórne i pędy boczne muszą zostać usunięte z młodych roślin.
Propaguj bzy
Możesz wyhodować nowe młode rośliny ze swojego ulubionego bzu różnymi metodami:
a) Pędy korzeni
Bzy są najłatwiejsze do rozmnażania przez rozłogi. Szczególnie bogaty jest w szlachetny liliowy. Wiosną lub jesienią po prostu odetnij płozy łopatą i umieść je w innym wybranym miejscu.
Jednak ta procedura nie działa dla wszystkich szlachetnych odmian, takich jak na przykład „Ku pamięci Ludwiga Spätha”. Powodem tego jest to, że ta odmiana jest często rozmnażana przez młode sadzonki dzikich gatunków, których pędy korzeniowe mają wówczas również kolory kwiatów i właściwości dzikiego bzu.
b) Rozmnażanie in vitro
Dlatego w ostatnich latach ugruntowała się tzw. Rozmnażanie in vitro. Dzięki tej metodzie nowe rośliny rosną z bardzo małych kawałków tkanki na specjalnej pożywce. Zaletą jest to, że potomstwo jest pozbawione korzeni, więc biegacze mogą również rozmnażać się zgodnie z odmianą.
c) Rozmnażanie sadzonek
Ta metoda jest szczególnie odpowiednia dla węgierskiego bzu. Polega to na odcięciu kawałków ołówka z młodych pędów. Powinny one kończyć się parą pąków na górze i na dole. W dolnej części odetnij wąski pasek kory o długości około dwóch centymetrów. Następnie sadzonki umieszcza się w łożu luźnej i bogatej w próchnicę gleby i przykrywa całość tunelem z runa.
d) sadzonki
Przede wszystkim słabo rosnące bzy karłowate i hybryda Preston są rozmnażane prawie wyłącznie przez sadzonki. Głowa lub częściowe sadzonki z co najmniej trzema węzłami liści są odcinane w maju lub czerwcu w okresie kwitnienia. Następnie usuń trzy dolne liście i umieść je w mieszaninie ziemi doniczkowej, piasku i wapna z alg.
e) siać bzy
Rozmnażanie bzów przez ich siew jest prostą metodą. W tym celu suche kiście owoców zbiera się w październiku, wytrząsa w wiadrze, a nasiona oddziela od pozostałych składników owocu za pomocą sita. Następnie nasiona wysiewa się w skrzyni nasiennej z ziemią doniczkową. Możesz zostawić pudełko otwarte na zewnątrz w cieniu do następnego roku. Upewnij się, że gleba nie wysycha. Skrzynia nasienna jest przykryta dopiero w styczniu i umieszczona w nieogrzewanej szklarni. W tym miejscu nasiona zaczynają kiełkować. Sadzonki można nakłuć do doniczek wiosną, a następnie wypuścić jesienią.
Nie motyl, ale ćma bzu jest typowym szkodnikiem bzu.
Te szkodniki i choroby mogą uszkodzić Twoje bzy
Liliowiec lub ćma bzu to typowy szkodnik, który może pojawić się na krzaku bzu. Zarażenie można rozpoznać po brązowych liściach w maju. Zwykle pomocne może być ręczne zbieranie larw. Mogą również wystąpić mszyce lub mączniak prawdziwy. Jednak choroby te nie powodują większych szkód.