Czy zastanawiałeś się kiedyś, czy powierzchnia Twojego mieszkania faktycznie odpowiada metrom kwadratowym określonym w umowie najmu? Ponowne pomiary są warte zachodu: możesz zaoszczędzić dużo pieniędzy, jeśli odstąpisz od umowy najmu. Tutaj dowiesz się, jak prawidłowo mierzyć i jakich specyfikacji należy przestrzegać przy obliczaniu powierzchni mieszkalnej.
Obliczanie przestrzeni życiowej ma sens
Często najemcy odczuwają ulgę i są szczęśliwi, że znaleźli mieszkanie w związku z obecną sytuacją na rynku mieszkaniowym. Często jest wielu kandydatów na mieszkanie i początkowe szczęście jest świetne, gdy zostanie znaleziona odpowiednia nieruchomość do wynajęcia. Wątpliwości co do poprawności wszystkich informacji pojawiają się zwykle dopiero po podpisaniu umowy najmu. Często zdarza się, że wynajmujący podają w umowie najmu niedokładne lub nieprawidłowe metry kwadratowe, aby móc żądać wyższych czynszów. Ponieważ na pierwszy rzut oka nie jest to zrozumiałe, jako najemca możesz zapłacić cenę, która jest zbyt wysoka dla twojego mieszkania przez lata. Decydujący jest jednak nie tylko czynsz: ubezpieczenie mieszkania i rozliczenie kosztów dodatkowych dotyczy również metrów kwadratowych określonych w umowie najmu. Ponowne pomiary są warte dwa razy więcej.
Przepisy dotyczące obliczania przestrzeni życiowej
Aby móc obliczyć powierzchnię mieszkalną, niestety nie wystarczy po prostu zsumować zmierzone metry kwadratowe powierzchni mieszkalnej. Obliczenia są bardziej skomplikowane i muszą być zgodne z określonymi normami DIN. Dozwolone są wszystkie metody DIN obliczania powierzchni mieszkalnej. Dobrze wiedzieć: Wyniki mogą się różnić w zależności od normy DIN zastosowanej do obliczeń. Dlatego szczególnie ważne jest wcześniejsze zapoznanie się z różnymi procedurami.
Regulacja przestrzeni życiowej (WoFIV)
Ta wytyczna określa, które części mieszkania możesz ocenić i jak przy obliczaniu powierzchni mieszkalnej. Od stycznia 2004 r. Rozporządzenie dotyczące przestrzeni mieszkalnej stanowi, że powierzchnia mieszkalna nie odpowiada powierzchni kondygnacji budynku mieszkalnego. Pierwotnie używany do subsydiowanej przestrzeni życiowej, WoFIV jest teraz również powszechną metodą dla nowszych przestrzeni życiowych.
Istnieją obszary, których nie można w pełni wyznaczyć jako przestrzeń życiową, takie jak pokoje ze skośnymi sufitami lub balkonami i tarasami. Zgodnie z zarządzeniem o powierzchni mieszkalnej kuchnię, łazienkę, toalety, pokój dzienny, sypialnię i pokój przylegający, jadalnię, przedpokój i komórkę lokatorską w mieszkaniu można zaliczyć jako przestrzeń mieszkalną w mieszkaniu lub domu. Nie możesz brać pod uwagę korytarzy i pomieszczeń magazynowych poza mieszkaniem, piwnicą, toaletami, kotłowniami i garażami. Niestety, często zdarza się, że te obszary są również włączane do przestrzeni życiowej przez właścicieli.
Ważna informacja: szczególnie dla najemców starszych mieszkań lub domów, ważne jest, kiedy nieruchomość była ostatnio zmieniana konstrukcyjnie. Jeśli Twój dom jest starszy, możliwe, że zastosowanie ma stare rozporządzenie dotyczące przestrzeni życiowej, które obowiązywało do 31 grudnia 2003 roku. Pamiętaj, aby dowiedzieć się wszystkiego z wyprzedzeniem, zanim poinformujesz wynajmującego o jakichkolwiek wątpliwościach.
Wskazówka: tylko pomieszczenia o wysokości co najmniej jednego metra są liczone jako powierzchnia mieszkalna. Jeśli tak nie jest, nie należy ich uwzględniać w obliczeniach powierzchni mieszkalnej.
Alternatywa: DIN 277
Istnieje inny sposób obliczenia przestrzeni życiowej. Norma DIN 277 szczegółowo opisuje „powierzchnię i kubaturę konstrukcji w budownictwie”. Ta metoda jest bardziej popularna wśród wynajmujących niż regulacja przyjazna dla najemców. Zgodnie z normą DIN 277 dzielisz przestrzeń życiową na ruch drogowy, użytkowy i funkcjonalny. Najciekawszy punkt tutaj: balkony, loggie i tarasy, a także lofty czy piwnice można w ten sposób w pełni uzupełnić przestrzeń mieszkalną, co podnosi cenę wynajmu. Uwaga, szczególnie dla najemców mieszkań na najwyższych piętrach: Zgodnie z normą DIN 277, powierzchnia mieszkalna szybko powiększa się o wiele metrów kwadratowych.
Wynajmujesz mieszkanie na poddaszu? Jeśli tak, przy obliczaniu powierzchni mieszkalnej należy przestrzegać następującej zasady: Powierzchnie o wysokości mniejszej niż dwa metry nie mogą być w pełni zintegrowane z przestrzenią mieszkalną!
Ważne dla najemców
Wyniki obu metod obliczania przestrzeni życiowej mogą się znacznie różnić. Ponieważ: To, czy musisz wziąć pod uwagę na przykład cały balkon, czy tylko maksymalnie 50 procent, i czy piwnica jest częścią przestrzeni mieszkalnej, czy nie, odgrywa główną rolę w obliczaniu powierzchni.
Zanim jeszcze weźmiesz miarkę do składania i zmierzysz powierzchnię, przeczytaj uważnie umowę najmu. Ponieważ w przypadku mieszkań na wynajem należy określić sposób obliczenia powierzchni mieszkalnej. Tylko w ten sposób można uzyskać przejrzystość i bezpieczeństwo postępowania. Jeżeli umowa najmu nie zawiera żadnych informacji na temat kalkulacji powierzchni mieszkalnej, w przypadku sporu sądowego zwykle stosuje się rozporządzenie o przyjaznej powierzchni mieszkalnej - jest ono stosowane od 2004 roku.
Jako najemca, jeśli masz wybór, zmierzysz dostępną powierzchnię mieszkalną zgodnie z rozporządzeniem o powierzchni mieszkalnej. Bardziej szczegółowe informacje na ten temat można uzyskać w Federalnym Ministerstwie Sprawiedliwości i Ochrony Konsumentów (BMJV).
Oblicz przestrzeń życiową: teraz pora skorzystać z miarki
Z linijką w ręku przeszkody, takie jak szczególnie wąskie wnęki lub niedostępne miejsca w łazience, mogą stanąć Ci na drodze. Dzięki naszym wskazówkom będziesz w stanie zmierzyć bez większych trudności:
1. Zrób tak, jak robią to architekci i najpierw naszkicuj plan piętra swojego mieszkania - nie musi on być zgodny ze skalą, służy jedynie do zapisywania zmierzonych odległości między różnymi ścianami. Tutaj możesz stopniowo wprowadzać swoje pomiary i mieć przegląd. Żadne dane nie zostaną utracone i możesz łatwo obliczyć powierzchnię mieszkalną przy biurku.
2. Czy używasz swojej ukochanej miarki do składania? Nie ma problemu, o ile punkty pomiarowe są łatwo dostępne. W trudnych miejscach najlepiej jest używać dalmierza laserowego. Za pomocą precyzyjnego urządzenia pomiarowego można zmierzyć odległości między przeciwległymi ścianami z milimetrową dokładnością - nawet jeśli są one zasłonięte niskimi meblami. Obsługa jest bardzo prosta: zmierzone dane można zapisać w urządzeniu i odzyskać w późniejszym czasie. Nasza rada: Podziel mocno nachylone pomieszczenia na kilka prostokątnych segmentów i zmierz je indywidualnie. Na koniec obszary częściowe są po prostu sumowane.
Kup teraz dalmierz laserowy od Amazon.
3. Jeżeli na podstawie własnych pomiarów obliczysz mniejszą liczbę metrów kwadratowych niż podana w umowie najmu, powinieneś ponownie zmierzyć powierzchnię mieszkalną przez rzeczoznawcę. Z reguły wszystkie pomiary zajmują do dwóch godzin, co może kosztować około 200 euro. Oczywiście eksperci doskonale znają wszystkie obliczenia i przepisy. Oraz: W przypadku sporu z wynajmującym lub nawet sporu prawnego z powodu nieprawidłowo określonej powierzchni mieszkalnej, wycena biegłego w sądzie ma wyższą wartość dowodową niż własne ustalenie powierzchni mieszkalnej. W takim przypadku skontaktuj się z wyprzedzeniem ze stowarzyszeniem lokatorów lub zrzeszeniem najemców - doradzą ci, jak wyegzekwować swoje prawa jako najemcy.
Warto wiedzieć: Możesz ubiegać się o zwrot pieniędzy od wynajmującego tylko wtedy, gdy określona powierzchnia mieszkalna odbiega o co najmniej dziesięć procent od Twojego pomiaru. Z reguły koszty najmu mogą zostać obniżone o odchyloną wartość procentową i, jeśli to konieczne, zażądane z powrotem - dotyczy to również nadpłaconych kosztów dodatkowych.
