Drewno w pomieszczeniach: skuteczne środki do konserwacji drewna i produkty do pielęgnacji drewna bez szkodliwych oparów
Drewno w pomieszczeniach mieszkalnych również rzadko jest całkowicie nieobrobione. Większość powierzchni drewnianych jest lakierowana, szkliwiona, woskowana lub olejowana w celu ochrony, uszlachetnienia i zdobienia . W przeciwieństwie do środków do konserwacji drewna na zewnątrz, produkty nie muszą zawierać żadnych środków chemicznych ani impregnatów chroniących przed działaniem czynników atmosferycznych, owadów czy grzybów niszczących drewno. Powinny jedynie chronić przed plamami, zadrapaniami i niewielkimi ilościami wilgoci (np. Rozbryzgami wody), zapobiegać pęcznieniu, wysychaniu lub blaknięciu i generalnie zapewniać, że drewno może się starzeć w pięknie i dostojnie. Obróbka drewna nie tylko poprawia wygląd i dotyk, ale także ułatwia czyszczenie i konserwację powierzchni.
Drewniany stół glazurowany © Janni, fotolia.com
Jednak farby do drewna do użytku wewnętrznego, np. B. lakiery i bejce do drewna, rozpuszczalniki parujące podczas suszenia, czyli przedostające się do powietrza w pomieszczeniu. Substancje te to lotne związki organiczne lub w skrócie LZO. Do tej grupy należy około dwustu substancji, w tym aldehydy, estry, ketony, alkany, chlorowcowane węglowodory i aromaty.
Nie wszystkie LZO są pochodzenia syntetycznego: klasyczna terpentyna rozpuszczalnikowa i inne naturalne substancje roślinne, takie jak olejki eteryczne w naturalnych farbach, naturalne lakiery i oleje do drewna, również są lotnymi związkami organicznymi. Tradycyjny lakier na bazie oleju lnianego często zawiera olejek pomarańczowy lub terpentynę. Nawet wosk pszczeli, który wielu uważa za najbardziej naturalny ze wszystkich środków konserwujących drewno, wymaga jakiegoś rozpuszczalnika, aby można go było przetwarzać i nakładać jako wosk do drewna.
Lotne opary zmieniają klimat w pomieszczeniu Uwaga: Nawet farby na bazie wody (lub bez rozpuszczalników), lakiery i glazury do drewna zwykle zawierają konserwanty, spoiwa i zagęszczacze, które mogą wywoływać lub nasilać reakcje alergiczne i podrażnienia. Wskazówka: znajdź najtańszych malarzy i tynkarzy, porównaj oferty i zaoszczędź.
Czy istnieje niezawodna ochrona przed emisjami LZO?
Nie, nie ma. A nawet gdyby istniał, nie byłoby to pożądane, ponieważ bez LZO świat już niczym nie pachniałby. LZO są wszędzie, gdzie coś paruje, leci, unosi się lub jest uwalniane, co łaskocze komórki czuciowe. LZO uciekają z pojemników z farbą i szalików, pokruszonych kulek styropianowych i gorącego asfaltu, a także z otwartych butelek perfum, świeżych ciastek, bukietów kwiatów i pociętych komórek cebuli. Wiele z nich jest irytujących, a jednocześnie nieszkodliwych - jak cebula LZO, która powoduje, że kucharz płacze, ale nie powoduje nudności. Inne okazały się szkodliwe, ale są tak rozpowszechnione, że trudno jest całkowicie trzymać się od nich z daleka - na przykład lotne związki organiczne, alkohol i dym tytoniowy w mieście.
Dlatego najlepsze, co możesz zrobić, to ograniczyć się do absolutnego minimum, jeśli chodzi o konserwację drewna w pomieszczeniach, i polegać na produktach, których składniki są uważane za nieszkodliwe zgodnie z obecnym stanem badań. W rzeczywistości dzisiejsze wymagania, które są regulowane między innymi przez zmienioną normę dotyczącą ochrony drewna DIN 68800 i dyrektywę LZO, są znacznie surowsze niż w poprzednim pokoleniu.
Ochrona drewna we wnętrzach: Zwróć uwagę na nieszkodliwość
W latach 70. i 80. XX wieku doszło do szeregu skandali (m.in. afera formaldehydowa, afera dotycząca środków do konserwacji drewna), które m.in. zmusiły branżę materiałów budowlanych do przemyślenia i podjęcia działań. Zakazano wielu toksycznych produktów, w tym ksylamonu do konserwacji drewna, który zawierał toksyny pentachlorofenol (PCP) i lindan.
W międzyczasie środki do konserwacji drewna zawierające wysoce toksyczny PCP nie są już dostępne w handlu w Niemczech © Zerbor, fotolia.com Uwaga: Tradycyjny środek konserwujący do drewna Pech, którym Noe również zapieczętował swoją arkę od wewnątrz za radą Boga, zawiera dość szkodliwe LZO, a mianowicie wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (PAK). Dlatego dzisiaj tylko zapieczętowałbyś nią swoją arkę od zewnątrz.
Poprawiono również etykietowanie produktów i dostęp do odpowiednich informacji. Istnieją również liczne portale informacyjne i punkty kontaktowe w Internecie, w których konsumenci mogą znaleźć informacje, takie jak strona internetowa AGÖF (Grupa Robocza Instytutów Badań Ekologicznych). I chociaż na rynku wciąż jest wiele produktów związanych ze zdrowiem, Dziś znalezienie dobrych alternatyw jest znacznie łatwiejsze i tańsze.
Na co należy uważać w przypadku środków do konserwacji drewna na częściach nośnych?
Norma dotycząca ochrony drewna została ostatnio zmieniona w 2012 roku. Wcześniej elementy nośne statyczne muszą być zabezpieczone chemicznym środkiem do konserwacji drewna. Celem regulacji było bezpieczne zabezpieczenie elementów nośnych (a tym samym statyki całego budynku) przed uszkodzeniem przez grzyby i owady (np. Zgnilizna, gąbka piwniczna, koziorożec, robak). Jednak krokwi, belki nośne, szachulc lub podkonstrukcje ścienne nie mogą być wyraźnie oddzielone od części mieszkalnej domu, dlatego też ludzie byli narażeni na opary chemiczne. W domach, które zostały zbudowane lub odnowione przed lub w latach osiemdziesiątych XX wieku, często używano silnie toksycznego środka owadobójczego lindanu i fungicydu PCP - wielu właścicieli wciąż boryka się z zanieczyszczonymi miejscami w tamtych czasach.na przykład przy kosztownych i skomplikowanych renowacjach.
Naturalną ochronę drewna najlepiej stosować również na świeżym powietrzu, aby zapobiec podrażnieniom lub alergiom © Ingo Bartussek, fotolia.com
W międzyczasie DIN 68800 nie określa już chemicznych środków ochronnych dla drewna statycznie nośnego, a nawet zaleca unikanie ich w jak największym stopniu we wnętrzach. Zamiast tego należy skupić się na konstruktywnej ochronie drewna, tj. Ochronę przed wilgocią lub rozkładem należy osiągnąć za pomocą środków konstrukcyjnych. Konkretnie oznacza to używanie do budowy wyłącznie dobrze wysuszonego drewna z odpornych gatunków. Alternatywą dla rosnącego drewna są belki i drewno klejone warstwowo, które są również bardzo dobrze chronione przed „poprawkami”, tj. Wypaczaniem, kurczeniem lub skręcaniem, poprzez techniczne suszenie.