Każda dobra impreza kończy się w kuchni - ale w jaki sposób kuchnia stała się magnesem dla każdego domu? Gotowanie odbywało się już w epoce kamienia łupanego, ale przekształcenie prostego kominka w nowoczesną, wielofunkcyjną przestrzeń życiową zajęło tysiące lat. Przygotowaliśmy dla Ciebie zabawną wycieczkę do historii kuchni.
Od epoki kamienia do starożytności
Istnieją dowody na istnienie pierwszych stałych pól grzewczych już około 8000 rpne, kiedy to myśliwi i zbieracze osiedlili się. Proste otwarte kominki na świeżym powietrzu były wspólne dla kilku rodzin, wtedy bez naczyń kuchennych: jedzenie było pieczone bezpośrednio w ogniu, pieczone w żarze lub podgrzewane na gorących kamieniach.
Historia kuchni © Dimitris, stock.adobe.com
W starożytnej Grecji (ok. 800-200 pne) kuchnia w zamożnych rodzinach była już urządzana w oddzielnym pomieszczeniu w domu, czasem nawet z małymi spiżarniami. Nawet w Cesarstwie Rzymskim (do 800 roku ne) oddzielne kuchnie były zarezerwowane dla bogatszej ludności - biedniejsze rodziny gotowały w kuchniach publicznych na terenie kompleksu miejskiego.
Najważniejsze kamienie milowe w historii kuchni
Średniowieczne kuchnie
W domach ludności miejskiej i wiejskiej otwarty kominek znajdował się pośrodku domu, ponieważ służył również jako źródło ciepła. Z drugiej strony arystokraci ściśle oddzielili kuchnię od domu - z jednej strony ze względu na zanieczyszczenie dymem i sadzą, ale także ze względu na duże zagrożenie pożarowe, jakie stwarzają pożary kuchenne. Piece kaflowe stały się normą w ogrzewaniu domów.
Ludzie nadal gotowali na otwartym ogniu - teraz na piecach ceglanych - a oprócz naczyń ceramicznych popularne stały się naczynia kuchenne wykonane z żelaza, brązu i miedzi. Leonardo da Vinci wynalazł mechaniczny rożen, a kominy były używane jako wędzarnia.
Podczas gdy kuchnie prostych rodzin prawie się nie zmieniały w średniowieczu, wyposażenie okazałych kuchni zmieniło się ogromnie od XIII wieku: piece do ciast i ciast, zlewozmywaki i dumbwaiter trafiały do zamożnych gospodarstw domowych. Książki kucharskie były tak samo modne, jak używanie wszelkiego rodzaju przypraw.
Pożar w kuchni został ujarzmiony w XVI wieku: piece ścienne z perforowanymi, żelaznymi płytami na garnki zastąpiły wiszące czajniki - narodziny garnków i patelni z płaskim dnem. Nowe sposoby przyrządzania doprowadziły do wyrafinowanych potraw i wyspecjalizowanego personelu kuchennego: epoka pierwszych znanych najlepszych szefów kuchni.
Kuchnia w średniowiecznym zamku © UrbanExplorer, stock.adobe.com Wskazówka: Znajdź najtańsze wymarzone kuchnie, porównaj oferty i zaoszczędź.
Gotowanie w epoce baroku
W XVIII wieku pojawiły się pierwsze całkowicie zamknięte piece, które wkrótce potem, z inicjatywy hrabiego Rumforda, stały się po raz pierwszy dostępne dla zwykłej ludności jako niedrogi model - „piec Rumforda” zawierający przepis na zupę dla ubogich.
W kuchniach arystokratycznych ważnym trendem były tak zwane „kuchnie pokazowe”, kuchnie zakładane tylko po to, by pokazywać wspaniałe kolekcje porcelany i naczyń kuchennych.
Kuchnia: Więc kuchnia przeniosła się do domu
Nowoczesna kultura kuchenna XIX wieku
W domach mieszczańskich kuchnia była już dobrze przemyślanym pomieszczeniem: dużym, odpowiednio doświetlonym i wentylowanym przez wiele okien, dostępnym z zewnątrz, z przyległymi magazynami i jak najdalej od salonów, aby nie przeszkadzały jej zapachy kuchenne i odgłosy gotowania.
Piec stał się coraz bardziej kompaktową „maszyną do gotowania” z różnymi otworami do gotowania, brytfannami, suszarkami i łódką wodną. W toku industrializacji kuchnie zamożnych rodzin wyposażono w wodę pitną i rury kanalizacyjne. Przejście do XX wieku było kształtowane głównie przez elektryczność. Nowe urządzenia, takie jak c.o., kotły wodne, odkurzacze i szybkowary ułatwiły pracę.
W rodzinach ubogich rozwój społeczny silnie wpływał na funkcję kuchni: coraz częściej kobiety wyjeżdżały do pracy także poza własnym gospodarstwem domowym, więc posiłki musiały być szybsze i łatwiejsze w przygotowaniu. Kuchnie całkowicie zniknęły, zwłaszcza w miastach. Architekci po raz pierwszy intensywnie zajęli się ergonomią pracy - słynnymi koncepcjami były kuchnie Bauhaus oraz tzw. Kuchnia frankfurcka.
World War 2: Triumf standardowej kuchni zaczyna się
Po drugiej wojnie światowej przestrzeń życiowa była niezwykle cenna, a kuchnie również trzeba było planować niedrogo i funkcjonalnie. Kuchnie systemowe i standardowe podbiły krajobraz kuchni i umożliwiły triumf urządzeń elektrycznych do zabudowy dzięki jednolitym rozmiarom konstrukcji.
W połowie XX wieku wodoodporna powłoka Resopal ułatwiła czyszczenie mebli kuchennych i po raz pierwszy zaoferowała opcję kolorowych powierzchni kuchennych. Kuchnie pozostawały stosunkowo małe aż do późnych lat 70. XX wieku: gotowanie powinno odbywać się w tle tak dyskretnie, jak to możliwe, niezauważone przez rodzinę i gości.
Życie i gotowanie łączą się
W przeciwieństwie do klasycznej, znormalizowanej kuchni do zabudowy, nowoczesne kuchnie są teraz projektowane jako znacznie większe i bardziej indywidualne i służą jako wyraz osobistego stylu życia. Obszary mieszkalne łączą się z wolnostojącymi wyspami kuchennymi, tworząc wielofunkcyjne pokoje. Zmieniło się postrzeganie kuchni: gotowanie jako przyjemne hobby jest społecznie akceptowalne, a wspólne posiłki z rodziną i przyjaciółmi są bardzo ważne. Planowanie i projekt tego centralnego pomieszczenia są odpowiednio ważne.
Życie i gotowanie łączą się © 2mmedia, fotolia.com
