Jeśli regularnie kroisz porzeczki, otrzymasz dużo owoców. Powinieneś także wybrać odpowiednią lokalizację do sadzenia porzeczek. Oczywiście pomnażasz również swoje zbiory, mnożąc porzeczki. Oto, jak zdobyć obfite łupy podczas żniw.
Lokalizacja i gleba dla porzeczki
Porzeczka to dość mało wymagający krzew, który bardzo dobrze rośnie na słonecznym, osłoniętym miejscu. Ponieważ porzeczka jest rośliną leśno-bagienną, potrzebuje równomiernie wilgotnej gleby. Najlepsze podłoże jest lekko kwaśne, średnio ciężkie i bogate w próchnicę lub składniki odżywcze. Dzięki warstwie ściółki z kory możesz z łatwością spełnić te wymagania. Zaletą takiej warstwy jest to, że upiec dwie pieczenie na jednym ogniu - korzenie porzeczki są wrażliwe na mróz i są również chronione zimą. Jeśli mieszkasz w regionie, w którym występują surowe zimy, możesz również trzymać porzeczki w wiadrze i przenosić je zimą do kwater zimowych.
Porzeczki roślinne
Porzeczki można sadzić prawie przez cały rok. Jednak o wiele łatwiej zapuszczą korzenie, jeśli posadzisz je wiosną, zanim ponownie wykiełkują lub jesienią, po opadnięciu liści. Jeśli planujesz kilka krzewów, pozostaw co najmniej 1,50 metra między poszczególnymi roślinami. Przed sadzeniem należy dobrze podlać porzeczki i trochę je przyciąć, ponieważ zostaną posadzone głęboko, a przycinanie byłoby nieco trudniejsze. Aby to zrobić, usuń wszystkie słabe i połamane pędy tuż przy korzeniach, a pozostałe przytnij z powrotem do dwóch trzecich ich pierwotnego rozmiaru.
Sadzonkę należy wykopać w miejscu o dużym nasłonecznieniu, ponieważ tylko w tym miejscu jagody dojrzewają prawidłowo i rozwijają pełny aromat. Zdejmij doniczkę i poluzuj trochę kulkę korzeniową ze wszystkich stron palcami. Teraz umieść krzew na tyle głęboko w ziemi, aby kula korzeni znajdowała się co najmniej cztery centymetry poniżej reszty ogrodu. W ten sposób porzeczka tworzy więcej młodych pędów i korzeni przybyszowych w głównej podstawie pędów. Po ponownym wypełnieniu dołka ziemią, ostrożnie nadepnij na nią i uformuj wokół krzaka okrągły brzeg do wylewania. Podlewaj obficie i przykryj roślinę warstwą ściółki.
Jeśli zdecydujesz się posadzić wysoką łodygę złotej porzeczki, będziesz musiał również zainstalować podpórkę w ziemi. Przymocuj wysoki mostek do tego słupka aż do korony, w przeciwnym razie istnieje ryzyko pęknięcia przez wiatr. Wysokie pnie są często bardziej wrażliwe i wymagają podłoża wolnego od chwastów i trawy. W przeciwieństwie do czerwonych jagód, białe jagody słabo reagują na intensywne światło słoneczne i dlatego nadają się również do półcienia.
W niektórych kulturach porzeczka od dawna jest symbolem życia i zdrowia.
W trosce o porzeczki
Rośliny należy mulczować przez cały rok i energicznie podlewać po wyschnięciu. Kompost i obornik nadają się jako nawozy na ubogich glebach. Jesienią nawożenie można uzupełnić mączką rogową i kostną oraz obornikiem pokrzywowym. Decydującym czynnikiem w przypadku porzeczek jest to, że niezbędne zaopatrzenie w azot musi być dostępne wkrótce po pączkowaniu. Jeśli chcesz, aby krzew był wolny od chwastów, zawsze powinieneś uważać na płaskie korzenie. Regularne cięcie starego drewna jest zawsze lepsze niż radykalne cięcie odnawiające. Zwiększa to nie tylko plon, ale także wytrzymałość rośliny. Jednak przycinanie krzewów powinno być ograniczone do jednej trzeciej.
Po zbiorach pokrój porzeczki
Niezależnie od tego, czy są czerwone czy białe - oba krzewy produkują większość jagód na bocznych pędach dwóch do trzech letnich gałęzi głównych. Aby uniknąć spadku plonów, po każdym zbiorze należy wycinać kilka najstarszych pędów głównych. Do cięcia użyj małej piły lub nożyc do przycinania i upewnij się, że całkowicie usunąłeś pęd i nie pozostał żaden mały kawałek.
Cięcie prześwitu
Długie, nowe pędy potrzebują dużo miejsca, aby prawidłowo rosnąć - jagody potrzebują dużo światła, aby osiągnąć dobry smak i odpowiednią wielkość. Dzięki cięciu z polany krzew ma około dziesięciu głównych pędów w wieku od jednego do trzech lat. Z nowych pędów pozostaw kilka najsilniejszych, aby zastąpić główne pędy, które zostały odcięte. Pozostałe pędy odetnij bezpośrednio nad ziemią lub wyciągnij je z ziemi.
Pokrój porzeczki: pędy boczne
Jeśli stare główne gałęzie zostaną odcięte lub odpiłowane, przychodzi kolej na młode pędy boczne. Tutaj usuwasz wszystkie rozgałęzienia głównych gałęzi do około 35 centymetrów. Odetnij także pędy boczne nad ziemią. Dostają tak mało światła, że wyrosną tylko małe jagody lub wcale. Oprócz wiodących gałęzi istnieją również tzw. Pędy konkurujące - je też usuń. Same nie przynoszą owoców, a jedynie zagęszczają krzew porzeczki.
Promocja wzrostu owoców
Aby zachęcić do owocowania, boczne pędy owocujące należy przyciąć na małe szyszki o długości około jednego centymetra po zbiorach lub następnej wiosny. Najpóźniej za dwa lata ponownie posadzą jagody. Ważne: Twoje zbiory będą zabezpieczone tylko wtedy, gdy pozwolisz ostać się innym pędom bocznym! Jeśli jednak stwierdzisz, że twój krzew rośnie bardzo ciasno lub że pędy boczne rosną bardzo blisko siebie, to co drugi przycinaj do tak małego stożka. Jeśli nie wiesz dokładnie, co możesz, a czego nie możesz odciąć, lepiej zostawić mniej pędów owoców. Aby odmłodzić koronę, porzeczka potrzebuje mocnych pędów ziemi. Rosną silniej, gdy krzew ma mało drewna owocowego.
Pokrój czarne porzeczki
Przetwórz zebrane porzeczki tak szybko, jak to możliwe, ponieważ są wrażliwe na nacisk i nie przechowują się dobrze.
Porzeczki czarne trzeba ciąć inaczej niż porzeczki czerwone czy białe, bo ich najlepsze owoce rosną na rocznych pędach bocznych. Oznacza to, że czarna porzeczka jest bardzo łatwa w utrzymaniu kształtu. Po prostu poddaj krzew całkowitemu ścięciu każdej wiosny. Usuń wszystkie słabe i najstarsze pędy u podstawy i główne gałęzie bezpośrednio nad drugim lub trzecim pędem bocznym. To pozostawi dużo nowych pędów ze środka krzewu i możesz liczyć na dużo owoców.
Propaguj porzeczki
Najłatwiej rozmnażać porzeczki przez sadzonki. Sadzonki to sadzonki pędów bez liści, które utknęły w zimie. W przeciwieństwie do rozmnażania przez normalne sadzonki, nie potrzebujesz żadnych pudełek do rozmnażania z pokrywą ani mini szklarni, wystarczy wolne, zacienione łóżko i odrobina cierpliwości. Możesz zebrać pierwsze jagody po trzech latach.
Porzeczki rozmnażają się za pomocą sadzonek
Najlepszy czas na rozmnażanie sadzonek to jesień, po opadnięciu liści. Na sadzonki nadają się wszystkie pędy z tego roku - silniejsze są oczywiście lepsze. Najpierw odetnij zielone końcówki pędów, następnie użyj sekatorów, aby podzielić pędy na kawałki o długości od 15 do 20 cm, a następnie zawiąż je gumą lub podobnym produktem w paczkach po dziesięć i przyklej je do gleby bogatej w próchnicę, tak aby znajdowały się tylko dwa centymetry nad ziemią w zacienionym miejscu. Niektórzy ogrodnicy hobbystyczni wypełniają dziury w ziemi odrobiną piasku, aby poprawić zaopatrzenie w wodę.
Paczki kłód można po prostu zostawić w łóżku do wiosny. Tylko upewnij się, że gleba nie wysycha. W lutym wyjmujesz paczkę z ziemi i patrzysz, które sadzonki już się zakorzeniły lub które rozwinęły dużo tkanki rany. Posadź je pojedynczo w odległości 20 centymetrów w wykopie w kształcie litery V o głębokości około 25 centymetrów. Jeśli potrzebujesz więcej rowów, pozostaw między nimi dobre 30 centymetrów. Możesz bezpiecznie pozbyć się sadzonek bez modyfikacji.
W dalszej części wiosny sadzonki powinny nadal kiełkować. Od długości pięciu centymetrów można je następnie uszczypnąć, czyli wyjąć napęd głowicy. Są animowane, aby się rozgałęziać, a następnie uformować mały krzew z maksymalnie sześcioma nowymi pędami. Zwykle jesienią samodzielnie rozmnożone porzeczki można umieścić w ostatecznym miejscu.
Uruchom galerię zdjęć 
8 Pokaż wszystko 
Późną jesienią ścinasz sadzonki - z dobrze urodzonych krzewów porzeczki. Zawsze wycinaj sadzonki z rocznych pędów.
Najlepszym sposobem cięcia jest ostry nóż. U góry ukośny, u dołu prostopadły do osi pędu. Usuń liście i pędy.
Włóż sadzonki o długości od 20 do 30 cm na głębokość - tylko dwoje oczu pozostanie wolne. Wciśnij dookoła mieszaninę piasku i ziemi. Odległość od drewna do drewna: dziesięć centymetrów.
Po podlaniu przykryj sadzonki o wysokości około dwóch centymetrów kompostem. Odpowiednie są również wióry, trociny lub ścinki trawy.
Następnej jesieni przesadzaj już dobrze ukorzenione sadzonki, aby powstały mocniejsze nowe korzenie, a nowy krzew dobrze się trzymał.
Drugą jesienią słabe pędy są usuwane z utworzonego krzaka; sześć najsilniejszych powinno nosić się w następnym roku.
Sześć pozostałych pędów przycina się do połowy długości. Po wycięciu i skróceniu mały krzew szarańczy jest ostatecznie przesadzany.
Młody krzew potrzebuje słonecznego stanowiska z glebą bogatą w próchnicę jako ostateczną lokalizację. Odległość do następnego buszu: około 150 centymetrów.
Propaguj łodygi czerwonej porzeczki
Rozmnażanie lub uprawianie wysokich pni jest nieco bardziej skomplikowane i trwa dłużej. Przede wszystkim potrzebujesz długiego, ukorzenionego pędu białej porzeczki jako podstawy do szczepienia. Aby to zrobić, pomnóż złotą porzeczkę sadzonkami i odetnij wszystkie pędy z wyjątkiem najsilniejszych wiosną podczas sadzenia. Teraz przytnij ten napęd do jednego oka. Zwykle roślina dobrze kiełkuje przez cały rok i tworzy długi, nowy pęd. Powinieneś upewnić się, że nowe pędy boczne są usuwane jak najszybciej.
Kiedy złota porzeczka rośnie przez dwa lata, zasługuje na miano wysokiej łodygi. Wiosną można go następnie oczyścić i uszlachetnić. Aby to zrobić, przytnij podstawę na żądanej wysokości ostrym nożem. Ryż szlachetny - około dziesięciu centymetrów długości pędu pożądanej odmiany porzeczki - również tylko od dołu. Należy tutaj zauważyć, że nacięcia są płaskie i mniej więcej tej samej wielkości. Umieść oba interfejsy jeden na drugim i zabezpiecz je rafią lub specjalną folią wykończeniową. Aby zapobiec odwodnieniu, miejsce szczepienia i szlachetny ryż można potraktować woskiem z drzewa.
Zanim zasadzisz wysoki pień, odetnij korzenie sekatorami. Jeśli wyhodowałeś tak wiele wysokich łodyg, że potrzebujesz kilku rzędów, zachowaj odległość między nimi pół metra. W rzędach należy zachować odstęp 40 cm. Wiosną jadalne żyłki będą dryfować i można je uszczypnąć od długości pięciu centymetrów. Jesienią rośliny osiągają swój typowy wygląd i rozgałęzione korony i mogą przenieść się na swoje ostatnie miejsce w ogrodzie.
Choroby i szkodniki
Porzeczki są dojrzałe, gdy nie trzeba ich już zrywać, ale same wpadają w ręce.
Ogólnie rzecz biorąc, silna roślina jest bardziej odporna niż osłabiona lub niedostatecznie zaopatrzona. Możesz więc zapobiegawczo wzmocnić odporność poprzez regularne cięcie i ściółkowanie. Mszyce mogą być trudne dla rośliny, ale dość łatwo się ich pozbyć: Na przykład po prostu używając silnego strumienia wody lub sadząc nasturcje wokół krzaków, które następnie przyciągają wszy. Powszechną chorobą porzeczek jest bezlistna pokrzywa, która zmienia liście i powoduje mniej kwiatów. Przyczyną tego jest prawdopodobnie wirus przenoszony przez porzeczkę. Można temu zaradzić, stosując herbatę wrotyczową, którą po prostu spryskasz roślinę. Inne powszechne choroby i szkodniki to mączniak prawdziwy agrestu,rdza słupkowa, choroba opadania liści lub przędziorki i owady łuskowate.
Kwitnienie, zbiór, przechowywanie i przetwarzanie porzeczek
Porzeczka kwitnie w kwietniu i maju i najlepiej zbierać ją od końca czerwca do lipca. Porzeczki są dojrzałe, gdy nie trzeba ich już zrywać, ale same wpadają w ręce. Jagody przetwarzaj tak szybko, jak to możliwe, ponieważ są wrażliwe na nacisk i nie przechowują się szczególnie dobrze - wytrzymają około tygodnia w temperaturach około zera stopni Celsjusza.
Jeśli chcesz użyć porzeczek w ciastach lub deserach lub po prostu chcesz je w ten sposób zjeść, najlepiej zbierać jak najpóźniej. W ten sposób jagody mają najwięcej smaku i nie są już tak kwaśne. Podczas przetwarzania na dżem lub galaretkę możliwe jest, że jagody zbierzesz nieco wcześniej. Pektyna zawarta w jagodach działa wtedy jako środek wspomagający żelowanie.
Zdrowa porzeczka
Porzeczki to prawdziwe bomby witaminy C i jedne z najzdrowszych jagód. Na przykład masz ich więcej niż cytryn. Czarna porzeczka jest najzdrowszą z porzeczek i zawiera dużo potasu, żelaza i manganu. Uważa się, że porzeczki uspokajają nerwy, wzmacniają układ odpornościowy, pobudzają trawienie i metabolizm komórkowy, a dzięki wysokiej zawartości kwasu gamma-linolenowego powinny pomagać przy problemach skórnych (zwłaszcza neurodermitach). Porzeczka nosi również nazwę jagoda dna i jest stosowana w leczeniu dny moczanowej, reumatyzmu, bólu, krztuśca i zatrzymywania wody. Suszone liście są używane w kuracjach na czczo jako herbata do płukania. W niektórych kulturach roślina od dawna jest symbolem życia i zdrowia.