Kwiaty płomieni są lepiej znane większości przyjaciół roślin dzięki ich botanicznej nazwie rodzaju floks. Najbardziej znany jest ponownie wspaniale kwitnący i pachnący kwiat o wysokim płomieniu (Phlox paniculata). W rodzinie dużych floksów jest wiele gatunków, które również mają różne potrzeby, aby się rozwijać. Sadzenie i pielęgnacja floksa oznacza również, że po kilku latach będziesz musiał go podzielić. Przeczytaj, jak to zrobić.
Floks lub kwiat płomienia stały się nieodzowną częścią ogrodów przydomowych. Prawdopodobnie najbardziej znany gatunek floksa, wysoki płomienny kwiat, kwitnie w połowie roku mocnymi kolorami i zachwyca urzekającym zapachem każdego przechodzącego obok niego. Ale kwiat wysokiego płomienia jest tylko jednym z wielu przedstawicieli floksa. Możesz więc udekorować swój ogród odpowiednimi gatunkami floksów, od wiosny do zimnej pory roku, w jasnych kolorach.
Skąd pochodzi floks?
Większość floksów pochodzi z Ameryki Północnej i jest jednym z ziół zaporowych. Niektóre gatunki pochodzą z Azji Północnej i botanicznie nazywa się je „Phlox Sibirica”. Jednak w przypadku naszych bylin gatunek ten nie jest tak interesujący jak gatunek pochodzący z równin rzecznych w Ameryce Północnej. Niemal wszystkie kwiaty płomieni imponują dużą liczbą bardzo dobrze pachnących, a nawet kwiatostanów. To zapewne dzięki nim jest dziś tak wiele różnych gatunków lub że jako roślina ogrodnicza są uprawiane od XVIII wieku. Oprócz kwiatu wysokiego płomienia istnieje ponad 50 innych gatunków, które nadają się do ogrodu przydomowego, a także floksów wędrownych i poduszkowatych.
Właściwa lokalizacja i gleba dla floksa
Dzięki odpowiednim gatunkom Pholox możesz udekorować swój ogród jasnymi kolorami przez cały ciepły sezon.
Floks najlepiej umieścić w takim miejscu w ogrodzie, gdzie dostanie wystarczającą ilość światła i trochę go rysuje. Kwiat płomienia może wytrzymać ulewny deszcz i może ponownie dobrze wyschnąć. Są kwiaty płomieni, które zapewniają pełne słońce i półcienie, a kwiaty kochające słońce wytwarzają mocniejszy i bardziej pachnący kwiat.
Gleba dla floksa powinna naśladować jego naturalne położenie i dlatego być względnie wilgotna. Upewnij się jednak, że nie wystawiasz ognistego kwiatu na podmokłe lub stałe mokre liście. Ogólnie rzecz biorąc, trudno jest sformułować bardziej precyzyjne informacje na temat rodzaju gleby, ponieważ istnieje tak wiele różnych gatunków, z których każdy wymaga specjalnego przygotowania gleby lub traktowania: niektóre tolerują suszę, inne nie; jeden rodzaj toleruje korzenie drzew, drugi jest mało asertywny i konkuruje. Tutaj warto zasięgnąć informacji w żłobku.
Sadź i pielęgnuj floks
Floks można sadzić przez całą cieplejszą połowę roku, ponieważ roślina doniczkowa jest uprawiana przez cały rok. Jednak w maju wskazane jest sadzenie młodszych floksów. Płomień jest niezwykle energiczny i do sadzenia kilku okazów wymaga odległości około 30 cm. Po posadzeniu roślin przykryj je warstwą kompostu i dobrze podlej. Oprócz regularnego podlewania należy wspomóc swojego floksa jakimś nawozem. Podziękuje ci wspaniałym i zdrowym rozkwitem.
Możesz poprawić ponowne kwitnienie, utrzymując floks w ładnym i czystym stanie, to znaczy usuwając wyblakłe i martwe części. Powinieneś także wiedzieć, że floksowi zajmie trochę czasu, aby przyzwyczaić się do lokalizacji. Z roku na rok może wyglądać lub kwitnąć inaczej, w zależności od pogody. Zanim go ponownie odkopiesz, daj mu od trzech do czterech lat. Sam kwiat płomienia nie jest szczególnie długowieczny, dlatego zaleca się rozmnażanie go po około ośmiu latach.
Dziel i rozmnażaj floks
W celu rozmnażania lub ułatwienia pracy należy najpierw usunąć wszystkie martwe pędy ognistego kwiatu. Odetnij go około dziesięciu centymetrów nad ziemią za pomocą sekatorów, a następnie poluzuj ziemię łopatą. Aby ułatwić poluzowanie bryły korzeniowej, przesuwaj łopatę w przód iw tył z każdej strony. Kiedy floks jest teraz tylko bardzo luźno w ziemi, unieś go trochę i oddziel dolne korzenie.
W zależności od wielkości bryły korzeniowej floks można podzielić lub ćwiartować. To powinno być proste z ostrzem łopaty. Aby to zrobić, przeciąć kulę korzeniową stosunkowo precyzyjnie na środku i między pędami silnymi uderzeniami. Jeśli kłącze jest wystarczająco duże, przekrój te połówki ponownie. W następnym roku pojedyncze, nowe kulki korzeniowe ponownie mocno wykiełkują.
Po podziale przenieś przyszłe rośliny w nowe miejsce. Oczywiście zwróć uwagę na wymagania glebowe i lokalizacyjne. Jeśli chcesz opuścić część starego miejsca, wskazane jest, aby zamienić ziemię. W przeciwnym razie floks może zostać zaatakowany przez nicienie łodygowe lub mączniaka prawdziwego. Podlewaj kawałki dobrze w nowym miejscu i przykryj je warstwą kompostu.
Uruchom galerię zdjęć 
4 Pokaż wszystko 
Jesienią, po kwitnieniu, odcina się łodygi starszych roślin. Wytnij widelcem ogrodowym.
Za pomocą dużego noża lub łopaty rozdziel bryłę korzeniową na cztery części.
Po podzieleniu pojedyncze rośliny umieszczamy w ziemi, dociskamy i podlewamy.
Przykryj rośliny grubym stosem liści. Zimą chroni przed mrozem.
Choroby i szkodniki
Jeśli przesuniesz roślinę w nieodpowiednie miejsce, mączniak prawdziwy może zaatakować floks. Górną stronę liści pokrywa biały grzyb, który może spowodować poważne uszkodzenie floksa. Obecnie istnieją odmiany, szczególnie wśród wysokich floksów, które są stosunkowo odporne. Jeśli nadal chcesz uzbroić się przed chorobami, takimi jak mączniak prawdziwy, możesz zastosować siarkę sieciową.
Innym powszechnym szkodnikiem jest skoczek wysysający liście. Nie sprawia jednak ogrodnikowi większych kłopotów, gdyż łatwo można go wysadzić wężem ogrodowym. Z drugiej strony nicień łodygowy, znany również jako glisty, przyczepia się do pędów ognistego kwiatu i nie można go łatwo usunąć. Jedynym sposobem na pozbycie się tutaj szkodników jest całkowite usunięcie zainfekowanych pędów. W przeciwnym razie nicień powoduje deformacje nowych liści, zgrubienia na ogonkach, a nawet może powodować częściową śmierć.
Powszechna choroba nazywana jest chorobą łosi. Przejawia się poprzez skarłowaciałe, suche, brązowe liście i słaby wzrost. Powinieneś wykopać i spalić porażone rośliny. Następnie nie sadzić floksa w tym obszarze przez cztery lata. Aby temu zapobiec, przed pierwszym przymrozkiem odetnij łodygi z powrotem do ziemi. Nie dodawaj zioła do kompostu; spal je.