Im gęstszy i zimniejszy materiał budowlany, tym więcej pary wodnej z powietrza w pomieszczeniu osadza się na nim w postaci kondensacji. Trwała wilgoć może prowadzić do uszkodzenia konstrukcji. Z drugiej strony materiały, które początkowo chłoną wilgoć i stopniowo ją uwalniają, regulują klimat pomieszczenia - mówią: są otwarte na dyfuzję, czyli otwarte na dyfuzję pary.
Problem: gradient ciśnienia pary
Mieszkańcy domu gotują, biorą prysznic, pocą się: w czteroosobowym gospodarstwie domowym codziennie do powietrza w pomieszczeniu wypełnia się od 10 do 12 litrów pary wodnej. Jego cząsteczki gazowe są równomiernie rozprowadzane w pomieszczeniu i wytwarzają określoną prężność pary, czyli wilgotność względną. Prężność par można również mierzyć na zewnątrz. Jeśli odpowiada wilgotności względnej w domu, istnieje równowaga. Jeśli jednak ciśnienie pary wewnątrz domu jest wyższe lub niższe niż wilgotność względna na zewnątrz, mówimy o gradiencie prężności pary. Ciśnienie pary uchodzi do części o niższym ciśnieniu, dyfunduje. Tworzy to równoważący przepływ, dyfuzję.
Materiały budowlane lub komponenty otwarte na dyfuzję jako bufory wilgoci
Materiały lub komponenty budowlane, które oferują niewielką odporność na ciśnienie pary, nazywane są otwartymi dyfuzyjnie. Budowniczowie, którzy chcą żyć zdrowo, doceniają zalety ścian, sufitów i dachów, które przepuszczają parę wodną: jeśli pomieszczenie jest wilgotne, gromadzą cząsteczki wody w powierzchni. W zamian oddają wilgoć do powietrza w pomieszczeniu, jeśli jest zbyt suche. Bufor działa powoli, w ciągu godzin lub nawet dni, a tylko około 2 procent wilgotności w pomieszczeniu faktycznie przenika przez komponent.
Elementy otwarte dyfuzyjnie, hermetyczna obudowa
Nie można więc pozbyć się oparów kuchennych i pary kąpielowej na drodze dyfuzji, ponieważ cząsteczki pary nie przemieszczają się przez elementy z przepływem powietrza - nie ma „oddychających” ścian. Jeśli jest przeciąg, Your-Best-Home.net ma otwarte połączenia i niepotrzebnie traci ciepło. Dlatego dziś zwraca się uwagę na hermetyczną przegrodę budynku. Rozporządzenie w sprawie oszczędzania energii (EnEV) określa je dla nowych budynków. Zaleta z ryzykiem - tym ważniejsza jest odpowiednia wentylacja.
Jak otwarta na dyfuzję jest substancja? Wartość Sd
Materiały budowlane oferują różne stopnie odporności na parę. O tym, jak gruba jest w porównaniu z warstwą powietrza o grubości 100 cm, świadczy współczynnik oporu dyfuzji pary µ µ - im mniejsza, tym łatwiej wnika para wodna. Gęsta struktura materiału o wartości oporu dyfuzyjnego powyżej 100 µ jest uważana za warstwę paroizolacyjną, na przykład arkusze do spawania bitumu. Opóźniacze pary to materiały, które opóźniają dyfuzję pary, ale jej nie zapobiegają. Jednak nie tylko współczynnik oporu dyfuzji pary µ jest decydujący. Zależy to również od grubości elementu - im grubszy, tym mniej przepuszczalny dla dyfuzji. Dlatego grubość jest mnożona przez współczynnik oporu dyfuzji pary µ. Wynik: grubość warstwy powietrza odpowiadająca dyfuzji pary wodnej, tzw. Wartość Sd.
| Wartość SD | znaczenie |
|---|---|
| poniżej 0,5 µ | otwarte na dyfuzję |
| 0,5 do 1500 µ | hamująca dyfuzję / paroizolacyjna |
| ponad 1500 µ | szczelna dyfuzyjnie / paroizolacyjna |
Konstrukcja otwarta na dyfuzję: dlatego warto
Konstrukcja paroprzepuszczalna wyraźnie poprawia klimat w pomieszczeniu. Zmniejsza również ryzyko tworzenia się pleśni w hermetycznym nowym budynku. Do konstrukcji otwartej na dyfuzję wymagane są materiały naturalne. Więc robisz coś dobrego dla środowiska. Jeśli chcesz budować ekologicznie, nie powinieneś się bez niego obejść.
Paroprzepuszczalna izolacja termiczna najlepiej sprawdza się w przypadku materiałów budowlanych na bazie drewna, takich jak włókno drzewne lub celuloza. Aby całą ścianę zbudować na zewnątrz, w środku i od wewnątrz doskonale otwartą na dyfuzję - bez możliwości przenikania wilgoci z zewnątrz - najlepiej skonsultować się z ekspertem. Architekt może ci pomóc. Wielu znanych producentów domów prefabrykowanych oferuje ściany paroprzepuszczalne - warto zapytać.
Farby i tapety odporne na dyfuzję
Jednak cała konstrukcja otwarta na dyfuzję jest dla kota, jeśli tapeta i farba ponownie niszczą pozytywny efekt. Dlatego wskazane jest, aby ściany projektować tynkiem mineralnym lub tapetą wiórową z papieru. Powinieneś malować je naturalną farbą, na przykład farbą silikatową lub kredową, w żadnym wypadku farbą na bazie żywicy syntetycznej lub nawet farbą lateksową. Tapety flizelinowe są faktycznie podatne na dyfuzję - ich podłoże i specjalny klej osłabiają ten efekt. Świetne połączenie paroprzepuszczalne: farba gliniasta z tynkiem glinianym pod spodem.