Dr. Elisabeth Meyer-Renschhausen, socjolog kultury z Wolnego Uniwersytetu w Berlinie, jest zaangażowana w rolnictwo miejskie.
Pani Dr. Meyer-Renschhausen, od wielu lat dobrowolnie i jako naukowiec towarzyszysz ruchowi „Urban Gardening”.Kim jest typowy ogrodnik miejski?
Dotyczy to wszystkich klas społecznych populacji miejskiej. Młodzi i starzy, migranci, młode rodziny, także wiele osób bez pracy. Coraz częściej odkrywam, że młodzi ludzie szukają społeczności i chcą rozwijać inne relacje niż jest to możliwe przy komputerze i przed komputerem. Ich wspólnym celem jest myślenie w sposób zrównoważony i biologiczny, rozsądne wykorzystanie wolnego czasu i czerpanie z niego wartości.
Czy są jakieś aspekty edukacyjne?
Ogrodnictwo to praktyczna edukacja ekologiczna dla każdego. Fajnie jest, gdy dzieci uczą się, jak rosną ziemniaki.
Jak podsumowałbyś główne motywacje?
Przede wszystkim natura i jedzenie, potem protest przeciwko zbyt dużej ilości chemii, ale także przeciwko protekcjonalnemu temu, co powinniśmy jeść, i zwracaniu się ku zmysłowemu i praktycznemu życiu z własnymi doświadczeniami - także w interakcji społecznej.
Z kim mam się skontaktować, jeśli chcę dołączyć do grupy?
Możesz to łatwo zrobić przez Internet. Na przykład w Berlinie istnieje wiki o nazwie „urbanacker”, a monachijska fundacja „Interkultur” zawiera listę wszystkich takich ogrodów i ich dane kontaktowe na stronie www.stiftung-interkultur.de.
Co mam ze sobą zabrać?
Nic, tylko zabawa i zainteresowanie. Pomaganie sobie, wymiana doświadczeń, obcowanie z naturą - o to właśnie chodzi w środku miasta.
